สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 314

สรุปบท บทที่ 314 เครื่องบินมีปัญหา: สอนรักอดีตภรรยา

ตอน บทที่ 314 เครื่องบินมีปัญหา จาก สอนรักอดีตภรรยา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 314 เครื่องบินมีปัญหา คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายInternet สอนรักอดีตภรรยา ที่เขียนโดย ลู่เสี่ยวเช่อ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

จากการใช้ชีวิตมาเนิ่นนาน หนานซ่งก็มีชื่อเรียกมากมาย

ตอนเธอแต่งงานกับยวี่จิ้นเหวิน เธอยังตั้งชื่อแฝงว่า “ลู่หนานซ่ง” สามพยางค์นี้

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคนเรียกเธอว่า “หนานซ่งสะสมหนังสือ”

นามสกุลหนาน ส่วนชื่อคือซ่งสะสมหนังสือหรือ

เขาคิดว่าเธอเป็นยี่หยางเชียนสี่หรือไง ถึงต้องมีชื่อยาวอินเตอร์ขนาดนั้น

“คุณกัปตัน”

หน่านซ่งยังคงถามอย่างสุภาพ “ไม่ทราบว่าเป็นคนจีนหรือเปล่า”

ชายหนุ่มแสดงสีหน้านิ่งเฉย มองเธออย่างสงบ “ผมเป็นคนเชื้อสายจีนจากประเทศ T มีรากเหง้าอยู่ที่จีน และเป็นลูกหลานของหยานฮวง”

แค่ประโยคนั้นก็ทำให้ระยะห่างระหว่างทั้งคู่ลดลงทันที

ประเทศ T หรอ

หนานซ่งเลิกคิ้วขึ้น

“บังเอิญจัง” เธอเริ่มยื่นมือออกไป ในใจของเธอมั่นใจมากแล้ว “คุณรู้จักพี่ชายคนโตของฉัน ลั่วจวินหังไหม”

หลังพูดจบ เธอก็พูดอีกครั้ง “อ้อ ลั่วจวินหัง เป็นชื่อภาษาจีนของเขา คนของเขามักจะเรียกเขาว่าเอิร์ลฮิลล์”

“ผมไม่ใช่คนของเขา”

กัปตันยังคงมีสีหน้านิ่งเฉย “ดังนั้นผมเลยเรียกเขาว่าลั่วจวินหัง”

“…”

หนานซ่งรู้สึกหนาวๆ เขากำลังเล่นมุกแป๊กอยู่หรอ

เป็นก้อนน้ำแข็งจริงๆ

ดูเหมือนเขาจะไม่มีความสนใจในการพูดคุยใดๆอีก จึงหันความสนใจไปที่หนังสืออีกครั้ง แต่ทันใดนั้นก็เขาก็ทำท่าเหมือนนึกอะไรได้

“อ้อ” เขาพูดเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ “เธอไม่ได้ชื่อ หนานซ่งสะสมหนังสือ หนังสือเล่มนี้เธอเป็นคนเก็บ ดังนั้นเธอน่าจะชื่อ….หนานซ่ง”

เขาหันสายตาที่เย็นชาไปที่หนานซ่ง เขาแสดงออกอย่างจริงจังราวกับรอฟังเรื่องน่าทึ่งอยู่

“ใช่ไหม”

ถ้าไม่ใช่จะเป็นอะไรได้ล่ะคุณพี่

หนานซ่งกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่เขาจริงจังขนาดนี้ เราก็ไม่ควรไปพูดเล่นกับพี่น้องชาติเดียวกันใช่หรือไม่

“ใช่”

เธอแนะนำตัวเอง “ฉันชื่อหนานซ่ง”

ชายคนนั้นพยักหน้า ดูเหมือนจะพอใจกับสติปัญญาของตัวเองมาก และมั่นใจในตัวเองอย่างเต็มที่

“หนานซ่ง” เขาค่อยๆพูดชื่อเธอ “ฟังดูดีนะ”

หน่านซ่งรู้สึกประหลาดใจกับปฏิกิริยาของเขา “พี่ชายของฉันให้คุณมารับฉัน แต่ไม่ได้บอกชื่อของฉันแก่คุณเหรอ”

“ไม่ได้บอก”

เขาส่ายหน้า "ผมรู้ชื่อภาษาอังกฤษของคุณ เกรซ เขาบอกว่าเป็น ผู้หญิงที่สวยที่สุดในชั้นเฟิร์สคลาสเป็นน้องสาวของเขา"

นั่นคือ…

หน่านซ่งมีความสุขชั่วขณะ ก่อนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากชำเลืองมองมือซ้ายขวา ก็เจอแต่ใบหน้าทั้งดำและขรึมของคนสองคน

"..."

บนเครื่องบิน เฟิร์สคลาส ผู้หญิงที่สวยที่สุดหรอ

ดูเหมือนเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในชั้นนี้

ที่แท้ความสวยของเธอก็เอาชนะได้แค่พวกที่อยู่ตรงนี้

เธอขมวดคิ้ว “ชนะก็เหมือนไม่ชนะ”

มือซ้าย “?”

มือขวา “?”

ทั้งสองคนอึ้ง

กัปตันไม่รู้เลยว่าเขาบังเอิญจุดชนวนเหตุขึ้นมาแล้ว สายตาเย็นชายังคงจับจ้องอยู่ที่หนังสือ มองตัวอักษรสวยๆที่เขียนว่า “หนังสือของหนานซ่ง ไม่ให้ใครยืม”

จนกระทั่งเช้าตรู่ที่ หนานซ่งก็ตื่นขึ้นอีกครั้งท่ามกลางความวุ่นวาย

เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นชุดกัปตันสุดหล่อ พร้อมกับใบหน้าอันไร้อารมณ์นั้น

ดูเหมือนว่าเขาจะพักผ่อนแล้วด้วย ตาของเขาแดงเล็กน้อย แต่เขาก็ดูสดชื่นดี เขาพูดเสียงต่ำ “มีหลุมอากาศ รัดเข็มขัดนิรภัยด้วย”

หนานซ่งสะลืมสะลือตอบรับและปรับที่นั่งเล็กน้อย

ทันใดนั้นร่างสูงคล่อมมา หนานซ่งเงยหน้าขึ้นทันที แต่ก่อนที่จะทันได้รู้ตัว ชายคนนั้นก็นั่งยองๆ ลงไปแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอแล้ว

“แบบนี้ถึงจะปลอดภัย” เขาแสดงแบบที่ถูกต้องให้เธอดู

หนานซ่งมองดวงตาสีเทาภายใต้คิ้วคมของเขา ก่อนจะพบว่าดวงตาของเขาแฝงสีม่วงด้วย ซึ่งเป็นสีเทาม่วงที่หายากมาก

จนเธอเผลอตัวไปครู่หนึ่ง

ไม่นานเสียงของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็ดังขึ้น ประกาศบอกว่าเครื่องบินปะทะกับกระแสลม เตือนให้ผู้โดยสารเก็บโต๊ะเล็ก ปรับที่นั่ง รัดเข็มขัดนิรภัย และห้ามลุกจากที่นั่ง

ดูเหมือนจะมีผู้โดยสารในชั้นประหยัดสร้างปัญหา พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินจึงรีบเข้าไปจัดการ เจ้าชายน้ำแข็งก็ขมวดคิ้วเดินไปเช่นกัน

หนานซ่งกลับมามีสติอีกครั้ง เธอยกข้อมือขึ้นดูเวลา ในประเทศจีนตอนนี้เวลาตีสองครึ่ง อีกครึ่งชั่วโมงกว่าเครื่องจะลงจอดที่สนามบินเบอร์มิงแฮม

เบอร์มิงแฮมกับเมืองหนานมีเวลาต่างกันแปดชั่วโมง ตอนนี้ที่เบอร์มิงแฮมเวลา 6 โมงเย็น พระอาทิตย์ยังตกไม่หมด และอากาศข้างนอกมีแดดซึ่งเป็นอากาศดีที่หายาก

“เดี๋ยวก็ได้เจอพี่ใหญ่แล้ว ไม่รู้ว่าร้อยวันพันปีเขาจะมีเวลาออกมารับเธอไหม”

หนานซ่งพึมพำเบา ๆ โดยไม่คิดว่าจะมีคนข้างหลังเธอตอบเธอว่า “มีสิ”

เธอหันไปทันที และเห็นว่าคุณกัปตันกลับมาแล้ว

พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเป็นสาวลูกครึ่งที่สวยสง่ามาก เธอยกนิ้วให้กัปตันไม่หยุด พร้อมพูดประโยคสวยๆอีกมากมาย แปลออกมาได้ประมาณว่า

“คุณกัปตันสุดเก่ง”

น่าจะมีคนตั้งใจก่อเรื่อง แต่ทันทีที่กัปตันออกไป เขาก็ใช้รังสีของเขาข่มฝั่งตรงข้าม พร้อมทั้งใช้สายตาดุดัน ก็ทำให้อีกฝ่ายหยุดลง

หนานซ่งกำลังดูหนุ่มหล่อสาวสวยอย่างสนุกสนาน ในสมองก็ผุดคำว่า กัปตันสุดหล่อกับแอร์สาวคนสวยขึ้นมาทันที

เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นเครื่องบิน

“ตูม” ระเบิดใส่ผู้โดยสารทั้งลำ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา