สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 9

ในตอนเช้า หนานซ่งได้ตรวจสอบงานแต่ละส่วนของบริษัทเรียบร้อยแล้ว

บริษัทตระกูลหนานเริ่มต้นมั่งคั่งในอุตสาหกรรมเครื่องประดับโดยเน้นที่แบรนด์หรูระดับไฮเอนด์ หนานหนิงซงพ่อของหนานซ่งเป็นผู้ก่อตั้ง ยังมีธุรกิจที่เกี่ยวกับโรงแรม สนามแข่งม้า วัตถุโบราณ ร้านอาหาร ภาพยนตร์แและอสังหาริมทรัพย์ อื่นๆ เป็นผู้จำหน่ายรายใหญ่ในเมืองหนาน บริษัทหนานจิวเวลรี่เป็นร้านขายเพชรที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่ผ่านการรับรองตามมาตราฐาน

ในเวลาเดียวกัน นอกจากบริษัทตระกูลหนานในเมืองหนานแล้ว ยังมีบริษัทยวี่กรุ๊ปในเมืองเป่ย ทั้งสองบริษัทใหญ่ต้องเผชิญกัน แต่ทั้งสองบริษัทต่างมีหนทางของตัวเอง ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน

พนักงานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานแสร้งทำเป็นว่ากำลังทำงาน แอบชำเลืองมองเป็นระยะ ทันใดนั้นสายตาก็สบกับประธานคนใหม่ “ว้าว ประธานหนานหายดีแล้ว~”

เมื่อวานหนานซ่งสวมชุดสีขาว แตกต่างจากวันนี้เธอสวมชุดสูทสีน้ำเงิน เน้นรูปร่างที่เพรียวบางของเธอ การออกแบบประณีตและมีสไตล์ ทำให้ดูดีสง่างาม

พนักงานคนหนึ่งอดไม่ได้ หยิบโทรศัพท์ออกมา และแอบถ่ายรูปหนานซ่งลงบนโซเซียล “เห็นเงาบอสใหม่ของพวกเราแล้ว สวยจนใครเห็นก็ต้องกราบ!”

เธอเป็นคนดังในโซเซียล มีแฟนคลับมากกว่าสองแสนคน ปกติเธอชอบโพสต์อยู่แล้ว แต่โพสต์นี้ดึงดูดไลค์ คอมเมนต์ และรีโพสต์นับไม่ถ้วน

พื้นที่แสดงความคิดเห็นมีแต่คำชมอย่างท่วมท้น “ว้าว นี่เป็นประธานหญิงจริงๆเหรอ! รูปร่างและออร่านี้เอาชนะดาราสาวได้ง่ายๆเลย!”

“พี่สาวได้เจอประธานหญิงตัวจริงเสียงจริง อิจฉาจัง~”

“ก้มกราบ~”

“เพราะเงาของประธานหญิงสุดสวย พรุ่งนี้ฉันจะไปสมัครงานที่บริษัทตระกูลหนาน!”

ทันทีที่หนานซ่งเข้าไปในห้องทำงานก็รีบถอดรองเท้าส้นสูงและสวมรองเท้าแตะ รองประธานเจี่ยงฟานตามเธอเข้ามา เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เดินมาทั้งวัน เจ็บเท้าล่ะสิ"

“ไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูงมานานแล้ว รู้สึกไม่ชินเล็กน้อย”

หนานซ่งถอนหายใจเบาๆ "ฉันแค่จากไปสามปี บริษัทตระกูลหนานกลับวุ่นวายขนาดนี้ แผนกต่างๆละเลยงาน พนักงานที่ดูเคร่งขรึมในการทำงาน มีกี่คนกันแน่ที่ตั้งใจทำงานจริงๆ?”

เจี่ยงฟานนำขี้ผึ้งออกจากกล่องยา บีบยาออกมาแล้วทายาลงบนเท้าของหนานซ่งอย่างอ่อนโยน

“แบบนี้เรียกว่าไม่มีระเบียบมาตั้งแต่เบื้องบน หนานหนิงไป่บริหารแต่ละแผนกโดยไม่วัดดัชนีความสำเร็จของพนักงาน ได้รับเงินเดือนเท่าเดิมไม่ว่าจะทำงานน้อยหรือทำงานหนัก แบบนี้ใครจะยังออกแรงตั้งใจทำงานล่ะ?”

หนานซ่งอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “อาสองของฉันมาจากรัฐวิสาหกิจ ย้ายชุดก่อนหน้านี้เข้ามาในบริษัทโดยตรง นี่คือเหตุผลที่พ่อของฉันไม่อยากให้มีส่วนร่วมด้วย”

ไม่ใช่ว่าไม่อยาก แต่เป็นเพราะทำให้เป็นส่วนหนึ่งไม่ไหว มันยากเกินไป

เจี่ยงฟานเป่าฝ่าเท้าของเธอ หนานซ่งขดนิ้วเท้า "คัน ปล่อยให้มันแห้งเองเถอะ"

เท้าของเธอบางและเล็ก นิ้วบนเท้าของเธอน่ารักมาก เจี่ยงฟานมีรอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของเขา เงยหน้าขึ้นมองเธอ "คุณกลับมาแล้ว ดีจัง”

หนานซ่งนั่งไขว่ห้างบนโซฟาแล้วบ่นว่า: "กลับมาเก็บกวาดความยุ่งเหยิง สำหรับฉันแล้วมันไม่ดีเลย”"

"คุณทำได้"

ดวงตาของเจี่ยงฟานแน่วแน่ เหมือนกับทหารที่กำลังจะเข้าสู่สนามรบ เขาพบแม่ทัพที่จะนำเขาไปสู่การต่อสู้นองเลือด และได้รับชัยชนะ!

หนานซ่งเปลี่ยนสีหน้าจากเด็กงอแงทันที “มีสองเรื่อง คุณช่วยจดไว้หน่อย”

"คุณบอกมาเลย"