ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 49

กรที่เดินออกไปยังไม่ถึงประตู พอได้ยินเจ้านายดังนั้นก็หยุดชะงักไปด้วยความตกใจ หันกลับมามองเจ้านายแล้วเอ่ยถามขึ้น

" ท่านประธาน นี่มันหมายความว่ายังไงครับ ทำไมถึงส่งกฤตไปในที่แบบนั้น เขาทำผิดอะไรครับ "

กรรู้ดีว่าประเทศAFG เป็นประเทศทุรกันดาร มีสงครามการสู้รบทุกวันตลอดทั้งปี

อีกทั้งยังมีการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเพื่อแย่งชิงอำนาจกันภายใน

ผู้ก่อการร้ายก็โหดเหี้ยมทารุณ อาหารการกินก็ขาดแคลน มีแต่คนอดอยากจนล้มตาย

บอดี้การ์ดที่เคยถูกส่งไปไม่พิการกลับมาก็ตายในสงคราม มีน้อยคนที่รอดกลับมาได้ เขาเองก็ไม่อยากเสียคู่หูไป

กวินมองกรแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยถ้อยคำเด็ดเดี่ยว น้ำเสียงสุขุมเยือกเย็น นัยน์ตาคมกริบมีความเคร่งขรึมเย็นชาอย่างไร้หัวใจ

" พวกคุณจำกฏของการทรยศเจ้านายได้อยู่มั้ย กฏการลงโทษข้อนี้

ตอนที่พวกคุณฝึกอยู่ เขาให้พวกคุณท่องจำทุกวัน พวกคุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ

ว่าการลงโทษของบอดี้การ์ด ที่กล้าคิดคดทรยศต่อเจ้านาย

คือ จะต้องถูกส่งไปอยู่ในประเทศAFG ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดร้ายป่าเถื่อน เพื่อทบทวนความผิดของตัวเองสถานเดียว "

" ครับ ผมจำได้ดีครับ "

กรหลุบตาลงพร้อมกับเอ่ยตอบรับคำ

" จำได้ก็ดี "

กวินเอ่ยเสียงแข็งอย่างเคร่งขรึม น่าเกรงขาม จากนั้นก็ย้ายสายตามามองกฤตแล้วเอ่ยต่อ

" แต่คุณกฤตก็ยังกล้าคิดไม่ซื่อ ร่วมมือกับคนนอก ปกปิดตัวตนของหญิงสาวคนนั้น

เพื่อไม่ให้ผมตามหาหญิงสาวคนนั้นเจอ แถมยังทำเนียน กล้าโกหกหลอกลวงต่อหน้าต่อตา

โดยไม่เกรงกลัวต่อกฏ ไม่เกรงกลัวต่อโทษที่คนอื่นมองว่ามันร้ายแรงเลย เดิมทีผมยังเห็นแก่ความผูกพันธ์นะ

หวังว่าเขาจะสำนึกได้และยอมพูดความจริง แต่ไม่เลย เขาทำให้ผมผิดหวังจริงๆ "

" ขอโทษครับท่านประธาน ผมทำผิดกฏ ผมยินดีรับโทษพร้อมที่จะไปทบทวนความผิดของตัวเองครับ "

กฤตก้มหน้ามองต่ำแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นอย่างสุขุม ยอมรับผิดแบบแมนๆ

กรอึ้งมาก เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเพื่อนของเขาจะทำผิดกฏขนาดนี้

นึกไม่ถึงว่าเพื่อนของเขาจะมีหัวใจ หวั่นไหวให้กับผู้หญิงของเจ้านาย ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำเลย

" งั้นก็ดี พรุ่งนี้ผมจะส่งคุณที่สนามบิน ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วพวกคุณออกไปเถอะ "

" ครับ / ครับ "

แล้วสองหนุ่มก็หมุนตัวหันหลังเดินออกไปจากห้องของประธานบริษัท

กวินเอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วหลับตาลงอย่างเงียบๆ พร้อมกับพึมพำในใจเบาๆ

[ สาวน้อยคุณนี่แสบจริงๆ อีกทั้งยังฉลาดใช้โซเชียลเป็นเครื่องมือ

ใช้จุดอ่อนของคู่กรณีให้หลงกลอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วตักตวงโอกาสอย่างมีชั้นเชิง

โดยไม่เปิดโอกาสให้คนอื่นได้มีโอกาสเคลื่อนไหวโต้กลับ หึ คุณช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ ]

ในเมื่อหญิงสาวคนนั้นใช้วิธียืมมือคนอื่นเล่นงานเขาแบบนี้

เขาก็จะปล่อยให้เธอเล่นสนุกให้พอ เขาไม่รีบร้อนที่จะเอาเธอมาครอบครอง

จากนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นมา หยิบโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะขึ้นมากดโทรไปหาผู้จัดการของอิงฟ้า

ภายในบ้านของอิงฟ้า ขณะที่ผู้จัดการกำลังนั่งบ่นพึมพำกับตัวเองในใจ อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ของแกก็ดังขึ้น

แกจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดรับสายพร้อมกับเอ่ยเสียงเรียบ

" ค่ะ คุณกวิน "

" ดูแลอิงฟ้าให้ดี อย่าให้เธอไปก่อเรื่องที่ไหนอีก แล้วก็ ห้ามให้เธอเอ่ยถึงชายสวมหน้ากากอีก เพราะต่อไป จะไม่มีชายสวมหน้ากากแล้ว เข้าใจมั้ย "

กวินที่อยู่ในสายเอ่ยสั่งเตือนด้วยน้ำเสียงสุขุมเยือกเย็น

" เข้าใจแล้วค่ะ ต่อไปทรายจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกค่ะ "

ได้ยินทรายเอ่ยดังนั้น กวินก็กดวางสายไปแล้วลุกจากเก้าอี้เดินไปทิ้งตัวนอนลงบนโซฟาอย่างเงียบๆ

กฤตกับกรกลับเข้ามาในห้องของตัวเองที่อยู่ติดกับห้องของประธานบริษัท แล้วกรก็เริ่มเอ่ยขึ้นด้วยความโมโหเพื่อน

" ไอ่กฤต นายโง่หรือไงห๊ะ รู้ว่าการทำแบบนั้นมันเป็นการทำร้ายตัวนายเอง แต่นายก็ยังทำ

หากนายสนใจผู้หญิง ทำไมนายไม่มองหาผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ผู้หญิงของท่านประธานวะ

ฉันไม่เข้าใจนายจริงๆเลยว่ะ "