รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 746

“เด็กน้อยเอ้ย ถึงจะบอกว่าอาจารย์อย่างฉันแก่แล้ว แต่จริงๆก็ยังไม่แก่นะ ต่อให้จะไม่แต่งงานมีลูกไปตลอดชีวิต แต่ฉันเรียนหมอมา มีอะไรปิดบังฉันได้หรือไง? เรื่องที่แกปิดบังฉันน่ะ แกกำลังหลบหนีใครบางคนอยู่ล่ะสิ ไม่งั้นผ่าตัดเสร็จคงไม่กลับมาที่รังของพวกเราในคืนนั้นหรอก”

“จินตนาการของอาจารย์นี่ล้นเหลือจริงๆ เอาไปเขียนนิยายได้แล้วเนี่ย”

หมอเทวดาเห็นลูกศิษย์ยังคงปากแข็ง จึงพูดต่อ “ฉันจินตนาการล้นเหลือหรือเปล่า แกให้ฉันจับชีพจรของแกก็รู้แล้ว”

ชุติภาจะให้อาจารย์จับชีพจรได้ยังไงล่ะ

“อาจารย์ ดึกมากแล้ว หนูอยากพักผ่อน พรุ่งนี้ยังต้องผ่าตัดให้คนไข้อีก”

ชุติภาพูดแล้วก็เอนตัวลงนอน

หมอเทวดาเงียบไปชั่วครู่ จึงพูดขึ้น: “ต่อให้แกไม่พูด ฉันก็สืบหาเจออยู่ดี ฉันกลับอยากดูหน่อยว่าใครมันใจกล้าขนาดนี้ เก่งนักเชียว ทำให้แกท้องแล้วยังต้องคอยหลบหน้าเขาอีก”

หลังจากหยุดเล็กน้อย เขาก็พูดต่อ: “ถ้าพวกแกสองคนยินยอม ฉันจะเตรียมจัดงานแต่งให้พวกแก แต่ถ้าแกโดนรังแกมา ฉันก็จะจัดการเขาให้ แล้วจะจับตัวเขากลับมาเป็นคนรับใช้แกตลอดชีวิตด้วย”

เขาพูดอย่างสบายๆ แต่กลับปะปนไปด้วยการปกป้องลูกศิษย์ของตนเอง

เขาเลี้ยงดูเด็กผู้หญิงคนนี้มาจนเติบโต ยังทำใจต่อว่าหรือตีไม่ได้เลย ใครมันกล้าแตะต้องเธอแม้เพียงเส้นผม เขาก็พร้อมสู้กับคนๆนั้นสุดชีวิต

มีดผ่าตัดของเขาเล่มนั้นก็คมมากด้วย

“อาจารย์ หนูไม่อยากแต่งงาน หนูมีลูก อาจารย์มีหลานก็พอแล้ว รอให้หนูไปรับลูกศิษย์ตัวน้อยมา บ้านเราก็จะคึกคัก หนูไม่จำเป็นต้องอยากได้ผู้ชายสักคนหรอก”

หมอเทวดาจึงไอออกมาทันที

สำลักเหล้าเข้าแล้ว

เขาไอออกมาหลายที ถึงดีขึ้น พูดกับลูกศิษย์ของตนเอง: “ชุติภา แกไปสร้างความวุ่นวายให้ฉันอยู่ข้างนอกหรือเปล่า?”

ชุติภาหัวเราะ “หนูจะสร้างความวุ่นวายได้ไง หนูแค่ช่วยเหลือคน ถึงได้ค่าตอบแทนมานิดหน่อยเท่านั้นเอง”

เธอใช้ร่างกายเป็นยาช่วยชีวิตณภัทร การที่เธอท้องลูกของเขา ก็ถือเป็นค่าตอบแทนที่เธอรับมาจากณภัทรแล้วกัน

ณภัทร: ......

หมอเทวดา: “......”

“แกอยากให้ฉันโมโหแกจนตายสินะ งั้นวันเชงเม้งก็มาไหว้ที่หน้าสุสานด้วยแล้วกัน”

หมอเทวดากระโดดลงไปจากขอบหน้าต่างด้วยความโมโหคำพูดของลูกศิษย์

ชุติภาพลิกตัวไปกดปุ่มสีแดงที่อยู่บนหัวเตียง หน้าต่างที่เปิดอยู่ถึงปิดลงมาอย่างอัตโนมัติ

......

วันแต่งงานของชเนนทร์กิติยาใกล้กับวันแต่งงานของนฤเบศวร์กนกอร

แค่ชั่วพริบตาก็มาถึงวันงานแล้ว

วันนี้ บ้านตระกูลบุญเยี่ยมเต็มไปด้วยความสุขสันต์ ทั้งยังคึกคักมากกว่าปกติด้วย

หัวใจของชเนนทร์ผู้เป็นเจ้าบ่าวอัดแน่นไปด้วยความสุข เบิกบานใจจนต้องลากยศพัฒน์น้องเขยมาคุยกันจนค่อนคืน ได้นอนไปแค่4-5ชั่วโมงเอง

เช้าวันนี้ ก็ต้องตื่นแต่เช้าตรู่

เทวิกาลงมาเห็นพี่ชายกำลังสวมชุดเจ้าบ่าวอยู่ ก็ชื่นใจ ยิ้มพูดขึ้น: “พี่คะ ยินดีด้วยนะ!”

เธอยังเป็นห่วงที่เมื่อคืนพี่ชายนอนดึกเกินไป กลัวเช้านี้จะไม่กระปรี้กระเปร่า แต่ตอนนี้เธอสบายใจได้แล้ว

“วิกา ดูเร็วตอนนี้พี่หล่อไหม? ดูมีชีวิตชีวาไหม?”

ชเนนทร์ยิ้มร่าให้น้องสาวดูว่าตนเองหล่อไหม

เทวิกายิ้ม: “วันนี้พี่หล่อจริงๆ ดูสดใสสุดๆ พี่ติยาของฉัน ไม่สิ ถ้าพี่สะใภ้ฉันเห็นพี่แล้ว รับรองว่าต้องหลงแน่ๆ”