สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 739

สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือดอกกุหลาบสีเหลืองช่อใหญ่ กลิ่นหอมแตะจมูก

หนานซ่งตกใจกับสีที่สดใส อารมณ์ก็ดีขึ้นอย่างอธิบายไม่ถูก และตาเป็นประกาย "วันของเจ้าหญิงเหรอ?"

เธอเอื้อมมือไปวางไว้ใต้จมูกแล้วดม

"ใช่"

ยวี่จิ้นเหวินยิ้มและพูดว่า "ผมถามคนขายที่ร้านดอกไม้ว่ามีดอกไม้ที่แสดงถึงความสุขไหม เธอบอกว่าภาษาดอกไม้ของเจ้าหญิงกุหลาบแห่งเทศกาล คือ ความสุข รอยยิ้ม อารมณ์ดี และขอให้มีความสุขตลอดวัน ใช่ไหม?"

ขณะที่เขาพูด เขาก็เข้าไปในบ้านและปิดประตู

หนานซ่งยังคงหมกมุ่นอยู่กับความสุขกับดอกไม้ และเธอพูดว่า "อืม" ใบหน้าของเขาไม่สามารถซ่อนความสุขของเขาได้ "ไม่ใช่เทศกาล จะซื้อดอกไม้ทำไม?"

"ใครบอกว่าซื้อดอกไม้ได้แค่ตอนเทศกาลล่ะ?"

ยวี่จิ้นเหวินจูบหนานซ่งที่แก้ม "แค่ทำให้ภรรยาผมมีความสุขก็ซื้อได้ทั้งนั้น"

หนานซ่งมีความสุขจริงๆ ในขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรเธอก็เห็นเค้กในมือในวินาทีต่อมาและดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นอีกครั้ง

"คุณยังซื้อเค้กมาด้วยเหรอ!"

"ใช่ Peppa Pig น่ารักเหมือนคุณเลย" ยวี่จิ้นเหวินปากหวาน เขาเอาเค้กไปวางบนโต๊ะ "ตัดเค้กสิ"

เขาวางดอกไม้ไว้ข้างๆ หนานซ่งรอไม่ไหวแล้ว และตัดเค้กออกโดยไม่ต้องใช้ส้อม เธอก้มหัวลงและกัดเค้กคำใหญ่ แล้วนำมันมาที่ปากของยวี่จิ้นเหวิน ยวี่จิ้นเหวินก็เอาครีมหนึ่งคำที่เธอกัดมัน

"อืม ใช้ได้เลยนะ ผมบอกให้เขาใส่น้ำตาลน้อยๆ กินเข้าไปได้เลย ไม่ต้องกลัวอ้วน"

หนานซ่งกินอย่างมีความสุขและพึมพำกับยวี่จิ้นเหวินขณะที่เธอกำลังกิน "ฉันอยากกินเค้กมานานแล้ว วันนี้ฉันไม่กล้ากินพาสต้าเลย กลัวว่าถ่ายรูปแล้วจะบวม…...แต่เค้กชิ้นนี้อร่อยจริงๆ นี่ ฉันจะกัดหัว Peppa Pig ให้คุณนะ...…"

เห็นได้ชัดว่ามีจานและส้อมมากมายอยู่ข้างๆพวกเขา แต่ทั้งสองคนหยิบเค้กกิน หนานซ่งกัดแล้วป้อนเค้กให้ยวี่จิ้นเหวิน ขณะที่คุยกับเขา เธอไม่รู้ตัวว่าก่อนที่ยวี่จิ้นเหวินจะกลับมา เธอไม่อยากพูดอะไร แต่ตอนนี้เมฆครึ้ม แดดจ้า และใจของเธอก็เปลี่ยนไป ด้วยแรงบันดาลใจ "ฉันรู้แล้ว ฉันกับพระเอกไม่มีปฏิสัมพันธ์แบบนี้"

ขณะที่เธอกิน เธอพูดกับยวี่จิ้นเหวินว่า "พรุ่งนี้ปรึกษากับเชียนซุ่ย เพิ่มบทละครสองบทแบบนี้ คุณจะทำทุกวันด้วยความขมขื่นและความเกลียดชังได้ยังไง"

ยวี่จิ้นเหวินกำลังอุ้มหนานซ่งและเมื่อเขาได้ยินเธอพูดแบบนี้ เขาก็ยืดคอทันที

"ห๊ะ? ให้ดอกไม้กินเค้กได้ กอดคุณก็ช่างมันเถอะ"

หนานซ่งหันศีรษะไปดูท่าทางตื่นตัวของยวี่จิ้นเหวิน และจงใจล้อเลียนเขา "ขอกอดหน่อยไม่ได้เหรอ?"

"ไม่ได้แล้ว!" ยวี่จิ้นเหวินเบิกตากว้าง "เว้นแต่ว่าคุณต้องการให้ผมเป็นตัวแทนของคุณอีกครั้ง"

สองคำสุดท้าย "ตัวแทน" เขากัดฟันพูด

เมื่อเห็นว่าเขาหงุดหงิดจริงๆ หนานซ่งก็รีบแตะใบหน้าของเขาด้วยรอยยิ้ม และเปลี่ยนท่าทางในอ้อมแขนของเขา "จะเป็นตัวแทนได้ยังไง? ไม่เห็นเหรอตอนคุณอยู่ในกองถ่าย สายตาของนักแสดงและสาวน้อยในทีมแทบอดใจรอที่จะเงยหน้าขึ้นมองคุณ คุณดังกว่านักแสดงนำชายเสียอีก ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าถ้าคุณไปถ่ายทำจริงๆ จะดังกว่าพี่สามไหมเมื่อมีกลุ่มสาวน้อยตามคุณไปเรียกสามี ฉันทนไม่ไหวจริงๆ"

"ทำไม หึงเหรอ?" ยวี่จิ้นเหวินยกมือขึ้นและลูบติ่งหูของหนานซ่ง

หนานซ่งจุดไฟ "อืม" แต่จริงๆแล้วก็มีไหวพริบอยู่ในใจ

ยวี่จิ้นเหวินเป็นคนที่หึงเธอในตอนนี้ แต่เมื่อเธอเริ่มหึงขึ้นมา เธอก็จะโกรธทันที

แบบนี้เรียกว่า——เอาชนะเวทย์มนตร์ด้วยเวทย์มนตร์

ยวี่จิ้นเหวินจูบหนานซ่งที่ริมฝีปาก และทั้งสองคนยังคงย้อมด้วยครีม กลิ่นหอมหวานของครีมกระจายอย่างอิสระในการจูบ และหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความหวาน เขามองเธอด้วยดวงตาสีเข้มและพูดอย่างอบอุ่น "ผมเป็นสามีของคุณคนเดียว มีแต่คุณเท่านั้นที่เรียกได้คนเดียว"

เขากัดติ่งหูของเธอและพูดว่า "และคุณเป็นของผม"

——

ต้องขอบคุณการวิเคราะห์บทบาทของลั่วอินและ "การสอนส่วนตัว" ของยวี่จิ้นเหวินเมื่อคืนนี้ เปิดใช้งานปกส่วนบนของหัวกะโหลกสำหรับหนานซ่ง