สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 375

ดวงอาทิตย์ร้อนแรง แผดเผาตึกสูงระฟ้า

บริษัทยวี่กรุ๊ปที่สูงตระหง่านตั้งอยู่ที่เมืองเป่ย CBD วันนี้สะดุดตาเป็นพิเศษ

ประมาณบ่ายสองโมง รถลีมูซีนสีดำจอดที่ประตู ท่านประธานสวมชุดสูทคนหนึ่งลงมาจากรถ จากนั้นรถก็ขับออกไป

พวกเขาติดกระดุมเสื้อสูท สีหน้าเคร่งขรึม พากันขึ้นไปบนห้องประชุม พูดคุยกันเสียวเบา

“เรื่องอะไรกัน? นายท่านโทรมาหาฉันเอง กำชับว่าห้ามมาสาย ตอนที่ประธานยวี่คนเก่ารับตำแหน่งก็ยังไม่มีหน้ามีตาขนาดนี้ วันนี้คนคนนี้ไม่ใช่คนสกุลยวี่ แต่เป็นสกุลหนานนะ”

“ไม่ต้องเดาแล้ว ข่าวแน่นอนแล้ว ว่าเป็นคุณหนูใหญ่หนานซ่งตระกูลหนานคนนั้น ได้ยินว่าเชิญอยู่หลายครั้งกว่าจะมาได้ เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง...เข้าใจได้ยากจริง ๆ”

“ตระกูลยวี่ไม่มีคนแล้วเหรอ? ธุรกิจครอบครัวใหญ่โต วางใจมอบให้คนนอกแบบนี้?

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นต่อเนื่อง จนกระทั่งคุณท่านยวี่สองกับคุณท่านยวี่สามมาถึง ถึงได้หยุดลง จากนั้นก็เกิดความวุ่นวายขึ้นอีก

“คุณท่านยวี่สอง คุณท่านยวี่สาม วันนี้มันงานอะไรกันแน่ครับ?”

“ใช่ครับ ประธานไม่ได้เลือกจากคุณสองคนเหรอครับ? ถ้าไม่ใช่พวกคุณ พวกเราไม่ชอบนะครับ”

นายท่านยวี่สองกับนายท่านยวี่สามหน้าเคร่งขรึม ยกมือขึ้นแล้ววางลง

นายท่านยวี่สามพูด “ทุกท่าน เงียบหน่อยเถอะ ตำแหน่งประธานบริษัทยวี่กรุ๊ปมีไว้สำหรับผู้มีความสามารถมาตลอด ใครมีความสามารถคนนั้นก็ครองไป รอประธานคนใหม่มา มีคำถามอะไรพวกคุณค่อยถาม”

นายท่านยวี่สองสีหน้าเคร่งขรึมไม่พูดอะไร เขานั่งอยู่บนที่นั่งของตัวเอง หลับตาลลง ใครเข้ามาถามก็ไม่สนใจ

ทุกคนมองหน้ากัน มองดูนาฬิกาบนผนัง ใกล้บ่ายสามแล้ว ควรจะมาถึงแล้ว

บ่อยสองโมงห้าสิบห้านาที รถสีดำหรูหราสามคันขับเข้ามาที่หน้าประตูบริษัทยวี่กรุ๊ป

รถลินคอล์นขยายยาวคันแรก เหอจ้าวลงมาเปิดประตูรถด้วยตัวเอง รองเท้าส้นสูงสีดำแตะพื้น จากนั้นเผยให้เห็นใบหน้าที่โดดเด่นและเย็นชาของหนานซ่ง

ผู้ช่วยคนใหม่ยวี่เจียหางและยวี่เจ๋ออวี่ที่รอยู่ที่ประตูรีบเข้าไปต้อนรับ คนหนึ่งช่วยหนานซ่งถือกระเป๋า อีกคนหนึ่งช่วยหนานซ่งถือคอมพิวเตอร์ แล้วเรียกอย่างอ่อนช้อย “พี่หนาน!”

หนานซ่งมองดูเด็กหนุ่มสองคนของตระกูลยวี่ที่หล่อเหลาสวมใส่ชุดสูทเป็นทางการ ใบหน้าเย็นชามีความอ่อนโยนขึ้น

“ต่อไปที่บริษัท ต้องเรียกว่า ‘ประธานหนาน’ แล้ว”

ยวี่เจียหางกับยวี่เจ๋ออวี่รีบเปลี่ยนคำเรียก พูดเสียงเดียวกัน “ประธานหนาน!”

ทั้งสองยืนตัวตรง สีหน้าจริงจัง

หนานซ่งยิ้มอ่อน “ไม่เลวนี่ เข้าไปกันเถอะ”

เข้าไปในลิฟต์ เหอจ้าวถามอย่างระมัดระวังที่ด้านหลังหนานซ่ง “ประธานหนานครับ ห้องทำงานท่านประธานเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว ไปดู แล้วพักสักครู่ไหมครับ?”

“ไม่จำเป็น”

หนานซ่งพูด “ฉันไม่ชอบไปสาย”

เมื่อเสียงฝีเท้าดังขึ้น ทุกคนพูดเสียงเบา “มาแล้ว ๆ”

บ่ายสามโมงตรง หนางซ่งก้าวเท้าเข้าห้องประชุมตรงเวลา

สายตาของทุกคนมองไปพร้อมกัน รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าเย็นชา มีออร่าความเยือกเย็นที่เป็นธรรมชาติปรากฏต่อหน้า

บรรยากาศเงียบสงบในทันที

ในฐานะคู่แข่ง สำหรับชื่อคุณหนูใหญ่บริษัทตระกูลหนานพวกเขาคุ้นเคยเสียยิ่งกว่าคุ้นเคย ได้ยินจนน่ารำคาญ เพียงแต่ไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อน

รู้แค่ว่าอายุน้อย แต่คิดไม่ถึงว่าจะวัยรุ่นขนาดนี้ ดูแล้วไม่น่าจะเกินยี่สิบกว่าปี และก็สวยมากกว่าที่คิดไว้เยอะ หน้าตาเหมือนกับดาราซูอิงเป็นอย่างมาก

หุ่นและหน้าตาแบบนี้ ถ้าหากปรากฏตัวบนโทรทัศน์น่าจะเหมาะสมกว่า แต่กลับมาปรากฏตัวที่นี่