ตอนนั้นที่เห็นซูยิน ฟู่ยวี่เกือบจะพูดตะโกนออกมาว่า "อ๊ะ! ! !"
"คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"
"นี่เป็นคลินิกการแพทย์ของฉัน คุณคิดว่าไงล่ะ"
น้ำเสียงของซูยินเฉยชา เธอถูกชี้ให้เห็นโดยขันทีของฟู่ยวี่และหลานฮวาในตอนนี้ ในตอนนี้ มีเพียงความคิดเดียวในหัว: ทำไมเธอถึงชอบโรคประสาทแบบนี้ตั้งแต่แรก? ! ตาบอด? ! สมองทรุด? !
เธอถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และถามหนานซ่งด้วยเสียงกระซิบ "คุณอา มั่นใจในตัวฟู่ยวี่ได้ไหม?"
หนานซ่งมองไปที่ฟู่ยวี่ในลักษณะที่ร่มรื่นด้วยแสงที่เย็นชาและอันตรายในดวงตาที่เฉียบคม
"ตอนนี้ ฉันก็เริ่มสงสัยขึ้นมานิดหน่อยแล้ว"
ฟู่ยวี่ "........เธอสงสัยในคุณสมบัติของเหล่าจื้องั้นสิ? !"
ยังอยู่ตรงหน้าเขา......ไม่ไว้หน้ากันเลยสักนิดเดียว
ยวี่จิ้นเหวินเดินไปที่หนานซ่งแสดงความไร้เดียงสาของเขาก่อน "ผมเป็นคนตรงๆ"
"........"
ฟู่ยวี่จ้องมองยวี่จิ้นเหวินที่ค่อนข้างเศร้า ผู้ชายที่มีเพศตรงข้ามและไร้มนุษยธรรม! พอมีเมียก็ไม่ต้องการพี่น้องแล้ว!
"หึหึ~"
ฟู่ยวี่น่าสงสาร "คุณป้าสอง ยังคงต้องช่วยพยุงอยู่เลย ช่วยดูแลคนไข้ของฉันก่อนได้ไหม?"
หนานซ่งไม่ต้องการไปที่นั่น ดังนั้นเขาจึงสั่งซูยินว่า "ยินยิน ไปและแสดงให้เขาเห็น"
ซูยินเดินอย่างไม่เต็มใจ ก้มลงและนั่งยองๆ ครึ่งหนึ่งข้างขาของฟู่ยวี่ ยื่นมือออกมาเพื่อสะกิดขาของเขา และทำเสียง "โอ้ย" ใส่ฟู่ยวี่ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วถามอย่างงงๆ "เจ็บยังไง?"
ฟู่ยวี่ "........"
เธอเพียงแค่นั่งยองๆอยู่ตรงนั้น มองขึ้นไปที่เขา มุมนี้ และใบหน้าแบบนี้.......ทำไมมันช่างสวยงามเช่นนี้กันนะ?
เมื่อเห็นเขาไม่พูด ซูยินเอื้อมมือไปจิ้มขาที่บาดเจ็บอีกครั้ง และฟู่ยวี่ก็ขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด
คนก็ตื่นขึ้นเช่นกัน
"เมื่อกี้คุณถามว่าไงนะ? ........อ๋อ ฉันทำท่าสองท่ากับครูสอนเทควันโด และฉันก็ล้มลงอย่างแรง"
"ห๊ะ?" ฟู่ยวี่ตกตะลึงครู่หนึ่ง จ้องไปที่ใบหน้าของซูยิน เพียงเพื่อจะได้รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร และรีบอธิบายว่า "ไม่ใช่......."
"ไม่ต้องอธิบาย ฉันเข้าใจดี"
การแสดงออกของซูยินไม่ต้องการที่จะได้ยิน "ไปที่คลินิก ฉันจะให้คุณดู"
ฟู่ยวี่ "........"
เขามองไปที่หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวิน
ยวี่จิ้นเหวินไม่สนใจเขาเลยยืนอยู่ข้างหนานซ่งถูเอวของเธอ "เป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหม?"
หนานซ่ง "เมื่อกี้ซูยินนวดให้ฉันแล้ว มันดีขึ้นมากแล้วล่ะ"
ยวี่จิ้นเหวิน "เดี๋ยวกลับไปผมนวดให้อีกนะ"
ไม่ช่วยเขาไม่ว่า ยังจะทำให้เขารู้สึกเป็นหมาอีก? !
สองคนนี้เป็นอะไร?
ฟู่ยวี่ผู้น่าสงสารต้องช่วยเหลือตัวเอง ย้ายไปห้องคลินิกด้วยการใช้ไม้ค้ำอย่างยากลำบากด้วยความโกรธ "ออกไปให้พ้นทาง!"
หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินหลีกทางให้เขา และประตูก็ปิดลงอย่างรวดเร็วต่อหน้าพวกเขา
ในไม่ช้าก็มีเสียงหอนเหมือนหมูจากข้างใน
."อ๊า——"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...