สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 277

ยวี่จิ้นเหวินมาที่สาขาลู่หมิง และถูกจับโดยหัวหน้าสอบสวนคดีอาญา

"อากาศร้อนขนาดนี้ยังใส่สูทอีก คุณไม่ร้อนเหรอ?"

ทันทีที่พบหน้ากัน หัวหน้าทีมสืบสวนคดีอาชญากรรมจ้าวซวี่ มองยวี่จิ้นเหวินอย่างน่ารังเกียจ

ยวี่จิ้นเหวินมองไปที่เสื้อยืดสีขาวที่ยู่ยี่บนร่างกายของเขา ไม่รู้ว่ากี่วันแล้วที่ไม่ได้สระผม ที่ปากก็เต็มไปด้วยหนวดเคราขมวดคิ้ว "นี่คุณไปตกถังขยะมาเหรอ?"

จ้าวซวี่ยังเป็นองค์รัชทายาทของเมืองเป่ยที่แขวนนั่นอยู่ด้วย และรู้จักกับยวี่จิ้นเหวินมาตั้งแต่เด็กๆ เขามีภูมิหลังทางครอบครัวที่เหนือกว่า แต่เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาเป็นคนขี้ขลาด เขายังเป็นทหารอยู่พักหนึ่ง แต่ล้มเหลวในการเข้าร่วมทีมพิเศษเจียวหลงด้วยเหตุผลหลายประการ หลังจากเปลี่ยนงานเขาได้รับมอบหมายโดยตรงไปยังกระทรวงความมั่นคงสาธารณะ

หัวหน้าทีมไม่ใส่ชุดตำรวจ ด้วยบุหรี่ที่ห้อยจากริมฝีปากที่แตกของเขา ไม่สนใจนาฬิกา Rolex ที่ข้อมือและคาดเข็มขัด Armani ที่เอว การยืนบนถนนนั้นค่อนข้างจะขี้เล่นเล็กน้อย แต่เขาได้เจอเคสใหญ่ๆหลายครั้ง และประวัติย่อของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก

"อย่าพูดถึงมันเลย ฉันถูกย้ายไปที่เมืองหลินเพื่อจัดการคดี ฉันเพิ่งกลับมาที่เมืองไป๋และก่อนที่ฉันจะมีเวลากลับบ้านและอาบน้ำทำความสะอาด ฉันเจอระเบิดนี้อีกครั้ง"

จ้าวซวี่เข้าหาดวงตาของยวี่จิ้นเหวินและชี้ไปที่ตาของเขาเอง "ดูรอยคล้ำใต้ตาของฉันสิ มันใกล้จะถึงจมูกแล้ว...…"

ยวี่จิ้นเหวินเกือบจะเป็นลมเพราะกลิ่นบนร่างกายของเขา ขมวดคิ้วและผลักเขาออกไป

"อยู่ให้ห่างผมนะ!"

ใบหน้าของจ้าวซวี่ได้รับบาดเจ็บ "รังเกียจผมเหรอ? เป็นเหมือนพี่น้องกันมาหลายปีขนาดนี้นายยังรังเกียจอีกเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินมีบุคลิกที่เย็นชาและโดดเดี่ยวและมีเพื่อนไม่มากนักรอบตัวเขา พวกเขาทั้งหมดเป็นพี่น้องกัน คนหนึ่งคือฟู่ยวี่อีกคนคือจ้าวซวี่ทำให้เขารู้สึกว่าเพียงพอแล้ว

เล่นไร้สาระกัน เมื่อพูดถึงธุรกิจ ทั้งสองคนจะจริงจัง

จ้าวซวี่พายวี่จิ้นเหวินออกไปนอกห้องสอบสวน และผ่านผนังกระจก จะเห็นสถานการณ์การสอบสวนภายในจ้าวซวี่ไม่ได้เขินอายอย่างที่ยวี่จิ้นเหวินคิดไว้ ในทางตรงกันข้าม การแต่งกายตั้งแต่หัวจรดเท้าสามารถอธิบายได้ว่า "มั่งคั่งและทรงพลัง"

โจ๋เซวียนสวมชุดสีแดงทั้งตัว

สร้อยคอทองคำบริสุทธิ์ที่คอ สร้อยข้อมือทองคำที่มีรูปแบบเดียวกันบนข้อมือ และสร้อยข้อมือหยกที่มีหัวน้ำที่ยอดเยี่ยม และไพลินบนนิ้วซ้าย แหวนพราวมาก

ผมที่เคยดำยาวตรงก็ม้วนเป็นลอนใหญ่ โตเต็มที่และมีเสน่ห์

"นั่นคือโจ๋เซวียนเหรอ?"

จ้าวซวี่และโจ๋เซวียนรู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก และพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างยวี่จิ้นเหวินกับเธอ ผู้คนในแวดวงองค์รัชทายาทของพวกเขามีตัวกรองในวัยเด็กสำหรับโจ๋เซวียน คิดว่าเธอเป็นนางฟ้าที่ไม่สามารถมองเห็นได้ มีเพียงจ้าวซวี่เท่านั้นที่รู้สึกว่าโจ๋เซวียนค่อนข้างปลอม

จ้าวซวี่ได้เห็นสิ่งเหล่านี้ด้วยตาของเขาเอง แต่เพื่อปกป้องความภาคภูมิใจในตนเองของพี่น้อง เขาไม่เคยบอกยวี่จิ้นเหวินแต่ในใจของเขาเขาไม่เคยมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ต่อมาเขาเหินห่างจากโจ๋เซวียนมาระยะหนึ่ง

หลังจากที่ยวี่จิ้นเหวินและโจ๋เซวียนแยกจากกันโดยสิ้นเชิง พวกเขาก็พบกันที่บาร์ครั้งหนึ่ง และทั้งสองคนก็ดื่มกันใหญ่ก่อนที่พวกเขาจะพูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่งในอดีตและแก้ปมในใจของพวกเขา

พี่น้องที่ข้ามการโจรกรรมทั้งหมดอยู่ที่นี่และพวกเขาพบกันด้วยรอยยิ้มและความแค้น

จ้าวซวี่ไม่ได้พบโจ๋เซวียนมาเป็นเวลานานและไม่รู้จักมันมาระยะหนึ่งแล้ว

"ทำไมถึงแต่งตัวเหมือนสาวไนต์คลับ?"

จ้าวซวี่ขมวดคิ้วและมองไปที่ยวี่จิ้นเหวินที่ด้านข้าง ยวี่จิ้นเหวินไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆแต่ใบหน้าของเขาเป็นความลับ เขาถามด้วยเสียงลึกๆว่า "ตอนนี้ดำเนินการถึงขั้นไหนแล้ว? ถามถึงเบื้องหลังแล้วยัง?"

เจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่ข้างๆ เขามองไปที่จ้าวซวี่และจ้าวซวี่ก็พ่นควันออกมา

"มองฉันทำไม? หมาลิวพูด"

เจ้าหน้าที่ขมวดคิ้วและพูดว่า "ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เย่อหยิ่งมาก"

ยวี่จิ้นเหวินขมวดคิ้วด้วยคิ้วสองอัน

—

"โอ้โห นี่มันหยิ่งเกินไปรึเปล่า!"

ในห้องรักษา ไป๋ลู่ยวี๋มองโจ๋เซวียนในกล้องวงจรปิด อดไม่ได้ที่จะตะโกนด่า

ถึงอย่างไรก็ไม่มีพี่น้องก็ไม่ต้องเมตตาเขาอยากจะพูดในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด