รักนี้ หัวใจรอคอย นิยาย บท 13

สรุปบท บทที่ 13 คุณมีหน้าที่แค่คลอดลูกเท่านั้น!: รักนี้ หัวใจรอคอย

สรุปเนื้อหา บทที่ 13 คุณมีหน้าที่แค่คลอดลูกเท่านั้น! – รักนี้ หัวใจรอคอย โดย Anonymous

บท บทที่ 13 คุณมีหน้าที่แค่คลอดลูกเท่านั้น! ของ รักนี้ หัวใจรอคอย ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Anonymous อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เสียงดัง ตึง

เหมือนมีวัตถุที่เป็นโลหะตกพื้น

เฉียวป่าวเอ๋อร์สะลึมสะลือตื่นขึ้นมากลางดึก เดิมทีคิดจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ลืมไปว่าตอนนี้เธออยู่ที่ตระกูลจูนบทที่หันกลับมา เธอก็ชนเข้ากับโต๊ะข้างเตียง

เธอก้มลงไปหยิบสร้อยคอล็อกเกตขึ้นมา

พอเห็นสร้อยคอล็อกเกตสีทองในฝ่ามือ เฉียวป่าวเอ๋อร์ก็ตื่นเต็มตาทันที

“สร้อยคอล็อกเกตนี่...” คุ้นตามาก!

นี่ไม่ใช่คืนนั้นที่เธอแย่งเสื้อโค้ตของจูนจือมู่แล้วเจอในกระเป๋าหรอกเหรอ ในตอนนั้นเธอใช้เป็นค่าเดินทางให้คนขับรถแท็กซี่ไปแล้ว ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

เธอตรวจดูอย่างละเอียด แล้วเปิดฝาล็อกเกตออก ด้านในมีรูปถ่ายเล็กๆ แปะอยู่ในนั้น...

“เธอจะทำอะไร!” จู่ๆ ก็มีเสียงที่เย็นยะเยือกดังมาจากนอกประตู

เฉียวป่าวเอ๋อร์รีบซ่อนสร้อยคอล็อกเกตไว้ด้านหลังเหมือนทำอะไรผิด แล้วเงยหน้าขึ้นมอง จึงเห็นจูนจือมู่กำลังเดินเข้ามา

เฉียวป่าวเอ๋อร์เห็นเขาใกล้เข้ามา อีกทั้งสายตาก็ดุร้ายมาก

ถูกต้อง สายตาของเขาดุร้ายมาก เหมือนมีบางอย่างทำให้เขาโมโห

“เอาออกมา!”

“ขอโทษด้วยค่ะ ฉัน ครั้งที่แล้วฉันไม่ได้ตั้งใจ...” เขาพยายามตามหาสร้อยคอล็อกเกตมากลับมา เขาคงให้ความสำคัญกับมันมาก

แต่ว่าคำขอโทษของเฉียวป่าวเอ๋อร์ยังติดอยู่ที่ปากไม่ได้พูดออกไป จูนจือมู่ก็เหมือนไม่มีความอดทน รีบยื่นมือขวาออกไปจับไหล่ของเธอไว้

จูนจือมู่กระชับแรงจับไหล่แน่นขึ้น บีบแน่นจนเธอรู้สึกเจ็บ แล้วคว้าสร้อยคอล็อกเกตมาจากมือของเธอ

“เฉียวป่าวเอ๋อร์คุณคิดจริงๆ เหรอว่าถ้าแต่งงานกับผม แล้วคุณจะเป็นได้คุณผู้หญิงของตระกูลจูน คุณฝันไปเถอะ!” เขาหัวเราะ

"ปล่อยฉันนะ!"

เธอยกมือขวาขึ้นมา แล้วตบหน้าของผู้ชายตรงหน้า

แต่ทันทีที่เธอยกมือขึ้น จูนจือมู่ก็ปล่อยเธอออก เหมือนเสียงของเธอกระชากเขาออกจากความทรงจำ

จูนจือมู่มีปฏิกิริยารวดเร็วกว่า เขารีบคว้าข้อมือของเธอไว้กลางอากาศ แล้วมองหน้าเธออีกครั้ง ในแววตามีเพียงความห่างเหินและเย็นชา

"เฉียวป่าวเอ๋อร์ รู้ฐานะของคุณไว้ด้วย คุณมีหน้าที่แค่คลอดลูกเท่านั้น! สัญญาการแต่งงานขอเรามีแค่หนึ่งปี เป็นเพียงข้อตกลง อย่าคิดจะพูดเรื่องความรักที่ไร้สาระกับผม อย่างเรื่องรักษาความบริสุทธิ์ให้ผู้ชายคนไหน นี่เป็นเกมของผู้ใหญ่ แม้แต่ศักดิ์ศรีก็ไม่มีค่าอะไรเลย”

น้ำเสียงของเขาเย็นชา เขาถอดเสื้อโค้ตออก แล้วโยนไปที่ปลายเตียงอย่างหงุดหงิด

เฉียวป่าวเอ๋อร์ต้านทานเรี่ยวแรงของเขาไม่ได้ เธอจึงล้มลงไปข้างหลัง แล้วถูกเขากดลงบนเตียง

สองมือของเธอรีบดันหน้าอกของเขาไว้ ในใจเริ่มหวาดวิตก "อย่า อย่าแตะต้องฉันนะ..."

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนี้ หัวใจรอคอย