สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 64

ถ้าพูดว่าหลังจากหย่าแล้วหนานซ่งเอาแต่ทำให้ยวี่จิ้นเหวินตกตะลึงตลอด แต่ท่าทางการทำงานของเธอในตอนนี้ เป็นครั้งที่ทำให้เขารู้สึกตกตะลึงมากที่สุด

ไม่ใช่ว่ายวี่จิ้นเหวินไม่เคยร่วมงานกับประธานหญิง แต่ภาพลักษณ์ส่วนใหญ่ของประธานหญิงที่ให้เขา บางคนก็ใช้ความรู้สึกมากไป บางคนก็หัวแข็งเกินไป ไม่มีใครเหมือนหนานซ่ง รู้จักตึงรู้จักหย่อน แล้วพูดตรงๆ

แล้วอีกอย่าง เธอรู้ดีว่าตอนนี้เขาอยากทำอะไร แล้วสามารถพูดจุดประสงค์หลักของเขาออกมาได้ตรงๆ

ถ้าเมื่อก่อนเป็นแค่ข่าวลือ งั้นตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องจริงแล้วล่ะ

เขาดูถูกภรรยาของเขามาโดยตลอด

ในใจยวี่จิ้นเหวินว้าวุ่น รับสัญญาที่เธอยื่นมาให้ แล้วเปิดไปหน้าสุดท้ายเลย ยกปากกาขึ้นมาจะเซ็นชื่อทันที

หนานซ่งจิบชาอยู่ แล้วเอ่ยเตือนเสียงเบา "ไม่ต้องรีบเซ็นก็ได้ค่ะ ประธานยวี่ลองอ่านรายละเอียดของสัญญาก่อนก็ได้ ถ้าแน่ใจแล้วค่อยเซ็นก็ไม่สายค่ะ"

"ไม่จำเป็น ผมเชื่อว่าประธานหนานคงไม่เอาเปรียบผม" ยวี่จิ้นเหวินเซ็นชื่อตัวเอง แล้วหยิบตราประทับดอกกุหลาบออกมา ปั๊มหมึก แล้วปั๊ม"ตราประทับของยวี่จิ้นเหวิน"ลงข้างๆ

ดวงตาหนานซ่งเบิกกว้าง เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะพกตราประทับที่เธอให้เขาติดตัวแบบนี้

นี่กำลังทำอะไร? ใช้แผนความรู้สึกเหรอ?

ไม่ใช่สไตล์ของเขาเลย

ในเมื่อเขาเอาออกมาแล้ว งั้นหนานซ่งคงแกล้งทำเป็นไม่เห็นไม่ได้

"ตราประทับนี้ ประธานยวี่ชอบเหรอคะ?"

ยวี่จิ้นเหวินเงยหน้าขึ้น ภาพลักษณ์ที่สะอาดสะอ้านแฝงไปด้วยความเย็นชา เหมือนแววตาที่เธอมองเขาตอนนี้ ดวงตากลมโตแฝงไปด้วยความเย็นชา เหมือนน้ำใสในลำธาร จึงทำให้เขาจับตราประทับแน่นกว่าเดิม

เขาเม้มริมฝีปากบาง แล้วยอมรับ "ชอบมาก"

"ไม่ว่าจะเป็นคุณภาพของหยกหรือว่าฝีมือแกะสลัก ถือว่าเป็นของชั้นดี ไม่รู้ว่าคุณจ้างให้ใครแกะสลักให้เหรอครับ"

ยวี่จิ้นเหวินพูดอีกว่า "ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจ้างให้เขามาแกะสลักให้ผม"

"ช่วงนี้เขาไม่ว่าง"

หนานซ่งปฏิเสธคำขอของเขาอย่างเรียบนิ่ง จากนั้นจึงยกชาขึ้นจิบ พร้อมสั่งให้กู้เหิงนำสัญญาไปดำเนินการต่อ จากนั้นก็เอ่ยกับยวี่จิ้นเหวิน "รอทางฟู่ยวี่แน่นอนแล้ว ธุรกิจฟาร์มม้าคงเริ่มลงสร้างได้แล้ว"

ยวี่จิ้นเหวินพยักหน้าเบาๆ ในใจยังสงสัยกับคำปฏิเสธของหนานซ่งอยู่ เธอช่วยคนอื่นปฏิเสธเด็ดขาดมาก เธอคงไม่ใช่คนแกะสลักคนนั้นหรอกมั้ง?

ความคิดนี้แว็บเข้ามาในหัวชั่ววินาที ยวี่จิ้นเหวินจึงแอบยิ้มเสียดสีตัวเอง

ทำไมเขาถึงกลายเป็นคนขี้สงสัยแบบนี้?

แฮกเกอร์มือโปร เชฟชื่อดัง ก็ทำให้เขาตกตะลึงมากแล้ว ถ้าเธอยังแกะสลักหยกเป็นอีก งั้นจะให้คนอื่นมีชีวิตรอดอีกได้ยังไง

หนานซ่งยืนขึ้น "ประธานยวี่คงยุ่งมาก ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันคงไม่รั้งให้คุณอยู่ต่อ"

ไล่กันเร็วขนาดนี้เลยเหรอ

ยวี่จิ้นเหวินจึงลุกขึ้น แล้วทอดมองเธอ "ถ้าประธานหนานมีเวลา ไปดื่มด้วยกันไหมครับ?"

"วันอื่นดีกว่าค่ะ" หนานซ่งยิ้มอย่างเกรงใจ "คุณก็เห็นแล้ว ทางฉัน……ค่อนข้างยุ่ง"

ยวี่จิ้นเหวินเหมือนฟังความหมายที่เธอพูดไม่ออก "ไม่เป็นไร ผมรอคุณได้"

หนานซ่ง : "……"

หมอนี่ไม่โดนคนอื่นปฏิเสธมานาน สมองโดนชามเคลือบฟาดจนอื้อไปแล้วเหรอ?

"วันนี้ไม่ว่างจริงๆค่ะ ตอนเย็นฉันมีนัด" หนานซ่งปฏิเสธอย่างมีมารยาทอีกครั้ง

เธอเพิ่งพูดจบ กู้เหิงก็ถือโทรศัพท์เดินเข้ามา "ประธานหนานครับ คุณชายเจ็ดโทรมา บอกว่า เม่นทะเลจากฮอกไกโดส่งมาถึงก่อนกำหนด ถ้าคุณไม่ยุ่ง ให้คุณไปตอนนี้จะดีที่สุดครับ"