รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 83

ถ้าจะให้วิเคราะห์จากความฝันของเทวิกาแล้วนั้น เธอคงจะไม่ใช่เด็กที่ถูกทอดทิ้งหรอก

อินทัชพูดว่า “ลักพาตัวงั้นเหรอ? บ้านตระกูลวาชัยยุงเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่มีทางลักพาตัวใครหรอก”

ยศพัฒน์ส่งสายตาที่คมกริบมา “ฉันสงสัยว่าวิกาจะโดนลักพาตัวมา แล้วคนทำก็หนีไป หลังจากนั้นบ้านตระกูลวาชัยยุงก็เลยเก็บมาเลี้ยงแทน”

ไม่ฉลาดเลย！

แน่นอนว่าบ้านตระกูลวาชัยยุงไม่มีทางลักพาตัวใครอยู่แล้ว

“แล้วถ้าเกิดว่าภรรยาของคุณคือคนที่บ้านตระกูลวาชัยยุงเก็บมาเลี้ยงจริงๆ คุณจะทำยังไง?”

อินทัชถามด้วยความสงสัย

ยศพัฒน์ถามเขากลับ “แล้วนายคิดว่าฉันควรทำยังไง? วิกาเป็นภรรยาของฉัน ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุงหรือไม่ แต่เธอก็เป็นภรรยาของฉันอยู่ดี เรื่องนี้มันไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว ฉันแต่งงานกับเธอ ไม่ได้แคร์เรื่องภูมิหลังอะไรของเธอสักหน่อย”

ตระกูลอริยชัยกุลของพวกเขาคือตระกูลร่ำรวยอันดับหนึ่งของเมืองแอคเซสซ์ ไม่ได้จำเป็นต้องแต่งงานเพื่อเพิ่มพลังอำนาจของตัวเองหรอกนะ

พวกผู้ใหญ่เคยบอกว่า รุ่นก่อนพวกเขาต้องแต่งงานเพื่อความปรองดอง แต่ว่ารุ่นพวกเขามีสิทธิที่จะแต่งงานได้อย่างเสรี

ขอแค่พวกเขาชอบ และผู้หญิงคนนั้นมีภูมิหลังทางครอบครัวที่ใสสะอาด พวกผู้ใหญ่ก็จะไม่มีทางขัดอย่างแน่นอน

และแน่นอน ว่าถ้าได้แต่งงานกับคนที่วงศ์ตระกูลฐานะเท่าเทียมกัน พวกผู้ใหญ่ก็จะชอบกว่าอยู่แล้ว

เมื่ออยู่ในระดับเดียวกันก็จะสื่อสารกันง่ายหน่อย

“แต่ว่าคุณเป็นถึงคุณชายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุล และเป็นประธานของบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป ถ้าเกิดว่าภรรยาของคุณไม่ได้มีภูมิหลังอะไรทางครอบครัวเลย แล้วจะยืนในสังคมชั้นสูงของเมืองแอคเซสซ์ยังไง? คุณคิดว่าคุณมอบตัวตนคุณนายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุลให้เธอแล้ว เธอจะสามารถยืนหยัดได้งั้นเหรอ? เว้นแต่ว่าเธอจะไม่ยุ่งกับคนอื่นเลย แต่มันเป็นไปได้เหรอครับ?”

ผู้หญิงของตระกูลอริยชัยกุล จำเป็นต้องไปงานเลี้ยงต่างๆ เป็นเพื่อนสามีอยู่แล้ว

งานเลี้ยงของสังคมชั้นสูง ถึงแม้ว่าทุกคนจะดูสวยงามและสดใส แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ได้มีการต่อสู้กัน ที่ไหนมีมนุษย์ ที่นั่นย่อมมีการขัดแย้งกันอยู่แล้ว

คนที่ชื่นชอบยศพัฒน์ก็มีเยอะมากอยู่แล้ว แถมภรรยาของเขายังไม่มีภูมิหลังอะไรอีก ต่อไปถ้าเกิดว่าเธอไปร่วมงานเป็นเพื่อนยศพัฒน์ ต้องถูกรังแกอย่างแน่นอน

พอนึกถึงตอนที่เทวิกาไปปรากฏตัวที่งานเลี้ยงกับเขาครั้งแรกนั้น ยศพัฒน์ก็พูดออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจว่า “ต่อให้วิกาของฉันจะไม่ได้มีภูมิหลังอะไร แต่ว่าเธอก็สามารถไปงานเลี้ยงเป็นเพื่อนฉันได้อยู่แล้ว เพราะว่าเธอสวยโดยธรรมชาติ ถึงไปงานเลี้ยงก็สามารถรับมือได้สบายๆ เหมือนกับว่าเธอเกิดมาเพื่ออยู่ในแวดวงสังคมชั้นสูงอยู่แล้ว”

“ตอนที่เธอไม่ต้องไปออกงานกับฉัน อยากทำอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น ฉันไม่จำกัดอิสรภาพของเธอหรอก ครอบครัวของฉันก็ไม่ได้มีกฎเกณฑ์อะไรมากมายที่จะห้ามเธอหรอก”

แม่และป้าๆ ของเขา มีคนไหนบ้างที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ?

บางครั้งแม่ของเขาก็นั่งคุยซุบซิบกับพนักงานทำความสะอาดอยู่เลย

อินทัชเงียบไปครู่หนึ่ง และพูดว่า “ชาติที่แล้วเทวิกาคงทำบุญไว้เยอะมาก ชาตินี้ถึงได้แต่งงานกับคุณ”

เจ้านายเขารักภรรยามากจริงๆ

อินทัชกล้าพูดได้เลยว่า อีกไม่นาน เมืองแอคเซสซ์จะมีข่าวรั่วออกมาว่าคุณชายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุลเป็นคนกลัวเมีย

เจ้านายของเขาเนี่ยนะ ได้เริ่มเหยียบเข้าไปในเส้นทางกลัวเมียแล้ว และเริ่มเดินไปไกลเรื่อยๆ แล้วด้วย

“ฉันไม่เคยกังวลเรื่องนี้เลย แต่ว่าเรื่องที่ฉันกังวลก็คือ แม่ยายไม่ชอบที่ฉันรวยเกินไป และจะเกลี้ยกล่อมให้วิกาไปจากฉัน”

ยศพัฒน์พูดอย่างอารมณ์เสีย

เทวิกาไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าเขาก็พอจะเดาออก

ตอนแรกแม่ยายก็ชอบเขาอยู่หรอก แต่สุดท้ายก็มาไม่ชอบที่เขารวยเกินไป และสูงส่งเกินไป รู้สึกว่าเขากับวิกาไม่ได้เหมาะสมอะไรกันเลย ก็เลยเกลี้ยกล่อมให้วิกาหย่ากับเขา

อินทัช：“ฮ่าๆๆๆ เจ้านาย คุณก็มีตอนที่ถูกไม่ชอบเหมือนกันสินะ”

“หุบปากไปเลยนะ ถ้าเกิดว่ากล้าหัวเราะอีก ฉันจะส่งนายไปแอฟริกาซะ”

อินทัชหยุดยิ้มทันที

คนบริสุทธิ์อย่างเขา ไม่อยากไปแอฟริกาหรอกนะ

“ถ้าเกิดว่าหยุดแล้ว ก็หมายความว่าวิกาของฉันปลอดภัยแล้วล่ะสิ?”

อินทัชไม่กล้ายืนยัน

เขาพูดต่อว่า “การที่สืบไม่เจอเป้าหมาย คือเรื่องที่อันตรายยิ่งกว่านะครับ พวกเขาอยู่ในมืด ส่วนพวกเราอยู่ในที่สว่าง”

ทันใดนั้นยศพัฒน์ก็รู้สึกว่าการส่งวายุกับสายฟ้าไปคอยแอบปกป้องเทวิกานั้นมันยังไม่เพียงพอ

เขาต้องส่งคนไปคอยแอบปกป้องเทวิกาเพิ่มซะแล้ว

ต่อไป สิ่งที่เขาต้องทำ ไม่ใช่แค่การต้องปกป้องเทวิกาให้ดี แต่ยังต้องสืบหาตัวตนที่แท้จริงของเทวิกาอีกด้วย ว่ากันว่าใครเป็นคนเริ่มก็ต้องเป็นคนจบมัน ต้องหาเหตุผลให้ได้ก่อนถึงจะเจอวิธีแก้

ตามสัญชาตญาณแล้ว ยศพัฒน์รู้สึกว่าตัวตนที่แท้จริงของภรรยาตัวน้อยของเขานั้นต้องทรงพลังมาก ไม่งั้นคงไม่มีคนยอมใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างให้คนของเฮียติณห์มากำจัดเธอหรอก

วันนั้น ตอนที่คนของเฮียติณห์เจอเทวิกา เขาไม่ได้ลงมือทันที มีความเป็นไปได้วาพวกเขายังไม่แน่ใจว่าเทวิกาคือเป้าหมายของพวกเขารึเปล่า

โชคดีที่พวกเขายังไม่ได้ลงมืออะไร

พอยศพัฒน์นึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนั้น ก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

“เจ้านาย ผมว่าเรื่องนี้คุณไปปรึกษาบ้านตระกูลวาชัยยุงรู้ดีกว่า ภรรยาของคุณไม่ใช่ลูกสาวแท้ของพวกเขา พวกเขาย่อมรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว และพวกเขารักภรรยาของคุณขนาดนั้น แน่นอนว่าต้องไม่อยากให้เธอตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน และต้องให้ความร่วมมือกับคุณ พร้อมกับบอกตัวตนที่แท้จริงของภรรยาคุณออกมาแน่”

ยศพัฒน์คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็รู้สึกว่าสิ่งที่อินทัชพูดนั้นก็มีเหตุผล

“ถ้าสืบเจอแล้วว่าเงินสนับสนุนถูกโอนจ่ายมาจากเมืองเรวา งั้นก็เน้นสืบไปที่เมืองเรวา ยังไงก็ต้องเจอคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน”

ยศพัฒน์จ้องไปที่อินทัช

ถ้าเกิดว่าเขาไปเล่าให้บ้านตระกูลวาชัยยุงฟังแล้ว เขาต้องช่วยภรรยาตัวน้อยของเขาในการตามหาพ่อแม่แท้ๆ อย่างเต็มที่แน่นอน

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากเจอพ่อแม่แท้ๆ ของตัวเอง แต่อย่างน้อยก็ได้รู้เหตุผลที่ตัวเองเกือบถูกฆ่าได้ จะได้กำจัดอันตรายที่อยู่รอบตัวเธอ ให้เธอเป็นคุณนายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุลอย่างมีความสุข