สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 698

หลังจากที่เฉวียนเยี่ยเชียนจากไป เขาก็ส่งข้อความกลับมาสองข้อความ

ข้อความหนึ่งคือ——ฉันถึงแล้ว

อีกข้อความคือ——ฉันเจอโยวโยวแล้ว

เขายังส่งอีเมลถึงลั่วอินอย่างชาญฉลาด ข้อความสาปแช่งและข้อความในวีแชตที่ลั่วอินส่งไปในอดีตยังไม่ถูกอ่านกลับ ด่าก็อยากด่า แต่ก็เป็นห่วงความปลอดภัยของลูกสำคัญกว่าสิ่งใดสำหรับแม่

ข่าวที่หนานซ่งและยวี่จิ้นเหวินได้รับใบทะเบียนสมรสก็ถูกโพสต์ในกลุ่มน้องสาวเช่นกันและเฮ่อเสี่ยวเหวินขอให้เธอเลี้ยงอาหารค่ำเธอ!

มีการนัดหมายที่ร้านอาหารญี่ปุ่น หนานซ่งและฉีจิงจิงมาถึงก่อนและพูดคุยกันครู่หนึ่ง

คุยกันเรื่องการทำงานจนไปถึงเรื่องชีวิตต่างๆ

ตอนนี้หนานซ่งและฉีจิงจิงไม่เพียงแต่เป็นเพื่อนที่ดีในชีวิตเท่านั้น แต่ยังเป็นหุ้นส่วนในการทำงานอีกด้วย หนานซ่งคือผู้เหนือชั้นของฉีจิงจิง เป็นเพียงว่าเธอไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิจการของจิงจิงจิวเวลรี่มากนัก เว้นแต่จะให้คำแนะนำแก่ฉีจิงจิงเป็นครั้งคราว แม้ว่าเธอจะได้รับมอบหมายให้ทำ

ใครบอกว่าเป็นแม่บ้านกลับที่ทำงานไม่ได้ ศักยภาพแม่บ้านสูงมาก ความสามารถในการดูแลครอบครัวทั้งภายในและภายนอกไม่ใช่เรื่องง่ายในตัวเอง การทำงานเป็นพี่เลี้ยง + ติว + พยาบาล ไม่เพียงแต่ต้องดูแลสามีและลูกเท่านั้น แต่ยังต้องดูแลสองครอบครัวอีกด้วย นี่เป็นงานที่คนธรรมดาสามารถทำได้หรือไม่? นี่มันยอดมนุษย์ชัดๆ! กุญแจสำคัญคือไม่มีเงินเดือน และถ้าคุณยื่นมือไปขอเงินจากสามี คุณอาจถูกดูหมิ่น

หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นกลับมาทำงานโดยเฉพาะหลังจากได้เห็นการแต่งงานและหน้าตาของผู้ชายแล้ว เธอจะยิ่งทำงานหนักขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น!

เพราะพวกเขารู้ดีว่าไม่ว่าชายหรือหญิงจะแต่งงานก็ไม่สามารถให้ความคุ้มครองและศักดิ์ศรีที่คู่ควรแก่ตนเองได้ เงินที่หามาได้ ทำได้เพียงเชื่อมั่นในมือเท่านั้น ศักดิ์ศรีที่นำมาจากอาชีพการงานจะไม่ง่าย ถูกปฏิเสธและ หายไป

เช่นเดียวกับฉีจิงจิง

หนานซ่งถามเธอ "ดูแลลูกคนเดียว แล้วยังต้องทำงานอีก มันไม่ยุ่งไปเหรอ?"

"มันก็เหนื่อยแหละ แต่ยังดีที่เมื่อก่อนก็ดูแลมาคนเดียวตลอด ไม่ใช่แค่ดูแลเด็ก แต่ดูแลผู้ใหญ่ด้วย"

ฉีจิงจิงฝืนยิ้ม "จริงๆแล้ว เด็กๆดูแลง่าย แต่ผู้ใหญ่ดูแลยาก ผู้ชายที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ไม่ต่างจากเด็กทารกยักษ์"

หนานซ่งก็เห็นด้วยกับเธอมาก "พูดถูกมาก"

"ตอนนี้ชีวิตยุ่งมาก แต่ก็เติมเต็มได้มาก อย่างน้อยฉันก็ได้พบความหมายและทิศทางของชีวิตแล้ว"

ฉีจิงจิงถอนหายใจเบาๆ "ผู้หญิงคนนี้ เมื่อเธอยังเด็ก เธอมักจะเอาจริงเอาจังกับความรู้สึกของเธอมากเกินไป เธอใฝ่ฝันมากเกินไปสำหรับสิ่งที่เรียกว่าความรัก และเธอก็ใฝ่ฝันที่จะให้ผู้ชายมารักเธอเหมือนดั่งเจ้าหญิง ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ค่านิยมและทัศนะเกี่ยวกับการแต่งงานที่ตกทอดมา ได้เตือนผู้หญิงทุกคนว่า 'การทำดีแย่กว่าการแต่งงานที่ดี' คืออะไร 'ผู้ชายกลัวเข้าอาชีพผิด ผู้หญิงกลัวการแต่งงาน ผู้ชายผิด' ราวกับว่าผู้หญิงเกิดมาเพื่อเป็นเครื่องประดับของผู้ชาย ควรอยู่เพื่อผู้ชาย แต่ทำไมเพียงเพราะเราเป็นผู้หญิง?"

"ความคิดก็เปลี่ยนไปตามยุคสมัย"

หนานซ่งพูด "เมื่อก่อนเป็น 'แต่งงานกับผู้ชายเพื่อให้เขามาเลี้ยงดู' คนสองคนกลายเป็นสามีภรรยากันเพื่อให้เข้ากับผู้ชาย งานไม่เหนื่อย ตอนนี้ไม่มีใครต้องพึ่งคนอื่นแล้ว อยู่ได้ผู้หญิงไม่ต้องพึ่งผู้ชายก็หาคู่ได้มีงานทำก็หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ด้วยมือและแรงของตัวเองจะไปเอาใจผู้ชายทำไมโดยเฉพาะผู้ชายที่ ไม่ดีเท่าคุณ การเคารพซึ่งกันและกันเป็นหลัก"

"ใช่ น่าเสียดายที่แนวคิดของหลายๆ คนไม่เปลี่ยนแปลง และพวกเขาไม่สามารถตามยุคสมัยได้ ผู้ชายที่ไม่เคารพผู้หญิงมีอยู่ทุกหนทุกแห่งทำให้ผู้คนตกต่ำ ผู้ชายธรรมดาพวกนั้นน่ารังเกียจกว่าผู้ชายทั่วไปเสียอีก และดวงตาของพวกเขาเจ็บปวดเมื่อมองดูพวกเขา" ฉีจิงจิงส่ายหัวด้วยความรังเกียจ

"ผู้ชายดีๆน่ะมีไม่มากหรอก ถ้าเจอแล้วต้องรีบคว้าไว้ ไม่งั้นจะโดนแย่ง"

หนานซ่งเตือนเธอถึงการมีอยู่ของใครบางคนในเวลาที่เหมาะสม "ตัวอย่างเช่น คุณหยางเค่อ"

ฉีจิงจิงที่กำลังดื่มกาแฟอยู่ก็เกือบสำลักเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้

เธอรู้ว่าหัวข้อนั้นวนเวียนไปมา และในท้ายที่สุดก็ยังต้องตกอยู่ที่หยางเค่อ!

"ฉันก็แค่พูดลอยๆถึงประธานหยาง ทำไมคุณถึงร้อนตัวขนาดนี้?" หนานซ่งยิ้มอย่างทรยศ

ฉีจิงจิงจ้องไปที่เธออย่างโกรธเคือง "ไม่ใช่ว่าร้อนตัว แต่คุณประธานหนานคะคุณตั้งใจจับคู่ให้มากเกินไป ฉันอยากรู้จริงๆว่าหยางเค่อให้ประโยชน์อะไรคุณมากขนาดไหนที่ให้คุณพูดแทนเขาแบบนี้"