รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 42

ในเวลานี้ดูเหมือนว่าสายตาทุกคู่จะโฟกัสมาที่ใบพลู แม้แต่วาวากับนัตตี้เองยังคาดไม่ถึง ซึ่งสองสาวทำเป็นเฉย เมื่อเห็นว่าออสตินแอบหึงแอบหวงเพื่อนรักของพวกเธอ หญิงสาวหน้าตาดีผิวขาวยังกับไข่ปอกกำลังสะกดสายตาบรรดาหนุ่มๆ ยิ่งเธอสวมเดรสสั้นรัดรูปสีแดงเปิดไหล่ด้วยแล้ว ช่างแลดูขัดผิวเซ็กซี่ เสียจนทำให้ออสตินอยากจับเธอมาตีก้นให้เข็ด

“ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแบบนี้ อยากเจอดีใช่ไหมใบพลู” ชายหนุ่มสบถออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะยกบรั่นดีขึ้นดื่ม ขณะที่สายตาคมยังคงจับจ้องไปที่หญิงสาวอย่างไม่วางตา

“ไหนบอกว่าเธอชอบอยู่บ้าน แบบนี้เขาเรียกว่าสายอ่อยตัวแม่ แค่ทำเป็นเล่นตัวมากกว่า” นิรินยิ้มเยาะออกมา พร้อมกับสายตาที่ดูริษยาไม่น้อย เพราะหล่อนคงต้องใส่เกียร์ถอย เมื่อตัวจริงอย่างใบพลูปรากฏตัวขึ้น

“แหม... คุณก็เป็นผู้หญิงน่าจะรู้ดีนะคะ ก็ต้องบริหารเสน่ห์กันบ้าง ผู้ชายบางคนจะได้รู้ว่าเขามีเพชรเม็ดงามอยู่ในมือ” วาวายังคงพูดจาเสียดสีพริตตี้สาวไม่เลิก เพราะเธอไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเจอ

“เพชรหรือพลอยความสวยก็ไม่ได้แตกต่างกัน อยู่ที่ว่าใครชอบแบบไหนมากกว่า”

หล่อนยอมใครที่ไหน เพราะนิรินไม่ใช่หญิงสาวด้อยประสบการณ์ หล่อนผ่านร้อนผ่าวหนาวมาไม่รู้กี่ฤดูกาล แต่ก็ใช่ว่าจะคว้าเอาผู้ชายที่มีพันธะมาขึ้นเตียง ถ้าหากว่าเขาไม่เต็มใจ เพราะหล่อนเองก็ชอบพ่อบุญทุ่มยอมลงทุน ในแบบที่ว่าไม่มีฝ่ายใดเสียดุลการค้า

ทางด้านใบพลู แม้จะอยู่ในลุคที่แลดูเปรี้ยวเข็ดฟัน แต่ท่าทีและแววตาของหญิงสาวกลับดูใสซื่อเสียจนชายหนุ่มที่ยืนอยู่ต่อหน้ารู้สึกชอบใจ เพราะเขาดูชอบท่าทีของแม่กวางน้อยอย่างเธอเอามากๆ

“เอ่อ... ขอทางด้วยค่ะ” หญิงสาวถึงกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเธอพบว่าออสตินมองมาด้วยสายตาที่เอาเรื่อง จนทำให้ใบพลูถึงกับขนลุกซู่เสียวหลังสันวาบ เพราะเธอคิดว่าเขาคงไม่ปล่อยให้ชายหนุ่มตรงหน้าเข้ามาข้องแวะกับเธอแน่

“จะรีบไปไหนละครับ ดื่มกับผมก่อนสิ” ชายหนุ่มยังคงคะยั้นคะยอยัดแก้วไวน์ใส่มือหญิงสาว พลางขยับตัวเข้าหาเธอในระยะที่กระชั้นชิด

“ว้าย!” เธอถอยหลังอย่างไว จนทำให้ใบพลูเสียการทรงตัว ซึ่งทำให้ชายหนุ่มรีบคว้าตัวเธอเอาไว้ จึงทำให้หญิงสาวตกอยู่ภายใต้วงแขนอันแข็งแกร่งของชายตัวโต

“เฮ้ย! ไอ้ออส!” ครามกับเตวิชถึงกับอุทานเรียกชื่อเพื่อนรักออกมาเสียงดัง เมื่อออสตินลุกขึ้นแล้วปรี่ตรงไปที่ใบพลูเร็วราวกับพายุ สายตาของเขาดุดันราวกับเจ้าป่าหวงแหนแม่กวางสาว หมับ! เขากระชากใบพลูออกจากชายหนุ่มจนร่างอรชรกระเด็นเซถลาไปตามแรงเหวี่ยงของชายหนุ่ม

ผัวะ!!

ออสตินส่งหมัดไปที่ใบหน้าของหนุ่มหล่อ จนเขาถึงกับเซถลาเกือบล้ม

“ว้าย!” ใบพลูดูตกใจไม่น้อย รวมทั้งทุกคนที่กำลังสนุก แต่ทว่าต้องหยุดแล้วหันมาสนใจคนทั้งสาม ซึ่งกำลังกลายเป็นประเด็นใหญ่ ให้ทุกคนเริ่มซุบซิบนินทรา เมื่อพวกเขาเข้าใจว่าออสตินกำลังแย่งพริตตี้สาวสวยกับชายอีกคน เพราะชุดที่ใบพลูสวมใส่เป็นเหตุแท้ๆ

“เฮ้ย! อยากมีเรื่องรึไง” ชายหนุ่มเอามือเช็ดเลือดที่ซึมออกมาจากมุมปาก ก่อนจะฉายแววตาท้าทายออสตินออกมาอย่างชัดเจน เมื่อเขาดูหวงแหนใบพลูออกนอกหน้า เพราะราเมชก็คิดว่าหญิงสาวคือพริตตี้ที่เตวิชจ้างมาโชว์ลีลาในงาน

“ใช่! ถ้ามึงคิดแตะเธออีกครั้งกูเอามึงตายแน่” จากท่าทีของออสติน ทำให้เพื่อนๆ ของเขารีบเดินตรงมาห้าม เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่อง ทุกคนไม่คิดว่าวันนี้ ใบพลูจะกล้าแต่งตัวในลุคที่กำลังจะทำให้ออสตินคลั่งตาย เพราะดูจากการที่เขารีบถอดแจ็คเก็ตคลุมไหล่ให้กับเธอ ซึ่งใบพลูเองก็ดูจะเกรงกลัวในท่าทีของออสตินอยู่ไม่น้อย

“ไม่หนาวรึไง ใส่ชุดบ้าอะไรของเธอเนี่ย” เขาเอ็ดหญิงสาวออกไปด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “คุณจ่ายเท่าไหร่ ผมขอซื้อต่อสองเท่าเอาไหม”

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! หมัดหนักๆ กระแทกลงไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มรัวๆ ขณะที่เขานั้นไม่ทันตั้งตัว

“เฮ้ย! ใจเย็นๆ ก่อนไอ้ออส!” เตวิชรีบปรามออสติน พร้อมกับรั้งตัวเขาเอาไว้ เพื่อกันไม่ให้เพื่อนรักปรี่เข้าไปชกราเมชได้อีก ซึ่งในเวลานี้ใบพลูดูหวาดกลัวกับท่าทีของออสตินเสียจนร้องไห้ออกมา ทำให้นัตตี้กับวาวารีบเข้าไปปลอบโอบกอดเธฮไว้หลวมๆ

“หึ! มึงก็ดีแต่ใช้กำลัง ทำไมวะ แค่พริตตี้ต้องหวงขนาดนี้ด้วยเหรอ” คำพูดของราเมชทำให้ทุกคนไม่พอใจ เพราะไม่ว่าหญิงสาวจะเป็นพริตตี้หรือทำอาชีพใด เขาก็ควรให้เกียรติสตรีเพศแม่มากกว่านี้

“พริตตี้เหรอ นี่ใบพลูเมียกู!” ออสตินตะคอกออกมาเสียงดัง พลางกระโจนเข้าใส่ราเมชอีกครั้ง ซึ่งทำให้เตวิชกับครามรีบพุ่งเข้าไปคว้าแขนชายหนุ่มเอาไว้คนละข้างแทบไม่ทัน

“เฮ้ย! ไอ้ออส! หยุดก่อน”

“ถ้าเป็นพวกมึงจะหยุดไหม” ออสตินยังคงตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ใบหน้าและแววตาของเขาดูดุดันเกินต้านทาน

“ถ้าฉันเมาคงวิ่งตามเธอมาไม่ทันหรอก ใครใช้ให้แต่งตัวแบบนี้” ชายหนุ่มพูดพลางขับรถออกมาจากบ้านของเตวิช ขณะที่ใบพลูไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา เมื่อชายหนุ่มแสดงสีหน้ากรุ้มกริ่มออกมาแบบนั้น ความรู้สึกของหญิงสาวเริ่มหวาดกลัวออสตินออกมาอย่างฉับพลัน เมื่อเขานั้นมีความร้ายกาจถ้าหากอยากแกล้งเธอ

“ฉันถามทำไมไม่ตอบ กล้าโชว์ก็ต้องแสดงสปิริตสิครับคุณผู้หญิง เตรียมตัวถูกลงโทษไว้เลย คืนนี้ชุดใหญ่ไฟกระพริบแน่นอน”

“ฉันแค่โชว์ แต่นายนั่งคลอเคลียสาวๆ ถ้าพวกหล่อนสิงนายได้คงเข้าสิงนายไปแล้วมั้ง” พอนึกขึ้นได้ทำให้ใบพลูรู้สึกเจ็บใจ เมื่อภาพออสตินกับสาวพริตตี้เป็นเหตุให้เธอลงทุนแต่งตัวแบบนี้ ทั้งที่ปกติแล้วใบพลูไม่ชอบโชว์เนื้อหนังมังสาให้ใครได้เห็น

“พูดแบบนี้แสดงว่าหึงฉันเหรอ...หืม”

“ใครหึงนาย ฉันเปล่าสักหน่อย”

“แต่ประโยคเมื่อกี้ มันฟ้องว่าเธอกำลังหึงฉันอยู่นะใบพลู” ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปาก พลางชำเลืองหางตามองมาที่ใบพลูด้วยความชอบใจ ที่เธอมีท่าทีหึงหวงเขาบ้าง แม้จะไม่มากแต่ก็ยังดี

“ที่ฉันพูดแบบนั้น ก็เพราะว่าคนที่น่าจะถูกทำโทษควรเป็นนายมากกว่าฉันนะออสติน” หญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าได้พูดอะไรออกมา ซึ่งทำให้ออสตินหัวเราะออกมาจากในลำคอ เมื่อเขานั้นรู้สึกชอบในในความไร้เดียงสาของเธอ

“นั่นสินะ โอเคตามนั้น ฉันยอมให้เธอทำโทษได้ตามอำเภอใจเลยที่รัก ถึงแล้วลงไปสิ” พอรถสปอร์ตคันหนูแล่นเข้ามาจอดบริเวณบ้านสวนที่ห่างไกลจากความวุ่นวายง เสียงเข้มของออสตินทำให้ใบพลูรู้ทันทีว่า เขาไม่ได้คิดจะพาเธอกลับบ้านตามที่พูดกันเอาไว้ตั้งแต่แรก

“อ้าว! ก็ไหนนายบอกว่าจะพาฉันไปส่งที่บ้านไง แล้วทำไม เฮ้ย! ออสติน นายออสติน!”

เสียงโวยวายของใบพลูไม่เป็นผล เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปในบ้าน เขาทำราวกับว่าไม่แยแสเธอเลยสักนิด แต่ทว่าในทางกลับกันเขากำลังเข้าไปเตรียมน้ำอุ่นๆ ไว้นอนแช่กับเธอต่างหากเล่า แน่นอนว่าเขากำลังเตรียมตัว เพื่อให้หญิงสาวได้ลงโทษอย่างสาสม

เมื่อเขาเป็นต้นเหตุให้เธอต้องลงทุนใส่ชุดวาบหวิวมาในงานปาร์ตี้ ซึ่งไม่ว่าเธอจะปฏิเสธสียงแข็งหรือยินยอมพร้อมใจ สำหรับเขามันไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะออสตินเชื่อว่าความรักจะชนะทุกสิ่ง แม้แต่ใจของใบพลู ต่อให้เธอทำเป็นเย็นชา สุดท้ายก็พ่ายให้กับความรู้สึกที่มีไม่ได้ เฉกเช่นในค่ำคืนนี้