สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 599

คนสองคนที่อยู่บนพื้น พวกเขาตกใจกับคำถามของหนานซ่ง

พวกเขาทำงานกับบริษัทหนานจิวเวลรี่มาหลายปีแล้ว ทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าอารมณ์ของหนานซ่งนั้นเป็นอย่างไร

คุณหนูใหญ่มีความชัดเจนในเรื่องการให้รางวัลและการลงโทษ สำหรับคนของเธอ เธอสามารถปกป้องคนของเธอเองได้ แต่เธอจะไม่ยอมให้ใครก็ตามที่หักหลังเธอ เธอจะไม่มีทางปล่อยไป

หนานซ่งมองไปที่พื้น มองใบหน้าที่คุ้นเคยทั้งสองนี้ แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของพวกเขาได้แต่กลับเป็นใบหน้าที่คุ้นเคย ภายในใจรู้สึกถึงความหนาวยะเยือก

เธอยิ้มเยาะเย้ย "ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อและผู้จัดการฝ่ายการตลาดของบริษัทเราจะสมรู้ร่วมคิดกันก่อโจรกรรม ฉันยังจำการแสดงที่คุณแสดงในห้องประชุมได้ ทักษะการแสดงของคุณเหมือนจริงมาก จะมาเป็นผู้จัดการกันทำไม พวกคุณควรถูกส่งไปบริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เปลี่ยนอาชีพเป็นนักแสดง"

เฉียนเจิ่งเหวยผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อมีสีหน้ามืดมัว เมียวเจียงผู้จัดการฝ่ายการตลาดแสดงสีหน้าไม่แยแสอยู่ตลอด ท่าทางของเขานั้น 'แล้วแต่ตามที่คุณต้องการ ผมยอมรับ'

"คุณหนานโปรดยกโทษให้ฉันและให้โอกาสฉันอีกครั้ง..."

เฉียนเจิ่งเหวยคุกเข่าลงและก้มหัวให้หนานซ่งและเอ่ยว่า "ฉันอยู่กับคุณมานานหลายปี ฉันทำงานหนักมาโดยตลอดและไม่มีข้อผิดพลาด...."

"จริงอยู่ที่คุณอยู่กับฉันมานาน แม้ว่าคุณจะเป็นทารกที่ดื่มนม คุณก็ยังสามารถกระโดดไปมาได้ แต่ถ้าเลี้ยงหมาป่าไว้สองตัว ทำไมถึงไม่เลี้ยงมันให้เชื่องล่ะ?"

หนานซ่งซ่งมองดูพวกเขาด้วยแววตาเหยียดหยามจากนั้นเธอก้มลง "หลายปีที่ผ่านมานี้ ฉันปฏิบัติต่อคุณไม่ดีหรือ?"

เฉียนเจิ่งเหวยส่ายศีรษะ "ไม่ ไม่เลย คุณปฏิบัติต่อเราด้วยเมตตาที่ยิ่งใหญ่...."

เขาคิดว่าทัศนคติของหนานซ่งนั้นเปลี่ยนแปลงไป เขารีบคว้าเมียวเจียงที่เงียบเป็นเป่าสากอยู่ด้านข้างเขา "แกอย่านั่งเงียบแบบนี้ รีบพูดอะไรหน่อยสิวะ!"

เมียวเจียงนั่งอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่ด้วยแววตากระวนกระวายและพูดอย่างเฉยเมย "ฉันเป็นคนที่หมกมุ่นอยู่กับเงินและฉันเป็นคนโลภ ฉันไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก จะทุบตีหรือจะฆ่าก็แล้วแต่เลย"

"พี่เมียวของฉันอารมณ์ร้ายและไม่เคยร้องขอความเมตตา นี่สิลูกผู้ชาย"

หนานซ่งขดยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มที่ไม่จริงใจ "คุณอยากตาย แต่ฉันกลับไม่ได้ต้องการชีวิตคุณ คุณตายไป ลูกอีกสามคน ใครจะไปดูแล?"

เดิมทีแววตาของเมียวเจียงนั้นดูสิ้นหวัง เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้เขาก็เงยหน้าขึ้นทันที

เมื่อสัมผัสดวงตาที่เย็นชาของหนานซ่ง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและคุกเข่าขึ้นทันที "ประธานหนาน มีอะไรก็มาลงที่ฉัน อย่าแตะต้องลูกของฉัน!"

"คุณวางใจได้ ฉันไม่แตะต้องพวกเขาหรอก ไม่จำเป็นต้องให้เด็กที่ไร้เดียงสาเข้ามายุ่งกับเรื่องเน่าเฟะแบบนี้ในโลกของผู้ใหญ่"

หนานซ่งเหนื่อยจากการยืน เธอแสดงท่าทาง กู้เหิงนั้นแสนรู้ เขารีบเลื่อนเก้าอี้มาให้เธอและให้เธอนั่งลง

หนานซ่งนั่งในท่านั่งที่น่าเกรงขาม เธอปัดฝุ่นที่กางเกง น้ำเสียงเย็นชา ยกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อย "แต่ว่า คนอื่นจะแตะต้องหรือไม่นั้น ฉันเองก็ไม่รู้ ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังคุณ รู้ว่าพวกคุณ'ขาย'เขาแล้ว เขาจะเก็บภรรยาและลูกของคุณไว้หรือไม่?"

เปลือกตาของเมียวเจียงสั่นไหว

"มันเป็นเรื่องของความไว้วางใจ"

หนานซ่งยิ้มเบาๆ "ไม่รู้ว่าชื่อเสียงทางด้านเครดิตของ'เขา'หรือว่าฉันที่ดังกว่ากัน"

ความสงบบนใบหน้าของเมียวเจียงค่อยๆถูกทำลายลงทีละน้อย "คุณรู้ทุกอย่าง?"

"คุณคิดว่าไงล่ะ" หนานซ่งพูดอย่างใจเย็น "เขาอยู่กับฉันนานกว่าที่คุณอยู่กับฉันเสียอีก ในเมื่อเราสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับคุณได้ เราก็สามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับเขาได้ หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง โปรเจ็กต์ขนาดใหญ่ที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านหยวน การดำเนินงานมีอะไรยากตรงไหน ความสามารถของพวกคุณนั้นน้อยกว่าความกล้าหาญของพวกคุณเยอะ"

หลังจากเอ่ย เฉียนเจิ่งเหวยก็พูดด้วยความตัวสั่น "ประธานหนาน..."

ในตอนนี้เขากลัวมาก

หากหนานซ่งปฏิเสธที่จะปล่อยคนคนนั้นไป มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยพวกเขาไป!

"คุณกลัวอะไร?"

หนานซ่งมองไปที่เฉียนเจิ่งเหวย "หลังจากที่คุณรับเงินไป คุณส่งภรรยาและลูกของคุณไปต่างประเทศทันทีไม่ใช่เหรอ? เป็นที่เข้าใจกันว่าคุณน่ะต้องการให้ภรรยาและลูกๆมีชีวิตที่ดีในอนาคตข้างหน้า แต่พวกเขาจะรู้สึกสบายใจกับเงินที่ได้มาโดยไม่สุจริตจนทำให้คุณติดคุกได้หรือ? คิดว่าชีวิตในต่างประเทศ คุณคิดว่ามันจะผ่านไปได้ง่ายงั้นหรือ?"

"ประธานหนาน ความผิดทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน คุณอย่าไปรบกวนพวกเขาเลย พวกเขาไม่รู้อะไรด้วย!"

เฉียนเจิ่งเหวยร่างกายสั่นเทาอย่างอดไม่ได้ "ฉัน ฉันยอมแล้ว! คุณอยากจะรู้อะไร ผมจะบอกคุณทุกอย่าง...."