ริษยาร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 99

ชั่วโมงต่อมา ทิวเลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้านพักของตัวเองแล้วเปิดประตูลงจากรถ มาอุ้มร่างอันบอบบางของนับหนึ่งลงมา จากนั้นก็แบกเข้าไปในบ้าน

แล้วเอาตัวนับหนึ่งไปวางลงบนเตียงของตัวเอง ใช้มือลูบไล้ สัมผัสใบหน้าเรียวเล็กของเธอพร้อมกับจ้องมองใบหน้าอันงดงามด้วยความหื่นกระหาย

" เป็นบุญของเราแล้วที่จะได้เชยชมเรือนร่างของสาวสวยคนนี้ ที่เป็นถึงระดับนางเอก สวยกว่าอิงฟ้าเป็นไหนๆ ใบหน้างดงามราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด สวยจนอดใจไม่ไหวแล้วโว้ย "

ทิวพึมพำกับตัวเองอย่ายากจะอดใจไหวกับเรือนร่างขาวเนียนดุจไข่มุกของนับหนึ่ง

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นไปเอากล้องกับขาตั้งกล้อง แล้วนำมาตั้งข้างเตียง เพื่อถ่ายวีดีโอตอนที่จะร่วมรักกับนับหนึ่ง เพื่อเอาใจเมียรักอย่างอิงฟ้า จากนั้นเขาก็ยิ้มร้ายออกมาที่มุมปากเบาๆ

" หึ รักพี่เสียดายน้อง แต่ไอ้ทิวคนนี้ขอควบสองทั้งพี่ทั้งน้องเลยแล้วกันเว้ย "

นอกจากจะถ่ายวีดีโอไว้เพื่อส่งให้อิงฟ้าแล้ว เขายังคิดที่จะใช้วีดีโอนี้ เพื่อแบล็คเมล์ข่มขู่นับหนึ่งในภายหลัง เพื่อกักขังเธอไว้เป็นทาสกามของตัวเอง

หลังจากติดตั้งกล้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทิวก็แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออก

จากนั้นก็กดถ่ายวีดีโอแล้วเดินเข้าไปหานับหนึ่ง ที่นอนสลบสไหลไม่รู้สึกตัวอยู่บนเตียง แล้วถอดเสื้อทิ้งลงบนพื้น บนตัวของเขาจึงเหลือเพียงกางเกงตัวเดียว

เขาค่อยๆคลานขึ้นไปบนเตียงแล้วคร่อมทับตัวนับหนึ่ง จากนั้นก็โน้มหน้าเข้าไปจูบ ไปหอมตามซอกคออันเนียนนุ่มของเธอเบาๆอย่างใจเย็น

ทางด้านกวิน ตอนนี้เขากำลังขับรถเข้ามาจอดข้างรถทิว หลังจากจอดรถเสร็จ ก็รีบเปิดประตูลงมาจากรถ แล้ววิ่งเข้าไปในบ้านของทิวด้วยความร้อนใจ

แต่สีหน้ากลับคงความสุขุม เคร่งขรึม เยือกเย็นเต็มไปด้วยไอสังหารที่แผ่กระจายออกมารอบตัว

เขากลัวว่านับหนึ่งที่เขาหมายมั่นให้เป็นแม่ของลูก จะถูกผู้ชายคนอื่นครอบครองเรือนร่างไป

หากเป็นเช่นนั้น เขาคงรับไม่ได้และคงได้ฆ่าผู้ชายที่แตะต้องตัวเธอทิ้งเหมือนผักปลาแน่นอน

ยิ่งเดินหานับหนึ่ง เขาก็ยิ่งหงุดหงิด ยิ่งอยากจะฆ่าคนมากขึ้นเรื่อยๆ

เนื่องจากบ้านของทิวมีหลายห้อง ทำให้เขาเสียเวลามาก ในการที่ต้องไล่หาทีละห้อง พอไม่เจอตัวนับหนึ่งก็ยิ่งร้อนใจจนใจเย็นต่อไม่ไหว

จากที่อยากจะเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยหญิงงาม ตอนนี้กลับกลายเป็นกลัวและหงุดหงิดใจที่มาช้าเกินไป

ยิ่งคิดว่านับหนึ่งกำลังถูกผู้ชายคนอื่นครอบครองเรือนร่างอยู่ กำปั้นของเขาก็ยิ่งแน่นขึ้นด้วยความโกรธแค้น ไอสังหารแผ่ออกมาทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ

[ อิงฟ้าหากนับหนึ่งเป็นอะไรไป คุณจะเป็นคนแรกที่ถูกคิดบัญชี ]

เขาพึมพำออกมาในใจด้วยความโมโหและร้อนใจอย่างมากที่ยังหานับหนึ่งไม่เจอ ร้อนใจจนต้องหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรไปยังเบอร์ของกร

ทันทีที่กรรับสายเขาก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงแข็งอย่างดุดันด้วยความร้อนใจและโกรธจัดในระดับที่ปรอทแทบแตก

" กร คุณไปลากตัวอิงฟ้ามาเดี๋ยวนี้เลย แล้วให้เธอพาคุณมาที่บ้านผู้ชายที่ชื่อทิว "

" รับทราบครับ ผมจะรีบไปจัดการตามที่ท่านประธานสั่งเดี๋ยวนี้เลยครับ "

แล้วกวินก็วางสายไป เดินหานับหนึ่งต่อ ส่วนกรก็วิ่งออกไปขึ้นรถแล้วขับออกไป ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลกใจ

เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถึงทำให้เจ้านายของเขาที่ค่อนข้างสุขุมเยือกเย็นมาตลอดดูร้อนใจขนาดนั้น

ภายในห้องทิวค่อยๆละเลงจูบไปตามซอกคอ ไล่ลงมายังไหปลาร้าอันเซ็กซี่ของนับหนึ่งอย่างใจเย็น จนนับหนึ่งเริ่มรู้สึกตัวเพราะความเย็นจากลมแอร์พัดผ่านมากระทบผิวอย่างแผ่วเบา

เธอค่อยๆขยับเปลือกตาภายใต้แพขนตาอันหนักอึ้งแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยอาการสลึมสลือ มองขึ้นไปบนฝ้าเพดานแล้วรวบรวมสติสัมปชัญญะให้กลับมาเหมือนเดิม

[ นี่เราอยู่ที่ไหน ]

เธอพึมพำถามตัวเองในใจด้วยความสงสัย ทิวที่กำลังจูบไหปลาร้าเธออยู่ก็รู้สึกได้ถึงความเคลื่อนไหวเหนือศีรษะ จึงเงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้านับหนึ่งแล้วยิ้มร้ายมุมปากอย่างใจเย็น

" ตื่นแล้วเหรอ คนสวย "

ทันทีที่เห็นหน้าและได้ยินเสียงทิว แววตาของนับหนึ่งก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจกลัว

อาการสลึมสลือที่มีก็ได้หายไปเป็นปลิดทิ้งในทันที เธอจ้องหน้าทิวที่คร่อมทับตัวเธอด้วยแววตาแข็งกร้าวแล้วส่งเสียงออกมาอย่างดุดัน

" แก... "

" หื้อ... "

ทิวส่งเสียงตอบผ่านลำคอด้วยสีหน้าอมยิ้มพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างหน้าตาเฉย

" ออกไปจากตัวฉัน! "