รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 767

สรุปบท บทที่ 767 เก็บความลับไม่อยู่แล้ว: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่ 767 เก็บความลับไม่อยู่แล้ว – รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน โดย เฟยเฟย

บท บทที่ 767 เก็บความลับไม่อยู่แล้ว ของ รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เฟยเฟย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ณิศาราวกับเป็นเด็กดี ดวงตากลมโตเป็นประกายและถามว่า "พี่ พี่อยากคุยอะไรกับฉันเหรอ?"

ชเนนทร์หยิบชามซุปของภรรยาของเขาขึ้นมา ช่วยภรรยาของเขาตักซุป และพูดว่า "ที่รัก มีอะไรจะคุยก็รอกินข้าวเสร็จก่อนค่อยคุยกันนะ ณิศา กินข้าวก่อนเถอะ ไม่ต้องตื่นเต้น ไม่มีอะไรหรอก พี่สาวของเธอไม่คุ้นเคยกับการแยกจากเธอ ก็เลยคิดถึงเธอน่ะ"

กัญณิศามองไปที่พี่สาว จากนั้นมองไปที่พี่เขยของเธอ และใช้สายตาถามสาเหตุจากพี่เขย

ชเนนทร์ส่ายหัวอย่างเงียบ ๆ

อันที่จริง เขาไม่รู้สาเหตุว่าทำไมจู่ ๆ ภรรยาของเขาถึงกลับมาที่บ้านของเธอ

กิติยาไม่ได้พูดอะไรเลย

หลังจากชเนนทร์ตักซุปถ้วยหนึ่งให้ภรรยาแล้ว เขาก็ถามน้องเมียของเขาว่า "ให้พี่ช่วยไหม?"

ณิศาแอบมองไปที่พี่สาวของเธอ รีบส่ายหัวแล้วพูดว่า "พี่เขย ฉันจัดการเอง"

กิติยาหยิบช้อนขึ้นมา ตักซุปและดื่มช้า ๆ น้ำเสียงของเธอยังคงเรีบนิ่ง ทำให้ณิศาไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่สาวของเธอกำลังคิด "กินข้าวก่อน"

ณิศาขานตอบ

ระหว่างกินข้าว เธอก็เอาแต่คิดว่า เธอทำอะไรผิดหรือเปล่า?

ช่วงนี้ เนื่องจากงานแต่งของพี่สาว เธอไม่ได้แอบหนีออกไปเถลไถลเลย ไม่น่าจะทำอะไรพลาด ถึงเธอออกไปเดินเล่นกลางดึก พี่สาวก็ไม่น่าจะรู้

เห้อ การคาดเดาเป็นเรื่องที่น่ารำคาญจริง ๆ

การคาดเดาไม่ได้ มันน่ารำคาญยิ่งกว่า

ยังไงหล่อนก็เป็นพี่สาวของเธอ ณิศาทำได้เพียงกินอย่างเดียว แต่เธอรู้สึกค่อนข้างกินไม่รู้รส

กว่าจะกินเสร็จมันไม่ง่ายเลย ณิศาเช็ดปากด้วยผ้า แล้วมองไปที่พี่สาวของเธอ จากนั้นก็พูดอย่างประจบประแจงว่า "พี่ ฉันอิ่มแล้ว"

กิติยาวางตะเกียบลง

ชเนนทร์ส่งผ้าเช็ดปากให้อย่างเอาใจใส่

"ขอบคุณ"

ชเนนทร์พูดด้วยความรักใคร่ "เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก"

กิติยามองเขาด้วยสายตาอ่อนโยน

เมื่อเห็นว่าคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามันกำลังเกี้ยวพาราสีกัน จนทำให้เธอเป็นเหมือนส่วนเกิน ณิศาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกระแอมเบา ๆ เพื่อเตือนให้พี่สาวของเธอว่าเธอยังอยู่ที่นี่

ชเนนทร์เกือบจะจูบริมฝีปากสีแดงของภรรยาสุดที่รักของเขาแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงกระแอมของน้องเมีย เขาถึงเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองอยู่ตระกูลนนท์สัจทัศน์ และน้องเมียก็ยังอยู่ที่นี่ด้วย

หลังจากที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นแสดงอาการเขินอายเล็กน้อย เขาก็แสร้งทำเป็นเมินเฉยอย่างรวดเร็ว และพูดกับกิติยาว่า "ที่รัก คุณไปคุยกับณิศาเถอะ ที่เหลือผมจัดการเอง"

“เรียกป้าแม่บ้านมาเก็บก็พอแล้ว”

“ผมเก็บเอง มีอะไรให้ทำหน่อยก็ดี จะได้ไม่เบื่อ”

ตอนที่ชเนนทร์อยู่บ้าน เขามักจะได้รับคำสั่งจากแม่ให้ทำงานบ้าน การเก็บโต๊ะล้างจาน เป็นงานที่เขาทำมากที่สุด

ในอดีต ตอนที่พี่น้องทั้งสองอยู่บ้าน พวกผู้ใหญ่มักจะให้เขาทำงานนี้ แม่บอกว่า เธอให้ความสำคัญเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิง ก็เลยให้ลูกชายของเธอทำงานหนักหน่อย ส่วนงานที่สบาย ๆ ให้วิกาไปทำแทน

ในสายตาแม่ งานล้างจานแบบนี้เป็นงานหนักแล้ว

จะเห็นได้ชัดว่า ครอบครัวนี้ให้ความสำคัญกับเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงแค่ไหน หน้าที่ของวิกาก็คือ การเอาขวดซีอิ๊วที่ล้มอยู่บนโต๊ะตั้งขึ้น

เทวิกา:……พี่ พี่รังแกฉัน ตอนที่ฉันไม่อยู่ พี่เล่ากลับกันหรือเปล่า

เธอก็ทำทุกอย่างเหมือนกัน

แน่นอนว่า งานหนักก็ปล่อยให้พี่ชายเป็นคนทำ แม่บอกว่า แบบนั้นถึงจะเรียกว่าให้ความสำคัญกับเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิง

กิติยาไม่ได้พูดอะไร เขายืนขึ้นและส่งสัญญาณให้น้องสาวของเธอตามไป

ณิศาเป็นเหมือนเด็กที่ประพฤติดี เดินตามหลังพี่สาวของเธอไป

กิติยาลุกขึ้นไปเทน้ำแก้วใหญ่ให้หล่อน วางแก้วน้ำใบใหญ่ไว้ข้างหน้าหล่อน แล้วเธอก็กลับไปนั่งลงที่เดิม ใบหน้าของเธอเรียบนิ่งมาก "หลังจากดื่มน้ำแล้วก็พูดออกมา อย่ามาเจ้าเล่ห์ต่อหน้าพี่ ถ้าให้พี่สืบรู้เอง พี่จะโกรธมาก ๆ เลยนะ”

น้อยครั้งที่เธอจะโกรธน้องสาวของเธอ ไม่ค่อยแสดงสีหน้าจริงจังให้กับน้องสาวของเธอด้วยซ้ำ

เรื่องมันเกี่ยวข้องกับความสุขในอนาคตของน้องสาวของเธอ เธอถึงบังคับถามให้น้องสาว

“พี่ พี่รอฉันครู่หนึ่งนะ ฉันไปเอาของก่อน”

พี่สาวเดาได้แล้ว แถมยังเริ่มเค้นถามอีก ณิศารู้ว่าเธอไม่สามารถปกปิดได้แล้ว

มีเพียงยอมรับอย่างซื่อสัตย์เท่านั้น

กิติยาพยักหน้าเล็กน้อย ณิศาลุกขึ้น ออกจากห้องทำงาน และกลับไปที่ห้องของตัว หยิบสมบัติของเธอออกมาจากใต้กล่อง หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็นำสมบัติเหล่านั้นไปที่ห้องทำงาน

เธอเอาเสื้อผ้าสีดำรัดรูป หน้ากากสีเงิน เครื่องมือสำหรับการเจาะข้อมูล และหน้ากากหนังคนที่เหมือนจริง วางทั้งหมดนี้ต่อหน้าพี่สาวของเธอ

กิติยาชำเลืองมองน้องสาวของเธอ จากนั้นเปิดกระเป๋าเพื่อดูมัน หลังจากมองผ่าน ๆ เธอขมวดคิ้ว ชี้ไปที่สิ่งของเหล่านั้นและถามน้องสาวของเธอว่า "สิ่งเหล่านี้เป็นของเธอเหรอ?กัญณิศา อย่าบอกฉันนะว่า คนที่ช่วยชีวิตประยสย์ และหญิงสาวหน้ากากเงินที่ไปเมืองซูเพร่ากับคุณชุติภาเพื่อช่วยประยสย์คือเธอ”

ในคืนที่ประยสย์ต่อสู้กับคุณพสธรและลูกสาว การปรากฏตัวของชุติภาและสาวสวมหน้ากากนั้นเป็นจุดสำคัญ ชุติภาสู้กับคุณพสธรด้วยมือเปล่าเพียงลำพังจนชนะ ท้ายที่สุด คุณพสธรและลูกสาวก็ตกอยู่ในมือตำรวจ

ตระกูลเลิศธนโยธา พ่ายแพ้อย่างอนาถ!

คุณพสธรและคนในครอบครัวทั้งหมดสี่คน เสียชีวิตสองคนและถูกคุมขังสองคน อำนาจของตระกูลเลิศธนโยธาก็ถูกตำรวจทำลายเช่นกัน ผู้ค้ายารายย่อยจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับการค้ายาเสพติดก็ถูกจับกุมเช่นกัน ทางตำรวจได้ทำผลงานที่ดีเยี่ยม

นั่นคือทั้งหมดที่กิติยารู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น เธอไม่ได้อยู่ที่นั่น แต่เธอก็รู้ว่าคุณชุติภาและสาวสวมหน้ากากนั้นทรงพลังและเก่ง

ตอนนี้ เมื่อเห็นสิ่งเหล่านี้ กิติยาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สาวสวมหน้ากากที่ทรงพลังคนนั้นจะเป็นน้องสาวที่อ่อนโยนและพูดจานุ่มนวลของเธอ คนที่ดูเหมือนใครก็ตามที่พูดเสียงดังก็สามารถตกใจได้

เธอจ้องไปที่น้องสาวของเธอ ถ้าหญิงสาวสวมหน้ากากเป็นน้องสาวของเธอจริง ๆ น้องสาวของเธอก็เก็บความลับเก่งใช้ได้เลย ไม่บอกแม้กระทั่งพี่สาวแท้ ๆ คนนี้ของเธอสักคำ

ณิศาถูกพี่สาวจ้องจนหดตัวลงเล็กน้อย

"กัญณิศา เธอพูดสิ!เธอใช่หญิงสาวสวมหน้ากากนั่นไหม?เธอไปเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?และไปรู้จักกับประยสย์ได้ยังไง?"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน