รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 99

นฤเบศวร์ก้มหน้าลงไปมองมือของเขาที่ถูกกนกอรจับไว้

 มือของเธอขาวเนียน เรียวยาว และน่าจะนุ่มนิ่มมากด้วย

เธอไม่ได้ไว้เล็บยาวเหมือนเปรมา และไม่ได้ทาสีเล็บ เธอปล่อยให้มันเจริญเติบโตตามธรรมชาติ

 “นฤเบศวร์ คุณมาที่นี่เพื่อแก้แค้นฉันใช่ไหม?”

กนกอรปล่อยมือของนฤเบศวร์ลง ใบหน้าสวยใสของเธอเต็มไปด้วยความโมโห และสายตาที่ร้อนแรงของเธอก็แทบจะเผานฤเบศวร์ให้เป็นเถ้าถ่าน

นฤเบศวร์มองหน้าเธออย่างลึกซึ้ง

 “คุณพูดกับแบบนั้นกับแม่ของฉันทำไม คุณไม่รู้หรือไงว่าแม่ของฉันกำลังบังคับให้ฉันไปดูตัว? เทวิกาแต่งงานแล้ว แม่ของฉันถึงร้อนใจเรื่องการแต่งงานของฉัน”

มุมปากของนฤเบศวร์ยกยิ้มเล็กน้อย “ผมไม่รู้จริงๆ ว่าแม่ของคุณกำลังรีบร้อนให้คุณนัดดูตัว ผมเพิ่งมาถึง ที่ผมพูดออกไปก็เป็นเรื่องจริง แสดงให้เห็นว่าผมเป็นคนซื่อตรง “

กนกอรทำท่าอยากจะอ้วกออกมา

“อย่างคุณเนี่ยนะซื่อตรง ถ้าคุณซื่อตรง โลกนี้คงไม่มีใครทรยศและเจ้าเล่ห์แล้ว”

พอเห็นว่าเธอยังคงโมโหอยู่ นฤเบศวร์ก็ขมวดคิ้วและถามเธอ “ที่บอกว่าคุณเคยเป็นแฟนของผม โอเค เป็นผมที่จ่ายเงินจ้างให้คุณแกล้งทำเป็นแฟนผม แล้วยังไงล่ะ คุณรับเงินไปแล้วก็ต้องทำตามที่ตกลงกันไว้”

“แม่คุณรู้แล้วยังไง หรือว่า คุณคบกับผม แม่ของคุณจะไม่พอใจ ไม่แน่ตอนนี้แม่ของคุณอาจจะกำลังดีใจอยู่ก็ได้ พอคิดว่าลูกสาวของเธอได้คบหากับคนรวย และกลายเป็นผู้ดีไปด้วย”

 “แม่ฉันไม่มีทางคิดอย่างนั้นแน่ๆ”

กนกอรสีหน้าบูดบึ้งพูดปกป้องแม่ของเธอ “แม่ของฉันไม่ใช่คนที่เห็นแก่เงิน แม่ของฉันไม่เคยขอให้พวกฉันสองพี่น้องมีเงินร่ำรวย แต่แค่อยากให้เราแข็งแกร่งและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่านั้น”

“ลูกเขยที่แม่ของฉันเลือก จะเลือกใครก็ได้ที่ไม่ใช่คุณ”

นี่เป็นความจริง

กนกอรกับเทวิกาเป็นเพื่อนสนิทกันได้ เพราะพวกเธอมีนิสัยที่คล้ายคลึงกัน และมีการเลี้ยงดูมาจากครอบครัวที่คล้ายกัน

ทักษอรกับพิชญ์สินีมีการติดต่อกันอยู่ตลอด คุณแม่ทั้งสองได้เพิ่มช่องทางการติดต่อของกันและกันไว้ พวกเธอมักจะพูดคุยกันเรื่องครอบครัว และเรื่องของลูก ๆ

ในบางครั้ง ตอนที่พิชญ์สินีเข้ามาทำธุระในเมือง ทักษอรก็จะพาเธอไปเดินซื้อของและชวนเธอมากินอาหารเย็นที่บ้าน

หลังจากที่พิชญ์สินีรู้ฐานะของลูกเขย เธอก็พยายามเกลี้ยกล่อมลูกสาวให้หย่ากับเขา ทักษอรก็มีความคิดอย่างนั้นเช่นกัน พวกเธอไม่อยากให้ลูกสาวของเธอแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย

เพราะว่า พวกเธอรู้ฐานะของครอบครัวตัวเอง

เป็นลูกสะใภ้ของครอบครัวธรรมดาก็ถือว่ายากแล้ว นับประสาอะไรกับเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลที่ร่ำรวย

ผู้หญิงเราหลังจากที่แต่งงานแล้ว ถ้าไม่อยากถูกรังแก ฐานะของครอบครัวจะต้องแข็งแกร่งมากพอ หรือตัวเองต้องแข็งแกร่งมากพอ

ตระกูลภูสิทธ์อุดมเป็นครอบครัวที่ธรรมดา ถ้าพูดไปแล้ว อาจจะฐานะไม่ดีเท่าครอบครัวของเทวิกาด้วย บ้านตระกูลวาชัยยุงมีสวนผลไม้หลายสิบไร่ และปลูกผลไม้ตามฤดูกาลไว้จนเต็มสวน พอผลไม้เก็บเกี่ยวได้ก็มีรายได้อย่างดี

แล้วในสวนยังเลี้ยงไก่และเป็ดจำนวนมาก และทำสัญญาค้าขายกับโรงแรมไว้หลายแห่ง ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลเรื่องการเงิน

ชเนนทร์ก็มีความโดดเด่นกว่าพี่ชายของกนกอร

 แม้แต่บ้านตระกูลวาชัยยุงยังไม่อยากยุ่งกับพวกตระกูลคนรวย

ตระกูลภูสิทธ์อุดมยิ่งไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย

นฤเบศวร์ถามอย่างเจ็บปวดใจเล็กน้อย “ผมแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ”

เลือกใครก็ได้ที่ไม่ใช่เขา!

ไม่ใช่ว่านฤเบศวร์คิดอะไรกับกนกอร แต่ความมั่นใจในตนเองของเขาถูกทำร้ายอย่างแรง

เปรมาไม่เลือกเขาก็ช่างเถอะ เขายอมรับว่ายศพัฒน์เก่งกว่าเขาเล็กน้อย

แต่ทักษอรเลือกลูกเขยแล้วไม่เลือกเขา ก็ทำให้เขาไม่ชอบใจมาก เขาไม่ดีตรงไหน แม้แต่ทักษอรแม่บ้านธรรมดายังไม่เลือกเขาอีก

กนกอรมองไปทางเขา นฤเบศวร์ก็เป็นผู้ชายหล่อเหลาคนหนึ่ง และเป็นถึงประธานRA กรุ๊ปไม่ว่าจะเป็นด้านไหนก็เพอร์เฟคมากด้วย

 “คุณไม่ได้แย่ แต่คุณไม่ใช่คนในโลกเดียวกับพวกเรา”

 “คุณไม่คนบนโลก คุณมาจากดาวอังคารหรือไง”