รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 766

หลังจากอยู่ในสุสานสักพักหนึ่ง ทั้งสองก็ออกจากสุสานอย่างเงียบ ๆ เหมือนตอนมา

ประยสย์ซ้อนมอเตอร์ไซค์ของณิศาออกมา ณิศาไปส่งเขากลับโรงแรมก่อน แล้วเธอถึงจะขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านตัวเอง

คืนนั้นทั้งสองไม่ได้พูดคุยกันอีก

วันรุ่งขึ้น ประยสย์ไม่ได้นอนกินบ้านกินเมือง ยังคงตื่นแต่เช้า

หลังจากรับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมเสร็จ เขาก็โทรหาน้องสาวก่อน หลังจากที่น้องสาวรับสาย เขาก็พูดว่า "วิกา ฝากบอกพ่อแม่หน่อย ว่าวันนี้พี่จะไม่กลับ"

“พี่ ตอนนี้พี่อยู่ไหน?”

เทวิกาถามด้วยความเป็นห่วง

เมื่อคืนพ่อแม่กลับมาดึก แต่พี่ชายกลับไม่ได้มาด้วย

"พี่พักอยู่ที่โรงแรมแอคเซสซ์"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เทวิกาก็หัวเราะและพูดว่า "พี่ บ้านน้องเขยพี่มีที่ตั้งมากมาย และมีโรงแรมระดับห้าดาวหลายแห่งในเมืองเพรส์ พี่ยังไปพักที่โรงแรมของนฤเบศวร์อีกเหรอ?"

“พี่ไม่อยากเจอคนแก่สองคน”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เทวิกาก็ถามขึ้นว่า "พี่ พี่ชัดเจนกับหัวใจของตัวเองหรือยัง?นี่คือการแต่งงาน เป็นเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของพี่ พี่ต้องคิดให้รอบคอบ อย่าทำร้ายณิศาเลยนะ"

“เรื่องราวทั้งหมดของพี่กับณิศา เธอเป็นพยานรู้เห็นทั้งหมด ยังไม่เชื่อพี่ชายคนนี้อีกเหรอ?”

“ฉันแค่กลัวว่าคุณย่าบังคับพี่แบบนั้น ไม่รู้ว่าพี่อยากแต่งงานกับณิศาจริง ๆ หรือเป็นเพราะถูกบังคับ”

ประยสย์พูดอย่างใจเย็น "วิกา พี่ใจเย็นและคิดดีแล้ว ความรักระหว่างณิศาและพี่ไม่ได้แข็งแรง แต่ความรักที่พี่มีต่อเธอคือความจริง และพี่จะไม่รักใครอีกนอกจากเธอ"

หัวใจของเขาเล็กมาก มีได้แค่ณิศาคนเดียว

"งั้นก็ดี"

"วิกา พี่ว่าวันนี้จะไปขอณิศาแต่งงาน พี่จะขอให้นักข่าวบันเทิงช่วยถ่ายทอดสดกระบวนการทั้งหมด คืนนี้พวกเธอสามารถชมการถ่ายทอดสดได้"

เทวิกายิ้ม "ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรอดูถ่ายทอดสดการขอแต่งงานของพี่นะ"

“พี่จะไปเตรียมตัวก่อน ว่างแล้วเราค่อยคุยกันนะ”

"พี่ ขอให้การขอแต่งงานสำเร็จไปได้ด้วยดีนะ"

เทวิกาส่งความปรารถนาที่จริงใจที่สุดของเธอให้พี่ชาย

ขอให้ทุกคนรอบตัวเธอมีความสุข ถ้ามีคนที่ชอบ ก็ขอให้สมหวังในความรักนั้น ถ้ายังไม่มีคนที่ชอบ ก็ขอให้เจอคนที่ชอบเร็ว ๆ

หลังจากวางสาย เทวิกามองไปที่พัฒน์ซึ่งยังคงนอนอยู่ข้าง ๆ เธอ

เมื่อถูกเธอมองแบบนี้ พัฒน์ก็ลุกขึ้นนั่งทันที และถามอย่างระมัดระวังว่า "ที่รัก มีอะไรผิดปกติกับผมหรือเปล่า?หรือผมทำอะไรผิดไปโดยไม่รู้ตัว?"

เขาได้ยินเธอคุยโทรศัพท์กับพี่ชาย พี่ชายของเธอบอกว่า วันนี้เขาจะขอกัญณิศาแต่งงาน

พี่เมียขอแต่งงาน แล้วเกี่ยวอะไรกับเขา?

"พัฒน์ จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเสียเปรียบจริง ๆ ที่แต่งงานกับคุณ คุณไม่ได้เตรียมตัวขอฉันแต่งงานเหมือนพี่ชายของฉันเตรียมตัวขอณิศาแต่งงาน และยังเชิญนักข่าวบันเทิงมาถ่ายทอดสดการขอแต่งงานของเขา เพื่อให้ทุกคนในเมืองได้เห็นและเป็นพยานรัก”

ดวงตาสีดำของพัฒน์เป็นประกาย และเขาพูดอย่างไร้เดียงสา "คุณจ้างผมมาเดือนละสองหมื่นห้า คุณไม่ได้ให้โอกาสผมในการขอคุณแต่งงานเลย"

เทวิกาพูดไม่ออก

ในไม่ช้า เธอตบเขาเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม "คุณยังกล้าพูดอีกนะ ฉันบอกว่าฉันจะจ้างคุณเป็นแฟน แต่คุณเกลี้ยกล่อมและหลอกฉันให้จดทะเบียนสมรสเลย ตอนนั้นฉันยังโง่อยู่ คิดว่าจดทะเบียนสมรสแล้วก็ยังถือว่าเป็นการแต่งงานปลอม ๆ อยู่”

พัฒน์ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา จากนั้นกอดเธอแล้วล้มลงบนเตียง ปล่อยให้เธอนอนบนร่างของเขา เขากอดเอวเธอแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "นั่นไม่ใช่เพราะ ผมกลัวคุณคิดได้แล้วจะหนีไปเหรอ ผมรอมาตั้งหลายปี และแอบใช้กลอุบายอยู่หลายครั้ง ไม่ง่ายเลยที่คุณจะขุดหลุมพรางด้วยตัวเอง ดังนั้น ผมจึงรีบคว้าโอกาสนี้ไว้ "

ครบจบในขั้นตอนเดียว เธอกลายเป็นภรรยาของเขา เธอก็ไม่สามารถหนีไปได้

“ตอนนี้ เราก็ยังไม่ได้จัดงานแต่งงาน ผมยังสามารถเตรียมขั้นตอนการขอแต่งงานได้นะ”

เทวิกาหัวเราะและพูดว่า "เราได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว และยังมีลูกอีกสองคนของคุณอยู่ในท้อง คุณขอฉันแต่งงาน และฉันไม่มีโอกาสแม้แต่จะปฏิเสธ มันน่าเบื่อ เอาอย่างนี้ไหม เราทำเหมือนเบศวร์กับกนกอร หย่ากันแล้วค่อยมาแต่งกันใหม่"

"ไม่ได้!"

พัฒน์ปฏิเสธโดยตรง "เรากำลังจะมีงานแต่งงาน อย่าพูดถึงการหย่าร้างที่ไม่ดีสิ เราจะแก่ไปด้วยกัน มีลูกด้วยกันเร็ว ๆ!"