ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 30

อิงฟ้าเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำ มองนับหนึ่งด้วยแววตาดุร้าย

นับหนึ่งหยุดการกระทำแล้วเงยหน้าขึ้นมามองแรงใส่อิงฟ้าผ่านกระจกด้วยสีหน้าเหวี่ยงๆอย่างเย็นชาโดยไม่มีทีท่าว่าจะกลัวอีกเลย

เธอเป็นคนมีดวงตาคมโตหางเชิดแบบหงส์อยู่แล้วยิ่งมองแรงก็ยิ่งดูเหวี่ยงอย่างสง่าน่าเกรงขาม

เมื่อถูกมองแรงใส่แบบนั้นอิงฟ้าก็ไม่พอใจอย่างมาก ซ้ำยังรู้สึกเกลียดดวงตาหงส์คู่งามของนับหนึ่งอย่างมาก

จึงเดินเข้ามาใกล้อย่างช้าๆแล้วยื่นมือมาจับแขนนับหนึ่งพร้อมกับจิกเล็บอันแหลมคมลงบนผิวเนียนสวยจนมีเลือดซึมออกมา

นับหนึ่งจ้องหน้าอิงฟ้าด้วยแววตาแข็งกร้าวอย่างสะกดกลั้นอารมณ์และความเจ็บเอาไว้

แล้วกัดฟันเอ่ยเสียงต่ำอย่างหนักแน่นเยือกเย็น

" ปล่อย! "

" หึ "

อิงฟ้าแสยะยิ้มเยาะหยันขึ้นที่มุมปากอย่างไม่คิดจะปล่อยมือแล้วเอ่ยขู่เสียงต่ำด้วยความเกลียดชัง

" ฉันจะบอกให้นะนับหนึ่ง ตราบใดที่ฉันยังเห็นใบหน้าและแววตาคู่นี้ของแก

ฉันจะไม่ปล่อยให้แกใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเด็ดขาด แล้วจำใส่กะโหลกแกไว้ ว่าแกจะมีชีวิตที่ดีเสมอฉันไม่ได้

เพราะฉันเกลียดแก เกลียดมาตั้งแต่เด็กแล้วเกลียดจนสามารถฆ่าแกได้เลย รู้ไว้ด้วย

แล้วหากแกยังลอยหน้าลอยตามาให้ฉันเห็นหน้าอีกล่ะก็ ฉันจะสั่งเก็บแกทันที เข้าใจมั้ย "

นับหนึ่งโกรธจนไม่เกรงกลัวคำขู่ใดๆแล้ว ในเมื่อขอให้ปล่อยดีๆแล้ว แต่อิงฟ้ากลับทำโอหังขู่จะฆ่าเธอ

ทำให้ความอดทนของเธอที่มีหมดลงไปทันที แล้วเธอก็ยกเท้าถีบส่งอิงฟ้าออกไปเต็มแรง

จนแผ่นหลังของอิงฟ้าชนเข้ากับประตูอย่างจัง

จากนั้น เธอก็เดินเข้าไปหาอิงฟ้าแล้วหยิกมือหล่อนคืนแรงๆ จนอิงฟ้าร้องออกมา

" โอ้ย!!!! นังนับหนึ่ง แก... "

เธอเลิกคิ้วขึ้นมองอิงฟ้าด้วยแววเยาะเย้ยแล้วเอ่ยเสียงเย็นอย่างผู้ที่เหนือกว่า

" เจ็บเป็นด้วยเหรอ เมื่อกี้เธอยังทำเก่ง อวดดีอยู่เลยหนิ ทำไมตอนนี้ ถึงร้องอย่างกับโดนเชือดล่ะ

แล้วฉันจะขอบอกไว้เช่นกันนะว่า ฉันไม่ใช่นับหนึ่งคนเดิมที่เธอจะรังแกได้อีกต่อไป

ไม่ใช่นับหนึ่งที่จะยอมก้มหัวและยอมให้เธอกับแม่ของเธอกดขี่รังแกได้อีก จำไว้ "

เอ่ยจบนับหนึ่งก็ใช้เข่าแทงเข้าใต้ลิ้นปี่ของอิงฟ้าทำเอาอิงฟ้าจุกจนพูดไม่ออกล้มตัวลงไปกับพื้น

ใบหน้าเหวี่ยงหลุบตาลงมามองบนตัวคนที่นอนงอตัวด้วยสีหน้าเจ็บปวด

" นี่แค่เบาๆซอฟต์ๆนะ ของจริงมันยังไม่ถึงเวลา จะให้ดี เธอไม่ควรมารบกวนฉันอีก เข้าใจนะ "

เธอเอ่ยทิ้งท้ายอย่างเยือกเย็นก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป

ธีร์ที่แอบฟังอยู่หน้าห้องน้ำ พอรู้ว่านับหนึ่งจะออกมาก็รีบหลบเข้าไปในห้องน้ำชายทันที

[ หนึ่งกับอิงฟ้าเคยรู้จักกันมาก่อน ดูแล้วนับหนึ่งคงจะโกรธแค้นมาก ]

เขาได้ยินทุกประโยคที่ทั้งสองคุยกันอย่างชัดเจนตั้งแต่ต้นจนจบ

หลังจากที่นับหนึ่งกลับเข้าไปในห้องอาหาร เขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำชายแล้วเข้าไปดูอิงฟ้าในห้องน้ำหญิง

เพราะเมื่อกี้เขาได้ยินเสียงเธอร้องอย่างเจ็บปวดเลยกลัวเธอจะเป็นอะไรไปเพราะนับหนึ่ง

พอเปิดประตูเข้าไป ก็ตกใจที่เห็นอิงฟ้านอนกับพื้นด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว ดูเหมือนเธอจะเจ็บปวดอย่างมาก

" คุณอิงฟ้า! "

เขารีบเข้าไปอุ้มอิงฟ้าขึ้นมาแล้วพาออกมาจากห้องน้ำพามานั่งสูดอากาศข้างนอก

แล้วช่วยทำให้เธอทุเลาลงโดยการกดจุดเน่ยกวานกับจุดจู๋ซานหลีตามศาสตร์แพทย์แผนจีนที่เคยรู้มา ข้างละ สามถึงห้านาที

พอสีหน้าอิงฟ้าเริ่มดีขึ้น เขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

" ฮู่~ "

[ โชคดีที่คุณอิงฟ้าไม่เป็นอะไรมาก ไม่งั้นนับหนึ่งคงจะอยู่ยากแล้ว ]

เพราะอิงฟ้าเป็นดาราดังที่มีชื่อเสียง มีแฟนคลับมากมาย นับหนึ่งคนเดียวจะสู้กับอิงฟ้าได้ยังไง

เขารู้สึกกังวลและเป็นห่วงนับหนึ่งมากจริงๆ

" ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วย "

อิงฟ้าเอ่ยขอบคุณตามมารยาทแล้วเธอก็ลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปในห้องอาหาร ธีร์เลยตามเธอกลับเข้าไปพร้อมกับเอ่ยตามหลังเธอว่า

" เดี๋ยวคุณก็สั่งน้ำขิงอุ่นๆมาทานสักแก้วนะ มันจะช่วยทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น "

" ค่ะ ขอบคุณ "

อิงฟ้าเอ่ยตอบอย่างวางท่าโดยไม่หันมาสนใจธีร์ที่ช่วยเธอไว้อีกเลย

ธีร์ก้าวเท้าเข้าไปในห้องอย่างใจเย็นเพื่อเว้นระยะห่างลดความน่าสงสัย