ชุติภาคิดไม่ถึงว่า อาจารย์ของเธอไม่เพียงแต่รุกหนักเร่งรัดให้เธอรีบแต่งงาน แถมชอบลงมือทำทันทีอีกด้วย
คืนวันรวมญาติก่อนตรุษจีน อาจารย์และลูกศิษย์รับประทานอาหารค่ำพร้อมกัน เนื่องจากพวกเขาอาศัยอยู่ในป่า จึงไม่เหมาะที่จะจุดประทัดและดอกไม้ไฟ ชุติภาได้แต่ดูทีวีรายการเคาท์ดาวน์ก่อนวันตรุษจีนอย่างเบื่อหน่าย
หมออัจฉริยะใส่เสื้อกันหนาวหนาๆ ในมือถือซองแดงเดินเข้ามาหา
“ภา อั่งเปานี้อาจารย์ให้”
เขายื่นซองแดงไปตรงหน้าชุติภา
ชุติภามองเขา ในขณะที่ยื่นมือออกไปนั้นได้พูดขึ้นด้วยว่า: “อาจารย์ หนูโตขนาดนี้แล้ว ยังให้อั่งเปาหนูอีกเหรอ”
“ในสายตาของอาจารย์ เธอยังคงเป็นเด็กเสมอ ตราบใดที่อาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ อาจารย์ก็จะเตรียมอั่งเปาให้เธอ ในอนาคตถ้าอาจารย์ตายแล้ว อาจารย์ก็จะเตรียมอั่งเปาในอนาคตไว้ให้เธอเหมือนกัน ทุกปีก่อนวันตรุษจีนหนึ่งวันเธอไปหยิบอั่งเปาซองหนึ่งด้วยตัวเองก็แล้วกัน”
“เพ๊ยๆ วันตรุษจีน อย่าพูดเรื่องความเป็นความตาย ร่างกายของอาจารย์แข็งแรงขนาดนี้ มีอายุถึงร้อยยี่สิบปีก็ไม่ใช่ปัญหา”
ชุติภารับอั่งเปามา กะว่าจะเปิดออกมาดู คงจะเหมือนเดิม เงินสดหนึ่งหมื่นหยวนกับบัตรเอทีเอ็มหนึ่งใบ บนบัตรเอทีเอ็มเขียนรหัสไว้ เธอไม่ต้องดูรหัสด้วยซ้ำ ต้องเป็นวันเกิดของเธอแน่นอน
บัตรเอทีเอ็มทั้งหมดที่อาจารย์ให้เธอ รหัสเหมือนกันทุกใบ
“ให้หนูเงินสดหนึ่งหมื่นหยวนแค่ได้ลิ้มลองรสชาติของการได้รับอั่งเปาก็พอ ไม่ต้องให้บัตรเอทีเอ็มทุกครั้งหรอก ตอนนี้ความสามารถในการหาเงินของหนูไม่แพ้อาจารย์แล้ว ไม่ขาดงานใช้หรอกค่ะ”
“เงินของเธอบริจาคให้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าหลายแห่ง สถานรับเลี้ยงคนแก่ จะเหลือเท่าไหร่กัน?อาจารย์ไม่ได้ใจกว้างแบบเธอ เงินทุกบาทเก็บไว้ใช้เองหมด ดังนั้นเงินเยอะกว่าเธอมาก”
“หนูก็ไม่ได้บริจาคเยอะหรอก สรุปก็คือหนูไม่ได้ขาดเงินใช้ หนูเป็นเศรษฐินีคนหนึ่งเลย”
ชุติภาวางรีโมททีวีลง เพื่อจะเทน้ำชาให้อาจารย์
“ไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวอาจารย์จะไปหาเพื่อน เธอเคาร์ดาวเองนะ อาจารย์คงไปเที่ยวสักสามสี่วันถึงจะกลับขจ มีแต่ช่วงตรุษจีนนี้แหละ พวกเขาถึงมีเวลาว่าง”
ทุกปีในช่วงตรุษจีนเขาจะไปเที่ยวหาเพื่อนเก่าของเขา เพื่อนฉลองตรุษจีนด้วยกัน ชุติภาไม่สงสัยอะไรเลย และไม่คิดอะไรมากอีกด้วย เธอตอบอืมออกมา แล้วพูดขึ้นว่าสักนิด และยิ่งไม่คิดมาก: “รีบๆ กลับมานะ ผ่านวันหยวนเซียวหนูก็จะเริ่มงานแล้ว”
“ได้”
หมออัจฉริยะหยิบเม็ดแตงโมขึ้นมาหนึ่งกำมือ กินไปด้วยเดินออกไปด้วย
ชุติภาดูทีวีรายการเคาร์ดาวตรุษจีนต่อ
สิ่งที่เธอไม่รู้คือ วันรุ่งขึ้น ตรุษจีนวันแรก ที่เมืองแอคเซสซ์บริษัทบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ปมีแขกแปลหน้าที่ไม่ได้รับเชิญ——หมออัจฉริยะ
หมออัจฉริยะมาสืบด้วยตัวเองว่าใครคือพ่อเด็กในท้องของลูกศิษย์
เขารู้ว่าชุติภาสนิทกับกัญณิศามากขึ้นกว่าเก่าแล้ว แต่ว่ากัญณิศาไปฮันนีมูนกับประยสย์แล้ว
นอกจากกัญณิศาแล้ว เขายังรู้อีกว่าเทวิกาคุณนายน้อยอริยชัยกุลของคฤหัสน์เมเปิลค่อนข้างสนิทกับชุติภาลูกศิษย์ของเขา
ถึงแม้เทวิกากับกัญณิศาจะแต่งงานวันเดียวกัน แต่เนื่องจากเธอกำลังท้องอยู่ แถมท้องลูกแฝดด้วย จึงทำให้คนที่บ้านของตระกูลอริยชัยกุลตื่นตระหนกมากเป็นพิเศษ เลยไม่อนุญาตให้เทวิกาและยศพัฒน์ไปฮันนีมูนกัน
ดังนั้น หมออัจฉริยะเลยเลือกที่จะมาคฤหัสน์เมเปิลเพื่อสืบหาเบาะแสกับเทวิกา
ตอนที่หมออัจฉริยะมันนั้น เป็นเวลาเช้าตรู่
เมื่อคืนเป็นวันรวมญาติก่อนตรุษจีน ทุกคนเล่นจนดึกดื่นถึงได้เข้านอนกัน
ในเช้าตรู่วันแรกของตรุษจีน แม้แต่คนรับใช้ที่ทำงานคฤหาสน์ในช่วงตรุษจีนก็ยังไม่ตื่น
คนแก่อย่างเขาก็รู้ดีว่ามาการมาบ้านคนอื่นอวยพรปีใหม่แต่เช้าตรู่ อืม เป็นการรบกวนเวลานอนคนอื่นเล็กน้อยดังนั้น เขาจึงถือของขวัญปีใหม่ทั้งถุงเล็กถุงใหญ่ ยืนรออยู่หน้าประตูของคฤหาสน์เมเปิล รอพนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่เวรตื่นขึ้นมา
และการรอครั้งนี้ ก็รอไปหนึ่งชั่วโมงกว่า รอจนถึงแปดโมงเช้ากว่า รอจนพนักงานรักษาความปลอดภัยนอนตื่น
เมื่อตื่นขึ้นมาก็เห็นผู้เฒ่าหล่อที่เพิ่งก้าวเข้าสู่วัยชรายืนรออยู่หน้าประตู
และเป็นคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน