รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 726

ใบหน้าของประยสย์เกรี้ยวกราด ถามออกมาว่า： “คุณย่า คุณย่าต้องการให้ผมแต่งงานกับคุณหนูรองของตระกูลนนท์สัจทัศน์จริงเหรอ？”

“ณิศามีอะไรไม่ดี？เธอกับวิกาเป็นเพื่อนสนิทกัน ถ้าเธอไม่ดี วิกาก็คงไม่เป็นเพื่อนกับเธอ”

ประยสย์หน้าบึ้งไม่พูดอะไร

เมื่อคุณหญิงย่าเห็นเขาไม่รับปาก ก็ร้องไห้จะไปตายอีกครั้ง ประยสย์ทนไม่ได้กับพฤติกรรมของเธอที่ร้องไห้งอแงแล้วจะไปตาย

จึงพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า： “คำพูดของแม่ผม คุณย่าก็ได้ยินแล้ว ถ้าคุณย่ามีปัญญาทำให้คุณกิอ้วกรับปากตอบตกลงก็แล้วกัน

ยกณิศาให้แต่งงานกับผม ผมก็ยินดีที่จะแต่งงานกับเธอ”

พูดจบ ประยสย์ก็เปิดประตูเดินออกไปทันที

“ประยสย์ ประยสย์”

ญาณินทำท่าเหมือนสงสารลูกชาย วิ่งไล่ตามลูกชายออกไป

ไซม่อนดันคุณแม่ให้นั่งลงบนโซฟา แล้วพูดออกมาอย่างไม่มีทางเลือกว่า： “แม่ การแต่งงานเป็นเรื่องของสองตระกูล ยสย์กับกัญณิศาถึงแม้จะรู้จักกันแล้ว แต่เขาสองคนไม่ได้ชอบพอกัน ไม่มีความรักต่อกัน ถ้าแต่งงานกันไป ก็มีแต่จะกลายเป็นคู่รักคูแค้นกัน ทำไมแม่ต้องบังคับเขาให้แต่งงานกับคุณหนูรองของตระกูลนนท์สัจทัศน์ด้วย？”

“อีกอย่างตระกูลนนท์สัจทัศน์ก็เหลือแค่สองคนพี่น้องแล้ว ถึงแม้คุณกิติยาจะสามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเองแล้ว แต่สมาชิกคนในครอบครัวน้อยมาก เดิมที่ผมคิดว่าอยากให้ประยสย์แต่งงานกับญาติฝั่งภรรยาของผมจะได้ช่วยเหลือกันได้ คุณกิติยารักน้องสาวของเธอมาก คิดว่าคงไม่ยอมให้คุณหนูรองแต่งงานมาที่ตระกูลเราหรอก เพราะไกลเกินไป”

เมื่อคุณหญิงย่าเห็นทั้งสามคนเริ่มมีท่าทีที่อ่อนลง จึงรีบคว้าโอกาสไว้ พูดขึ้นมาทันทีว่า： “เรื่องไปสู่ขอ พวกแกไม่ต้องยุ่ง ฉันจัดการเอง ฉันจะพาประยสย์ไปสู่ขอเอง แต่ว่าก่อนที่ฉันจะไปสู่ขอ ให้ประยสย์ไปเมืองแอคเซสซ์บ่มเพาะความสัมพันธ์กับณิศาหน่อย อย่างน้อยให้คุณกิติยารู้ถึงความต้องการขอตระกูลเรา”

เพราะถ้าจู่ๆ ก็ไปสู่ขอ อาจถูกคุณกิติยาไล่ออกมาได้

ไซม่อนคิดดูแล้ว ก็ได้พูดขึ้นมาว่า： “ถ้างั้นวันมะรืนก็ให้ประยสย์ไปเมืองแอคเซสซ์เลย ยังสามารถเข้าร่วมงานแต่งของคุณนฤเบศวร์ได้ หลังจากนั้นก็ให้เขาบ่มเพาะความสัมพันธ์กับคุณหนูรองหน่อย แม่ นี่ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว อากาศเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ สุขภาพของแม่ก็ไม่ค่อยดี แม่ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองดีๆ รอหลังปีใหม่ค่อยว่ากันอีกที

เมื่อคุณหญิงย่าสามารถบีบบังคับให้ประยสย์ใจอ่อน ยอมรับปากแต่งงานกับณิศา เธอก็หายป่วยทันที เพราะเธอแกล้งป่วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ร่างกายเธอยังแข็งแรงมากอยู่ ขอแค่ดูแลบำรุงดีๆ หน่อย เธอยังสามารถอยู่ทรมานประยสย์ได้จนถึงเขามีลูกเลยก็ยังได้

ประยสย์อาจไม่มีลูกก็ได้ เพราะเขาไม่ชอบกัญณิศา ถึงแม้จะแต่งงานกับกัญณิศา อาจเป็นไปได้ที่เขาปล่อยไว้กัญณิศาอยู่คนเดียว แล้วจะไม่ลูกได้ยังไง？

คุณหญิงย่าตอบอืมออกมา ถือว่าเห็นด้วยกับการจัดการของไซม่อน

“แม่ แม่เป็นหวัดแล้ว ให้หมอมาดูอาการหน่อยดูกว่า จัดยากินหน่อยจะได้หาย”

ไซม่อนพูดจบ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหมอประจำครอบครัว เพื่อให้หมอมาดูอาการให้คุณหญิงย่าแล้วจัดยาให้

เมื่อคุณหญิงย่าเมื่อได้ยินว่าต้องกินยาสมุนไพรจีน พูดออกมาด้วยสีหน้าขมขื่นว่า： “ให้คุณหมอสั่งยาแผนปัจจุบันให้กินสักสองวันก็พอ ฉันเป็นหวัดเพราะอากาศหนาว”

“แม่ กินยาสมุนไพรจีนมีผลข้างเคียงน้อย กินยาสมุนไพรจีนดีกว่า”

คุณหญิงย่า： “……”

เธอกล้าพูด ว่าลูกชายคนโตจงใจแกล้งเธอ

เมื่อนึกถึงเมื่อกี้ที่ตัวเองร้องไห้จะเอาเป็นเอาตายเพื่อให้หลานชายคนโตแต่งงานกับกัญณิศา ลูกชายคนโตรู้สึกโกรธก็เป็นเรื่องธรรมดา แค่ให้เธอกินยาสมุนไพรจีนดำๆ นั้นสองสามถ้วย ไม่ได้เป็นผลร้ายต่อชีวิตเธอ คุณหญิงย่าจึงไม่ปฏิเสธอีก

ภายใต้สถานการณ์ที่คุณหญิงย่าทนรอไม่ไหว ในที่สุดประยสย์ก็สามารถโยนงานที่ตัวเองต้องจัดการแก้ไขภายหลังจากเกิดเรื่องคืนกลับไปให้พ่อ จากนั้นพาบอดี้การ์ดส่วนตัวของเขา นั่งเครื่องบินส่วนตัว บินไปเมืองแอคเซสซ์เพื่อตามหาภรรยาของเขาอย่างมีความสุข

วันที่เขาไปนั้นเป็นวันแต่งงานของนฤเบศวร์กับกนกอรพอดี

เพื่อรักษาคำพูดที่รับปากไว้จะเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของนฤเบศวร์ ประยสย์ออกเดินทางไปเมืองแอคเซสซ์ตั้งแต่ตีสี่ เมื่อไปถึงบ้าน