ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 88

วันนี้ทางกองถ่ายใช้โรงเรียนเป็นสถานที่ถ่ายทำทั้งวัน พอเที่ยงนับหนึ่งก็นั่งทานข้าวตามที่ทางกองจัดไว้ให้

ส่วนกวินก็นั่งรอในรถโดยไม่ยอมสั่งอาหารมาทาน

เขาไม่ได้ทานข้าวเช้าและไม่ยอมทานข้าวเที่ยงเพราะต้องการที่จะทำให้นับหนึ่งเห็นใจโดยการทำให้ตัวเองปวดท้อง

เพื่อให้เธอสงสารจนยอมอยู่ดูแลเขา ที่รอเธอทั้งวัน โดยไม่ได้ทานข้าว จนทำให้โรคกระเพาะกำเริบ

ตอนนี้ทางกองถ่ายกำลังถ่ายทำในอาคารเรียนเป็นฉากที่อิงฟ้าแย่งกระเป๋านับหนึ่งแล้วให้เพื่อนฉีกสมุดกับหนังสือเรียนของนับหนึ่ง

" หยุดนะ! อย่าฉีกสมุดฉัน หยุด ฉันบอกให้หยุด! "

อิงฟ้าเดินเข้ามาบีบคางนับหนึ่งโดยมีเพื่อนของเธอยืนประกบข้างคอยจับแขนนับหนึ่งไว้

" หึ ให้หยุดงั้นเหรอ งั้นเธอก็คุกเข่ากราบขอร้องฉันสิ เผื่อฉันจะเมตตา ไม่ทำลายสมุดหนังสือเธอจนเกลี้ยง "

" ได้ ฉันจะกราบขอร้องเธอ งั้นเธอก็บอกให้เพื่อนของเธอหยุดสิ "

" เธอก็คุกเข่าแล้วกราบขอโทษฉันแล้วขอร้องฉันเร็วๆสิ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจแล้วสมุดกับหนังสือเธอจะไม่มีเหลือให้อ่านเขียนอีก "

นับหนึ่งจ้องหน้าอิงฟ้าด้วยความโกรธแค้นอย่างไม่มีทางเลือก

แต่อิงฟ้ากลับยิ้มเย้ยหยันขึ้นมาที่มุมปากพร้อมกับจ้องตาเธออย่างร้ายกาจ

จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงอย่างจำใจพร้อมกับก้มลงกราบเท้าอิงฟ้าด้วยความเคียดแค้นทั้งน้ำตาแล้วเอ่ย

" ฉันขอโทษที่เหยียบเท้าเธอ ขอโทษที่ทำให้เสื้อผ้าเธอเปื้อน ขอร้องล่ะ อย่าทำลายหนังสือฉันเลยนะ ฉันขอโทษ "

อิงฟ้าหลุบตามองลงมาบนตัวนับหนึ่งที่ก้มกราบเท้าเธอ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นอย่างวางอำนาจ

" พวกเธอคืนสมุดหนังสือให้มัน "

ได้ยินดังนั้นเพื่อนๆของอิงฟ้าก็โยนกระเป๋ากับสมุดหนังสือใส่ตัวนับหนึ่งด้วยสีหน้าเยาะเย้ยอย่างรังเกียจ

" นับหนึ่งครั้งนี้ ถือว่าฉันปรานีเธอแล้วนะ แล้วจำใส่หัวเธอไว้ ทีหลังอย่าบังอาจมาทำอวดดีกับฉันอีก ไม่งั้น เธอเจอหนักกว่านี้แน่ เข้าใจมั้ย "

นับหนึ่งก้มหน้าผงกหัวเบาๆ แล้วอิงฟ้ากับกลุ่มเพื่อนก็เดินผ่านตัวนับหนึ่งไป

นับหนึ่งคุกเข่าอยู่อย่างนั้นแล้วเอ่ยพึมพำออกมาด้วยความเคียดแค้น

" อิงฟ้า สักวันฉันจะคืนให้เธอ "

ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่นับหนึ่งด้วยความรู้สึกอินไปกับบทที่เธอเล่น จนบรรยากาศโดยรอบเงียบกริบ ผู้กำกับเองก็รู้สึกอินไม่แพ้คนอื่น จากนั้นเขาก็สั่งคัตขึ้นเสียงดัง

" คัต! "

ได้ยินดังนั้น นับหนึ่งจึงออกจากบทแล้วลุกขึ้นยืน หันมามองหน้าผู้กำกับ ผู้กำกับจึงเอ่ยชมออกมาว่า

" ทำได้ดีมาก ไม่ผิดหวังเลยที่เลือกน้องเป็นนางเอก นี่ขนาดเพิ่งจะเล่นละครเรื่องแรกนะ ยังเล่นได้ดีขนาดนี้ ถ้ามีประสบการณ์มากขึ้น รับรองว่าได้ผ่านทุกเทส ไม่มีพลาดแน่นอน "

นับหนึ่งระบายยิ้มออกมาอย่างโล่งอกแล้วเอ่ยตามมารยาทว่า

" ขอบคุณค่ะ "

" วันนี้ถ่ายเสร็จหมดทุกตอนแล้ว ทุกคนเก็บอุปกรณ์ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาถ่ายต่อตอนนางเอกเข้าเรียนมัธยมปลายต่อ ขอบคุณทุกคนมากๆครับ "

" ค่ะ / ครับ "

เอ่ยจบ ผู้กำกับก็นั่งลงมองจอทีวีต่อ ส่วนนักแสดงก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุด ตัวประกอบก็ไปต่อแถวรับเงินค่าจ้าง

พอถ่ายฉากสุดท้ายผ่านแล้ว นับหนึ่งก็เดินออกมานั่งพักข้างๆพี่มีมี่พร้อมกับหยิบน้ำขวดมาดื่ม

ส่วนอิงฟ้าก็หมุนตัวออกไปเปลี่ยนชุดด้วยสีหน้าบูดบึ้งอย่างเย็นชา เธอไม่พอใจมากที่ผู้กำกับเอ่ยชื่นชมแต่นับหนึ่งคนเดียว

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เธอก็เปิดประตูเดินออกมาจากห้องแต่งตัวที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้

ทรายเห็นเธอหน้าบึ้งและมีแววตาเย็นชาแบบนั้นจึงเอ่ยเตือนขึ้นด้วยความหวังดี

" คุณอิงฟ้า หากคุณยังแสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้าอยู่แบบนี้ อย่าหวัง ว่าจะชนะคุณนับหนึ่งได้เลย คุณดูเธอสิ วางตัวสุขุม หน้านิ่ง โดยที่ไม่มีใครรู้เลย ว่าเธอมีอารมณ์ความรู้สึกยังไง ถึงเวลายิ้ม เธอก็ยิ้มอย่างสดใสร่าเริง พี่ทรายว่าแค่การวางตัวคุณก็สู้เธอไม่ได้แล้วค่ะ "

" คุณพี่ทราย คุณก็เห็นไม่ใช่เหรอคะ ว่าผู้กำกับลำเอียงขนาดไหน ทั้งวันเอาแต่ชื่นชมอีนับหนึ่ง แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉัน ไม่พอใจได้ยังไง "

เมื่อเห็นว่าอิงฟ้าโกรธมากทรายจึงเอ่ยอธิบายว่า

" ก็คุณเป็นนักแสดงที่มากประสบการณ์ ผ่านการแสดงมาแล้วหลายเรื่อง การที่คุณแสดงดี มันก็ถูกแล้ว

ส่วนคุณนับหนึ่ง เธอเป็นนักแสดงหน้าใหม่ ทำออกมาได้ดี จำบทได้แม่นยำ

เล่นออกมาได้ดีอย่างเป็นธรรมชาติ ก็ถือว่าทำการบ้านมาดี ได้รับคำชื่นชมมันก็สมควรแล้วเช่นกันค่ะ "

ทรายพยายามวางตัวเป็นกลางเพราะนับหนึ่งคือคนสำคัญของเจ้านายแก เป็นคนที่แกจะต้องให้ความเคารพยำเกรงอยู่หลายส่วน

ได้ยินดังนั้นอิงฟ้าก็จ้องหน้าทรายด้วยแววตาโกรธเคืองแล้วเอ่ยอย่างไม่พอใจด้วยความอิจฉาริษยา

" นี่คุณก็ชื่นชมมันเหรอ คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอ ว่ามันคือคนที่ทำให้ฉันเกือบจะไม่มีที่ยืนในสังคม

แล้วตอนนี้มันกำลังจะแย่งคุณกวินไปจากฉันอีก ฉันเกลียดมัน เกลียดจนไม่รู้จะเกลียดยังไงแล้ว "

" เพราะพี่ทรายรู้ไง พี่ถึงได้บอกว่า หากคุณน้องไม่รู้จักเก็บอารมณ์ทางสีหน้า ไม่สุขุมมากพอ อย่าหวังว่าจะชนะเธอได้ค่ะ "

ในขณะที่ทั้งสองกำลังยืนคุยกันหน้าห้อง นับหนึ่งกับมีมี่ก็เดินตรงเข้ามาทางพวกเขา

แล้วนับหนึ่งก็เมินหน้าเชิดใส่อิงฟ้า ทำราวกับเธอเป็นเพียงธาตุอากาศที่มองไม่เห็น