สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 74

หนานซ่งส่ายหัวยิ้มอย่างขมขื่น และดื่มไวน์

“ระหว่างฉันกับยวี่จิ้นเหวิน มันกลายเป็นอดีตไปแล้ว ฉันไม่รู้จะคุยอะไรกับเขา เขาไม่รักฉัน คุยไปก็ไม่มีประโยชน์”

เฉวียนเยี่ยเชียนขมวดคิ้ว "นั่นเป็นเพราะเขาตาบอด เห็นเพชรเป็นกรวด! น้องสาวของพี่ คือผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลก ใครก็ไม่อาจเทียบได้ คนอย่างยวี่จิ้นเหวินไม่คู่ควร!”

เมื่อพูดถึงเรื่องความรักของน้องสาว พี่น้องทุกคนล้วนมีจิตใจคับแคบ ไม่มีใครเข้าตาสักคน ผักกาดน้อยของพวกเขา จะปล่อยให้หมูอ้วนมากินทิ้งกินขว้างได้อย่างไร?

หนานซ่งหัวเราะ เธอรู้สึกว่าสิ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตของเธอคือการมีพี่ชายทั้งห้าอยู่ข้างๆ นี่เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดที่แม่ของเธอมอบให้เธอ

“เลิกพูดถึงผู้ชายคนนั้นดีกว่า ฉันกับเขาหย่ากันไปแล้ว เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก กลับมาครั้งนี้ ฉันมีเพียงความคิดเดียว นั่นคือ ตั้งใจบริหารบริษัทตระกูลหนานให้ดี นี่เป็นสิ่งที่พ่อแม่ทำงานอย่างหนักเพื่อได้มันมา ธุรกิจจะล่มสลายเพราะฉันไม่ได้ ยิ่งไม่ยอมปล่อยให้พังเพราะหนานหนิงไป่และหนานหนิงจู๋” สิ่งที่พวกเขาทำ ฉันจะตามคิดบัญชีทีละอย่าง

เฉวียนเยี่ยเชียนพยักหน้า "พี่ๆไม่ปล่อยให้เธอต่อสู้คนเดียวหรอก ตอนนี้พี่กลับมาแล้ว หนานหนิงไป่และหนานหนิงจู๋ก็คงไม่กล้าทำอะไร”

เขาถามอีกครั้ง "คนที่ทำร้ายเธอในคืนนี้ ได้ยินมาว่าชื่อหลี่ปิน? มันเป็นใคร?"

"ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก เป็นแค่เน็ตไอดอล"

หนานซ่งเล่าสั้นๆเกี่ยวกับความพัวพันระหว่างเธอและตระกูลหลี่ ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “เพราะฉันเอง หายไปสามปี ปล่อยให้หมาแมวกล้าเข้ามาในถิ่นของฉัน”

เธอยกแก้วไวน์ขึ้น ชนแก้วของเฉวียนเยี่ยเชียน และขดริมฝีปาก "ฉันจะทำให้พวกเขารู้เอง ในเมืองหนานใครใหญ่สุด”

เฉวียนเยี่ยเชียนก็หัวเราะเช่นกัน ในที่สุดน้องสาวที่เข้มแข็งของพวกเขาก็กลับมาแล้ว

ทั้งสองดื่มและพูดคุยกัน

หนานซ่งเช็ดปากแล้วถามเฉวียนเยี่ยเชียนว่า “เลิกพูดถึงเรื่องของฉัน เอาเรื่องพี่สองบ้างดีกว่า สองปีมานี้พี่ไปมาหลายที่เลยใช่ไหม?”

"อืม"

เฉวียนเยี่ยเชียนหยิบถั่วลิสงเข้าปาก หรี่ตา และมองย้อนกลับไปในสถานที่ที่เขาไปมาในช่วงสองปีที่ผ่านมา หนานซ่งตั้งใจฟัง รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย สถานที่พวกนี้ล้วนเป็นที่ที่แม่ของเธอเคยไป

“เจออะไรบ้าง?” เธออดไม่ได้ที่จะจับแก้วแน่นขึ้น การแสดงออกของเธอตึงเครียด

เฉวียนเยี่ยเชียนส่ายหัวด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “พวกมันไม่ยอมรับ แต่พี่ไม่เชื่อ พวกมันต้องมีส่วนร่วมในการตายของพ่อและแม่ ยังไม่แน่ใจว่าใครอยู่เบื้องหลัง”

ทันใดนั้นก็มีรอยยิ้มเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขา "ในเมื่อพวกมันไม่ยอมรับ พี่ก็จะกวาดเรียบไม่เหลือ ไม่ปล่อยไว้สักคน!”

หนานซ่งจับมือเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “แค้นนี้ต้องชำระ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความปลอดภัยพี่ พี่สอง นึกถึงสิ่งที่แม่พูดไว้ก่อนจากไปสิ อย่าให้ฉันต้องเป็นห่วง”

เฉวียนเยี่ยเชียนมองดูผู้หญิงตัวเล็กๆที่มีใบหน้าเหมือนแม่ และได้ยินเสียงที่อ่อนโยนลอยมา "ชีวิตสำคัญกว่าสิ่งใด ใช้ชีวิตให้มีความสุข เข้าใจไหม?”

เมื่อนึกถึงคำพูดของแม่ก่อนจากไป ใบหน้าที่เย็นชาของเฉวียนเยี่ยเชียนก็บูดเบี้ยว น้ำตาลูกผู้ชายไหลลงมา

“น้องเล็ก พี่คิดถึงแม่”

หนานซ่งกอดพี่สอง เธอก็ตาแดงก่ำเช่นกัน

...

หลังจากดื่มไวน์ หนานซ่งรู้สึกเมาเล็กน้อย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความมึนเมา

พวกเขาพูดทุกสิ่งออกมาหลังจากเมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าญาติพี่น้อง ยิ่งไม่เกรงใจ

เฉวียนเยี่ยเชียนเริ่มถามถึงเรื่องราวของน้องสาว “น้องหก บอกพี่มา ยวี่จิ้นเหวินเคยทำอะไรที่ไม่ดีกับเธอหรือเปล่า? พวกเธอแต่งงานกันมาสามปี เขาไม่เคยแตะต้องเธอจริงๆเหรอ?”

"ไม่เคย"

หนานซ่งเมาและไร้เดียงสา ขดปากอย่างเจ็บใจ “ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ฉันเป็นผู้หญิงที่สวยเหมือนดอกไม้ อยู่ต่อหน้าเขาทุกวัน ทำไมเขาถึงไม่ใจอ่อนเลย? ขนาดพระถังซัมจั๋งยังเคยมีใจให้ราชีนีเมืองแม่ม่าย แต่กับเขา...เพราะฉันไม่สวยพอ หรือเพราะหุ่นไม่แซ่บ? ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ...”

เธอส่ายหัว ส่ายหัวจนตาเบลอ