ไป๋ลู่ยวี๋เพิ่งจัดกำลังคนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสาขาลู่หมิง
รอถึงเวลาครบ 24 ชั่วโมง โจ๋เซวียนก็ออกมา และพวกเขาก็ปิดประตูตีแมว! แล้วนำเธอมา!
ทันทีที่เขาวางสาย หนานซ่งมองไปที่หน้าจอและขมวดคิ้ว "เขาเข้าไปได้ยังไง?"
"ใคร?"
ไป๋ลู่ยวี๋โน้มตัวไปดู ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ "สถานการณ์เป็นอย่างไร? ยวี่จิ้นเหวินเข้าไปได้อย่างไร"
ใบหน้าของเธอแข็งด้วยตาเปล่า
"จิ้น พี่จิ้น......."
โจ๋เซวียนไม่รู้ว่ายวี่จิ้นเหวินได้ยินสิ่งที่เธอเพิ่งพูดหรือไม่ การแสดงออกของเธอประหม่ามาก และเธอกำลังจะลุกขึ้นแต่จ้าวซวี่สั่งให้เธอนั่งลง "นั่งลง! นั่งลงให้ดี! สั่งให้ขยับแล้วยัง?"
"จ้าวซวี่?"
โจ๋เซวียนนั่งลงอย่างลังเล "คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"
จ้าวซวี่มองไปที่โจ๋เซวียนอย่างเย็นชาโดยถือคำสบถ แต่เมื่อเขากำลังจะพูดยวี่จิ้นเหวินก็หันศีรษะและเหลือบมองที่เขาและพูดด้วยเสียงต่ำว่า "นี่ อย่ากดดันเธอ ให้ฉันคุยกับเธอตามลำพังเถอะ"
น้ำเสียงของเขาต่ำและลึกมาก พร้อมกับคำวิงวอนขอร้อง แม้แต่ลมหายใจที่แผ่วเบาเล็กน้อย
โจ๋เซวียนจ้องไปที่ยวี่จิ้นเหวินอย่างว่างเปล่า ดวงตาของเธอเป็นประกาย
ดวงตาของไป๋ลู่ยวี๋มองตรง "ยวี่จิ้นเหวินหมายความว่าไง? เขาจะไปแสวงหาผลประโยชน์จากโจ๋เซวียนเหรอ?"
หนานซ่งจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างเงียบๆโดยไม่พูดอะไรสักคำ
จ้าวซวี่ก็จ้องตรงไปที่โจ๋เซวียนและสาปแช่ง "เหล่ายวี่ นายไม่ได้บ้าใช่ไหม? นายทำเพื่อผู้หญิงคนนี้ นายขอร้องฉัน? คุณผู้ชายยวี่ที่หยิ่งยโสหายไปไหนแล้ว? คุ้มไหมที่จะต่อต้านครอบครัวของเธอ?"
ยวี่จิ้นเหวินมองย้อนกลับไปที่โจ๋เซวียน
เมื่อมองแวบเดียว รูม่านตาก็ลึกล้ำ รักใคร่ และช่วยอะไรไม่ได้
เขาพูดว่า "มันคุ้มค่า นายพูดแล้วไม่ใช่ แต่ฉันพูดแล้วถือว่าเป็นแบบนั้น"
"......."
ไป๋ลู่ยวี๋ปวดหัวจะระเบิด "บัดซบ! ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ! เขาคิดว่าตัวเองไม่ทุกข์พอหรือคิดว่าโง่ไม่พออีกเหรอ? จนตอนนี้ยังปล่อยเมียน้อยโจ๋ไปไม่ได้อีก มาหาคุณด้วยความกระตือรือร้นขนาดนี้?"
หนานซ่งขมวดคิ้ว "พอแล้ว อย่าตะโกนเสียงดัง มันดังเกินไปแล้ว"
ไป๋ลู่ยวี๋ชี้ไปที่หน้าจอ "ดูท่าทางของเขาแล้วไม่โกรธเหรอ?"
"มันก็เป็นเรื่องของเขา ฉันจะไปโกรธทำไม"
หนานซ่งดูไม่ค่อยตื่นเต้นจนเกินไป "ฉันอยากจะดูจริงๆ เขาจะต่ำช้าไปถึงเมื่อไหร่กัน"
"พี่จิ้น......"
โจ๋เซวียนมองไปที่ยวี่จิ้นเหวินด้วยอารมณ์ ดวงตาที่น้ำตาไหล อยากจะกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและจูบเขาทันที
ยวี่จิ้นเหวินเป็นคนที่หยิ่งยโสคนหนึ่ง อ้อนวอนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเพื่อเธอ ยื่นบุหรี่ให้คนอื่น เมื่อโจ๋เซวียนเคลื่อนไหว ก็รู้สึกภาคภูมิใจในใจ
ดูสิ เธอรู้ว่าในหัวใจของยวี่จิ้นเหวินมีเธออยู่ เธอใช้หัวใจที่หนักอึ้งเช่นนี้ หนานซ่งสามารถเขย่ามันได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร?
คนที่รักมากที่สุดก็คือเธอ มีเพียงเธอเท่านั้น!
จ้าวซวี่นำเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งหมดออกไปและสั่งคนเป็นพิเศษว่า "ปิดกล้องวงจรปิด"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...
น่าจะตอบโต้ด้วยการขุดประวัติมาประจานนังโจ๋นะ...