สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 641

หนานซ่งซักถามอย่างเย็นชา ทำให้เจี่ยงฟานตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

เขาเงยหน้าที่ฝังอยู่ในมือขึ้น ใบหน้าเปียกชื้น เขาอ่อนแอราวกับเด็กน้อย ดวงตาที่เปียกชื้นของเขาสบตาเย็นชาของหนานซ่ง หัวใจจมดิ่งลง

เธอมักจะฉลาดแบบนั้นเสมอ แค่แวบเดียวก็มองเขาออก

เขาเหมือนคนบาป ก้มหน้าต่ำ ปากแห้งแตกขยับขึ้น “ตอนนั้นอุบัติเหตุรถยนต์ของคุณอาหนานกับคุณอาสะใภ้ เป็นฝีมือของพ่อฉันเอง”

เจี่ยงฟานค่อย ๆ กลืนน้ำลาย จากนั้นก็พูดกะทันหัน “พ่อของฉันหักหลังพ่อแม่ของเธอ”

หนานซ่งหรี่ตา “นายรู้ได้ยังไง? ซ่งซีบอกนายเหรอ?”

ไม่ได้รับการตอบสนองที่คาดหวัง เจี่ยงฟานมองไปทางหนานซ่ง ดวงตาเบิกกว้าง “เธอ เธอรู้ตั้งนานแล้วเหรอ?”

หนานซ่งพยักหน้าช้า ๆ

หนานซ่งตกตะลึง อารมณ์ที่ซับซ้อนแวบเข้ามาในดวงตาของเขาในทันที

มีอยู่แวบหนึ่ง หนานซ่งรู้สึกเหมือนกับเขาจะทรุดลง เหมือนถูกแขวนอยู่ในอากาศ จะล้มมิล้มแหล่ หากไม่ระวังก็จะร่วงหล่นลงมา

“เจี่ยงฟาน!” หนานซ่งก้มตัวเล็กน้อย แล้วเรียกเขา

เจี่ยงฟานตัวสั่น ดวงตาสั่นคลอน เหมือนมีมือใหญ่ฉุดเขาขึ้นจากหน้าผา

เขาจ้องมองหนานซ่ง ค่อย ๆ ดึงสติกลับ จากนั้นก็เม้มปากกลืนน้ำลายแล้วพูดขึ้น “เธอ ในเมื่อรู้แล้ว ทำไมถึงยังมาช่วยฉัน”

“ฉันช่วยนาย เพราะนายคือเจี่ยงฟาน เรื่องที่พ่อแม่ของนายทำ ไม่ใช่เรื่องที่นายทำ”

หนานซ่งขมวดคิ้ว “ถ้านายรู้จักฉันดี ก็น่าจะรู้ว่าสำหรับฉันแล้ว ไม่มีความคิดที่ว่าหนี้ของพ่อลูกต้องเป็นคนชดใช้ ถ้าหากมีอย่าว่าแต่นาย แม้แต่ลูกชายของเฉียนเจิ่งเหวยกับเมียวเจียงฉันก็ไม่เว้น แต่มันจะมีความหมายอะไร ใครเป็นคนทำคนนั้นก็รับผิดชอบ ไม่จำเป็นต้องเชื่อมโยงกับผู้บริสุทธิ์”

เจี่ยงฟานได้ฟัง ก็ยิ้มแหย “แต่ฉัน ในใจฉันมองข้ามมันไม่ได้...”

“ดังนั้นนายจึงติดกับของซ่งซี?”

สีหน้าและน้ำเสียงที่เย็นชาของหนานซ่ง แต่ละคำพูดแทงใจของเจี่ยงฟาน “ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะเอาชนะนายง่ายๆ ด้วยคำพูด ตกลงว่าเธอใช้วิธีอะไรกับนายกันแน่? ช่วงที่นายไม่สบาย ท่าทางไม่ใช่แสดงออกมา แต่เพราะไม่สบายจริง ๆ ตกลงว่าเพราะอะไรกันแน่?”

เธอแข็งแกร่งมาก และเจี่ยงฟานที่รู้จักกับหนานซ่งมาหลายปี รู้ว่าเวลาที่ใบหน้าของเธอยิ่งเรียบเฉยในใจยิ่งกลั้นความโมโหเอาไว้ อดใจสั่นไม่ได้

ภายใต้การบีบเคล้นของหนานซ่ง ในที่สุดเจี่ยงฟานทนไม่ไหว พูดออกมาอย่างหมดเปลือก

“ซ่งซี สะกดจิตฉัน”

“ผ่าง” เสียงดังเหมือนฟ้าผ่า หนานซ่งดวงตาเบิกกว้าง เสียงตบโต๊ะดังขึ้น “อะไรนะ?!”

ตำรวจในห้องเยี่ยมนึกว่าหนานซ่งลงไม้ลงมือ จึงพากันมองมา เตรียมลงมืออยู่ตลอด

ใบหน้าของหนานซ่งเต็มไปด้วยความโมโห “นายทำอะไรของนาย? เธอสะกดจิตนาย นายก็ให้เธอสะกด!”

เฉิงเซี่ยนที่นั่งอยู่ด้านหลังตลอด ลุกขึ้นจับหนานซ่ง แล้วพูดปลอบ: “มีอะไรคุยกันดี ๆ”

หนานซ่งสีหน้าเคร่งขรึม พูดอย่างโมโห “ก็เขาทำเรื่องโง่ถูกคนขายแล้วยังนับเงินแทนคนอื่น จะให้ฉันพูดกับเขาดี ๆ ได้ยังไง?”

เธอแทบอยากจะถลกแขนเสื้อ กระทืบเจี่ยงฟาน!

เจี่ยงฟานเห็นหนานซ่งโมโหก็รู้สึกกลัว “เสี่ยวซ่ง เธอ เธออย่าโมโห...”

หนานซ่งถลึงตาใส่เขา ท่าทางแทบจะขย้ำเขา

เธอยกมือชี้จมูกเขา “นายฟังฉันให้ดี ความอดทนฉันมีจำกัด ฉันถามอะไรนายก็ตอบมา ถ้ากล้าปิดบังฉันอีก ฉันจะให้นายตายโดยไม่มีแม้แต่หลุมศพ!”

เขารู้ว่าเธอพูดจริงทำจริง เจี่ยงฟานตัวสั่น แล้วหยักหน้าภายใต้สายตาขู่บังคับของหนานซ่ง

พวกตำรวจได้ฟังคำขู่นี้ แต่ละคนสีหน้าแปลกประหลาด พูดในใจว่าผู้หญิงคนนีแรงจริง ๆ

ไม่น่าแปลกใจที่เธอสามารถดูแลบริษัทตระกูลหนานขนาดใหญ่ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย ผู้หญิงไม่เหี้ยม ต่ำแหน่งก็ไม่มั่นคง

หนานซ่งนั่งลงอีกครั้ง เพียงแต่สีหน้ายังบึ้งตึง

เธอเริ่ม ‘สอบสวน’ “ตอนที่นายคบกับซ่งซี นายรู้สถานะที่แท้จริงของเธอไหม?”