ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 20

หลังจากวันนั้นชายร่างสูงใหญ่ก็เริ่มไปหาอิงฟ้าในห้องเชือดอันมืดสลัวและเยือกเย็นห้องนั้นเกือบทุกคืน

และเหมือนจะหลงในรสสวาทที่อิงฟ้ามอบให้จนเริ่มตามใจอิงฟ้าเปย์หนักตามที่เจ้าหล่อนต้องการ

เพราะถือว่าเธอให้ความสุขเขา เขาก็ให้ความเธอคืนในแบบที่เธอต้องการ

และที่เก็บเธอไว้ข้างกายนอกจากความสวยและความเก่งในเรื่องบนเตียงที่ถูกใจเขาแล้ว

ในสายตาเขา เธอไม่ได้ฉลาดพอที่จะเข้ามาเป็นตัวปัญหาในชีวิตเขา

ดังนั้น ในเมื่อเขาเลือกที่จะเลี้ยงเธอแล้ว เวลาเธออยากได้หรือต้องการอะไรเขาก็จัดหามาให้ทุกอย่าง

ทั้งบ้าน ทั้งรถหรู เครื่องประดับ สร้อยเพชร เงินทองและของแบรนด์เนมต่างๆ

รวมถึงดูแลให้เงินเดือนจุนเจือไปถึงครอบครัวเธอ ให้ชีวิตที่เพรียบพร้อมแก่เธอ

จนอิงฟ้าใช้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงผู้ตามที่เธอเคยวาดฝัน มีเพรียบพร้อมทุกสิ่งอย่างอย่างน่าอิจฉา

อีกทั้งยังให้เธอไปแคสงานตามที่เธอร้องขอฝากฝังไว้ให้เธอได้เป็นนักแสดงนำของภาพยนต์ชื่อดัง

จากนั้นชายร่างสูงผู้ทรงอิทธิพลก็ให้เพื่อนที่เป็นผู้กำกับพาอิงฟ้าไปถ่ายทำหนังนอกสถานที่ในต่างจังหวัด

ขณะที่อิงฟ้าไปถ่ายหนังนั้น เขาก็สั่งให้ลูกน้องบุกไปที่บ้านตระกูลพิทักษ์ทรานนท์(บ้านอิงฟ้า)

แล้วนำตัวธำรงกับภรรยามาเค้นถามเกี่ยวกับเรื่องของหญิงสาวที่เขานอนด้วย

ระหว่างทางรานีกับธำรงถูกคลุมหัวด้วยถุงกระสอบครอบด้วยด้วยถึงดำอีกชั้น

ข้างกายมีชายฉกรรจ์คอยประกบข้างซ้ายขวาตลอดทาง

ทำให้พวกเขาไม่สามารถกระดุกกระดิกได้และไม่รู้ว่าถูกพามาที่ไหน

เมื่อมาถึงบ้านไม้กลางป่าทึบ ชายฉกรรจ์ก็นำตัวธำรงกับภรรยามามัดติดกับต้นไม้ แล้วเอากระสอบกับถุงดำออก

ขณะที่ทั้งสองยังงุนงงอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของพวกเขา

" คุณรานี คุณธำรง พวกคุณกวาดตามองรอบๆตัวคุณสิ ดูว่าตอนนี้พวกคุณอยู่ไหน

หากคุณยังไม่ยอมพูดความจริง ไม่ยอมบอกว่าผู้หญิงที่พวกคุณส่งไปให้นายในคืนนั้นเป็นใคร

อยู่ที่ไหนชื่ออะไรล่ะก็ คืนนี้คุณอาจจะกลายเป็นอาหารของสัตว์ป่าแล้วกลายเป็นผีเฝ้าป่าได้นะ "

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ สวมหน้ากากสีขาว ปกปิดใบหน้าลงมาครึ่งหน้าเหมือนคนเป็นเจ้านาย

เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุขุมราบเรียบพร้อมกับเดินเข้ามานั่งลงบนเก้าอี้ที่ถูกเตรียมไว้ให้เขาในการนั่งเค้นสองสามีภรรยา

ก่อนหน้านี้เขาได้ไปตรวจสอบประวัติของนายธำรงอย่างละเอียดแล้ว

รู้แค่ว่าเขาเคยมีภรรยาสองคน คนแรกเสียชีวิตไปแล้วและมีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่ไม่มีชื่อปรากฎในทะเบียนบ้าน

แล้วเขาก็ได้สอบถามชาวบ้านแถวนั้นที่เป็นเพื่อนบ้านของรานีกับธำรงแล้ว

แต่ไม่มีใครยอมปริปากบอกเลยว่าลูกอีกคนของธำรงอยู่ที่ไหน ชื่ออะไร ชาวบ้านบอกแค่ว่า

" เด็กผู้หญิงคนนั้นหายออกจากบ้านไป ตั้งแต่แม่เธอเสียชีวิต แล้วก็ไม่มีใครพบเห็นเธออีกเลย "

คนฉลาดอย่างเขาถ้าเชื่อคำพูดพวกนั้นของชาวบ้าน คงไม่ได้มาเป็นมือขวาของเจ้านายเขาหรอก

เขาคิดว่าชาวบ้านน่าจะได้ค่าปิดปากจากสองสามีภรรยาเป็นจำนวนมาก เลยไม่ยอมให้ข้อมูลอะไรเลย

รานีกับธำรงกวาดตามองไปรอบๆ จากนั้นรานีก็เอ่ยขึ้นด้วยแววตาดูหวาดกลัว แสร้งทำเป็นกลัวจนพูดทุกอย่างออกมา

" ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้จริงๆว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ตอนนั้น ตอนนั้น

พอฉันรู้ว่าเจ้านายคุณต้องการลูกสาวฉัน ฉันเครียดมาก ไม่รู้ว่าลูกสาวฉันจะยอมไปหาเจ้านายคุณหรือเปล่า

ทั้งยังเป็นช่วงที่ลูกสาวฉันกำลังสอบ ฉันเป็นแม่ที่รักลูกมากคนหนึ่ง ก็ไม่อยากไปพูดเรื่องนี้กับลูกให้ลูกคิดมา