ทุกคนต่างมองมาที่ยศพัฒน์ อยากจะรู้ว่าเขาจะจัดการกับผู้หญิงที่สารภาพรักอย่างโอ้เวอร์คนนี้ยังไง
“วิกา”
ตอนนี้สายตาของยศพัฒน์ไม่มีคนอื่นอีกต่อไป เขามองเห็นเพียงแค่เทวิกาและทะเลดอกไม้นี้เท่านั้น
น้อยมากที่ผู้หญิงจะส่งดอกไม้ให้ผู้ชาย โดยเฉพาะทะเลดอกไม้แบบนี้
ความจริง เรื่องพวกนี้เขาควรจะเป็นคนทำต่างหาก
แต่ว่า เธอทำไปแล้ว และเขาก็ดีใจมากด้วย
ยศพัฒน์เดินเข้าไปหาเทวิกาอย่างรวดเร็ว
เทวิกายิ้มกว้างและยื่นช่อดอกไม้ให้กับเขา “พัฒน์ ฉันให้”
ยศพัฒน์รับช่อดอกไม้นั้นไป
“ขอบคุณนะเมีย”
เมีย!
กลุ่มคนที่รอเผือกอยู่นั้นพอได้ยินคำพูดของประธาน ก็ต่างตกตะลึงไปทันที
คุณพัฒน์แต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่?
พวกเขาไม่มีใครรู้เลย
แล้วก็ไม่มีสื่อสำนักไหนรายงานข่าวคราวการแต่งงานของพวกเขาด้วย
คนที่รู้เรื่องก็พากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ในเมื่อเจ้านายประกาศออกมาเองแล้ว พวกเขาก็ไม่ต้องพยายามซ่อนมันอย่างลำบากอีกต่อไป
ยศพัฒน์ก็มองไปที่ทะเลดอกไม้พวกนั้นอีกครั้ง
“ยศพัฒน์ ฉันชอบนาย”
นี่คือสิ่งที่เทวิกาใช้ดอกไม้เขียนไว้
เขาจ้องไปที่คำว่า “ฉันชอบนาย”
ในใจก็แอบรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ที่เธอไม่ได้เรียงเป็นคำว่า “ฉันรักนาย”
ขอบเขตของความชอบนั้นกว้างเกินไป ก่อนหน้านี้ เธอเคยบอกว่าเธอชอบเขา และสำหรับคนอื่นเธอก็ใช้คำว่าชอบเหมือนกัน
หลังจากคิดดูแล้ว เวลาในการเปลี่ยนความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นสั้นเกินไป เธอต้องการเวลาในการปรับตัว และการที่เธอออกมาพูดว่าชอบเขาแบบยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ก็ถือว่าดีมากแล้ว
เขาควรจะรู้สึกพอใจ ไม่ใช่หวังสูงเกินไป
“เป็นไงบ้าง สวยไหม? ฉันซื้อดอกกุหลาบมาจนหมดร้านเลยนะ แล้วก็ให้คนมาช่วยจัดด้วย”
เทวิกาถามเขาพร้อมรอยยิ้ม
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสารภาพว่าชอบใครอย่างใหญ่โตแบบนี้
“สวยดี”
“ชอบไหม?”
“ชอบมาก”
เทวิกามีความสุข
เขาชอบก็ดีแล้ว
แต่พอมานึกถึงว่าการที่เธอทำแบบนี้ กนกอรบอกว่าเรื่องแบบนี้ควรจะเป็นผู้ชายที่ทำมากกว่า
แต่ว่าเทวิกาต้องการเปลี่ยน เธออยากจะทำเอง และยศพัฒน์ก็ดีใจมาด้วย และชอบเซอร์ไพรส์ที่เธอเอาดอกไม้มาให้เขาอีกต่างหาก
ยศพัฒน์หยิบกระดาษทิชชูออกมา มือหนึ่งดอกช่อดอกไม้ที่เทวิกาส่งให้ ส่วนอีกมือหนึ่งก็เช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเธอ พร้อมกับพูดว่า “ต่อไปถ้ามาที่นี่แล้วก็เข้าไปข้างในนะ เธอเป็นภรรยาประธาน จะเข้าจะออกก็ได้ อย่ามามัวตากแดดอยู่ตรงนี้ ร้อนจะตาย ฉันเห็นแล้วปวดใจ”
พวกพนักงานที่มุงดูอยู่:……
ใครบอกว่าประธานของพวกเขาไม่เข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณเปรมากัน?
แล้วใครบอกว่าท่านประธานของพวกเขาพูดคำหวานไม่ได้?
พอฟังดูแล้ว ประธานของพวกเขาปากหวานมากเลยนะ พวกผู้หญิงที่ได้ยินก็ต่างพากันใจละลายไปเลย แล้วก็รู้สึกอิจฉาภรรยาของเขาด้วย
“เลิกงานแล้ว ไม่ต้องดูแล้ว นี่คือภรรยาของผม จดทะเบียนกันได้พักหนึ่งแล้ว แต่ว่ายังไม่ได้จัดงานแต่งงาน”
ยศพัฒน์กอดภรรยาเอาไว้ แล้วก็ประกาศตัวตนของเทวิกาให้ทุกคนได้รับรู้
“คุณพัฒน์ ยินดีด้วยนะคะ”
“ยินดีด้วยครับ/ค่ะ”
ถึงแม้ว่าหลายคนจะอิจฉาเทวิกาแค่ไหน แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกมาทางสีหน้า ได้แต่พากันแสดงความยินดีต่อยศพัฒน์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน