รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 95

ภายใต้ความเอาใจใส่ของยศพัฒน์ เทวิกาจึงกดวางสายลงก่อน

หลังจากวางสาย เธอถือโทรศัพท์ค้างอยู่นาน

พอคิดว่าเธอกลับมาที่บ้านเพราะต้องการหนียศพัฒน์ เทวิกาก็รู้สึกผิดมาก

เขาทำดีกับเธอทุกอย่าง แต่เธอกลับ...

ไม่มีพื้นฐานความรักแล้วยังไง? ความรักต้องช่วยกันปลูกสร้างขึ้นมา เธอชอบเขาไปแล้ว ยังห่างจากรักไกลเหรอ?

เทวิกายิ่งคิดยิ่งมั่นใจ

เธอตัดสินใจจะไม่หนีอีกแล้ว

ไม่ว่าเส้นทางในอนาคตของพวกเธอจะยากลำบากแค่ไหน ไม่ว่าเธอจะมีศัตรูความรักมากแค่ไหน ขอแค่เขาไม่ทอดทิ้งเธอ เธอก็จะไม่ยอมปล่อยมือเขาไป

พอคิดได้อย่างนี้ เทวิกาก็รู้สึกสบายใจขึ้น เธอวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างเตียง แล้วเอนตัวลงบนเตียง ไม่นานก็ผล็อยหลับไป

เธอนอนหลับสนิท

แต่พิชญ์สินีกลับพลิกตัวไปมานอนไม่หลับ

ทุกครั้งที่สิรภพกำลังจะผล็อยหลับ ก็ถูกเธอขยับจนตื่น

เขาจึงต้องลุกขึ้นนั่งและพูดกับภรรยา “สินี ถ้าคุณไม่อยากพักกลางวัน คุณก็ลงไปดูทีวีข้างล่าง หรือไปคุยกับเพื่อนบ้านไหม”

เขาเคยชินกับนอนพักกลางวัน ไม่นอนพักไม่ได้

พิชญ์สินีลุกขึ้นนั่งเช่นกัน เธอมองดูสามีที่ถูกเธอรบกวนจนไม่ได้นอน หลังจากนิ่งเงียบไปสักพัก ก็พูดว่า “เมื่อตะกี้เทวิกาพูดอะไรบางอย่าง ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะดี”

 “ลูกพูดอะไร เรื่องเธอกับตาพัฒน์น่ะเหรอ?”

สิรภพพูด “ไม่ว่าตาพัฒน์จะมีฐานะยังไง ขอแค่เขารักวิกาของเราก็พอแล้ว ส่วนเรื่องที่ว่าระหว่างพวกเขาจะมีอุปสรรคขัดขวางหรือเปล่า พวกเราไม่สามารถควบคุมได้และช่วยอะไรไม่ได้ นั่นเป็นเรื่องของทั้งสองคน”

“วิกาเป็นคนเลือกเอง ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ลูกต้องรับผลที่ตามมาเอง”

“ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ตาพัฒน์ถามวิกาว่าเธอจะทำยังไงถ้าไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของเรา”

พอได้ยินแบบนี้ สิรภพก็ตกใจเช่นกัน

หลังจากนิ่งเงียบไปสักพัก เขาก็ถามขึ้นมา “ทำไมตาพัฒน์ถึงถามแบบนี้ เขารู้อะไรมาหรือเปล่า?”

พิชญ์สินีเอ่ยตอบ “จากประสบการณ์ของฉันที่ดูละครโทรทัศน์มาเยอะ ตาพัฒน์ หรือผู้ใหญ่ในครอบครัวของเขาคงตรวจสอบครอบครัวของเรา คุณเองก็รู้ ว่าพวกคนรวยเหล่านี้ มีเงินและมีอำนาจ แล้วตาพัฒน์ก็เป็นหัวหน้าตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด เขาแต่งงานกับลูกสาวของเรา แน่นอนว่าต้องตรวจสอบภูมิหลังของครอบครัวเราแน่นอน”

 “น่าจะเป็นอย่างนั้น เขาตรวจสอบแล้วพบว่าวิกาไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของเรา จากนั้นเขาก็เลยลองทดสอบปฏิกิริยาของวิกา”

พิชญ์สินีถอนหายใจ “ฉันเลี้ยงมายี่สิบกว่าปี และคิดว่าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของฉันมาตลอด บางทีอาจจะรักมากกว่าชเนนทร์เสียอีก”

“เธอเป็นเด็กฉลาด ตอนที่เธอพูดเรื่องนี้กับฉันเมื่อตะกี้ ฉันตกตะลึงไปเล็กน้อย เธอคงเดาทุกอย่างได้แล้ว”

“เธอยังบอกอีกว่าเธอฝันถึงสองครั้ง ฝันถึงผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งเสียลูกไป และร้องไห้เสียใจจนแทบขาดใจ เธอบอกว่าในความฝัน เธอรู้สึกดีผูกพันกับผู้หญิงคนนั้นมาก ฉันสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นแม่แท้ๆ ของเธอ . .”

“ความสัมพันธ์ทางสายเลือด หัวใจแม่ลูกสื่อถึงกัน อีกทั้งผู้หญิงคนนั้นยังเสียสติไป ใครที่สูญเสียลูกไป แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ล่ะ?”

ตอนนี้เธอกำลังสับสนใจ

หลังจากที่ลูกสาวแท้ๆ ของเธอเสียชีวิตจากอาการป่วย เธอก็ได้พบกับเทวิกา เธอจึงโอนความรักของเธอที่มีต่อลูกสาวแท้ๆ ให้กับเทวิกาทั้งหมด

เด็กที่เลี้ยงมายี่สิบกว่าปี ถ้าถูกแม่แท้ๆ รับกลับไป พิชญ์สินีคิดว่าตัวเองคงทำใจไม่ได้ และไม่ยอมให้กลับไปแน่ๆ

แต่ถ้าเทวิกาถูกลักพาตัวมา ไม่ใช่ถูกทอดทิ้ง แม่ของเธอต้องเสียใจจนเสียสติเพราะเธอ ก็ถือว่าเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารคนหนึ่ง

เธอที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เป็นแม่คนหนึ่งเหมือนกัน

พิชญ์สินีก็เห็นอกเห็นใจอีกฝ่าย และรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียลูกไปเหมือนกัน

 เธอไม่สามารถมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นได้

“เรื่องที่เธอฝันถึงเรื่องนี้ไม่แน่ใจ เทวิกาอยู่บ้านของเรามายี่สิบกว่าปี ไม่เคยมีฝันอย่างนี้มาก่อน คุณอย่าคิดมากเลย”

สิรภพรู้สึกว่าการฝันถึง และยังฝันถึงแม่ของเธอนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้