ฟู่ยวี่แอบกัดฟันกรอด
เขาเป็นนายท่านผู้มีเกียรติ จะขอร้องสาวน้อยได้อย่างไร เขาไม่มีเกียรติหรือไง?
ฟู่ยวี่กำหมัดแน่นอย่างอดทน
ซูยินก็ไม่รีบ ไปเปิดลิ้นชัก หยิบถุงชาออกมา ค่อยๆ ต้มน้ำ ชงชาให้ตัวเองหนึ่งหม้อ แล้วดื่มอย่างใจเย็น
พอเธอดื่มน้ำ ฟู่ยวี่ก็ยิ่งทนไม่ไหว
เขากัดฟันจนเจ็บไปหมด ขอบตาก็แดงก่ำแล้ว เหลือบมองซูยินด้วยความเศร้าและความคับข้องใจ “นี่เธอเรียนรู้นิสัยไม่ดีมาจากใครเนี่ย? ”
ซูยินเลิกคิ้ว ในใจคิด: นิสัยไม่ดีของฉัน นายไม่รู้อะไรเลย
ฉันร้ายมากแค่ไหน ฉันก็นิสัยดีมากเท่านั้น
แต่ข้อดีของฉัน นายไม่อยากรู้มันเลย
ถ้างั้นก็ไม่สำคัญหรอกว่าจะนิสัยไม่ดีหรือไม่
เธอยกแก้วขึ้นมาแกว่งตรงหน้าฟู่ยวี่ เหมือนแกล้งลูกหมา “คุณอาฟู่ อยากดื่มไหม? ”
ฟู่ยวี่จ้องแก้วในมือเธอ แล้วกลืนน้ำลายอย่างหนัก
เดิมทีแล้วคอเขาเจ็บจนปวดแสบปวดร้อน ตอนนี้ร่างกายคันเกินทนอีก อยากกำจัดความเจ็บปวดที่เกิดจากผงคันเร็วๆ
ช่างเถอะ ผู้ชายตัวจริงยืดได้หดได้!
“ฉันขอร้อง……” ฟู่ยวี่เม้มปาก “ให้ฉันดื่มหน่อยนะ”
“ฉันไม่ได้ยิน เสียงดังหน่อย” ซูยินได้คืบเอาศอก
ฟู่ยวี่เงยหน้าขึ้น ตะเบ็งเสียงดัง “คุณซูครับ ผมขอร้อง ขอดื่มน้ำสักจิบเถอะ!”
มุมปากซูยินยกขึ้นเล็กน้อย “น่าจะทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว”
ชาในมือเธอกำลังอุ่นพอดี ใส่หลอดเข้าไปอีกครั้ง ส่งไปที่ปากฟู่ยวี่ คราวนี้ฟู่ยวี่ไม่สงวนท่าที งับหลอดดื่มอึกใหญ่ ซูยินอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “ดื่มช้าหน่อย เดี๋ยวสำลัก”
ฟู่ยวี่ดื่มชาไปหนึ่งแก้วใหญ่เต็มๆ แถมสำลักจนไอสองที ซูยินอยากลูบหลังเขา ก็ผลุบตาเห็นผ้าก๊อซบนหลังเขา บาดแผลอันสะดุดตา ผ้าก๊อซสีขาวชุ่มไปด้วยเลือด แค่มองอย่างเดียวก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดแล้ว
และแผลเหล่านี้ ก็ได้รับบาดเจ็บเพราะเธอ แต่เธอยังรังแกเขาอยู่……
ซูยินแค่รู้สึกแสบจมูก น้ำตาไหลออกมาโดยไม่กลั้นไว้ สะอึกสะอื้น หยดลงบนหลังฟู่ยวี่
“ฉันว่าเธอ……”
ฟู่ยวี่ดื่มน้ำแก้วใหญ่เสร็จ รู้สึกร่างกายไม่คันแล้วจริงๆ ก็ถอนหายใจ กำลังจะสั่งสอนซูยินสักสองประโยค หันกลับไปเห็นเธอน้ำตานองเต็มหน้า เขาก็ตกใจ อยากจะยันตัวขึ้นมานั่งทันที แต่มันโดนแผล เจ็บจนร้อง “ซี้ด”
“นายไม่ต้องขยับ ทำตัวดีๆ หน่อย!” ซูยินตบก้นฟู่ยวี่หนึ่งทีด้วยความกระวนกระวายใจ เหมือนสั่งสอนเด็กน้อย
ผลสุดท้ายตบลงไปดัง “เพี้ยะ” ทั้งสองก็ตกตะลึง ฟู่ยวี่นอนอยู่ตรงนั้น ไม่ขยับไปไหนแล้ว
“……” ซูยินตระหนักได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ก็มองก้นฟู่ยวี่ที่โดดเด่น หน้าก็แดงก่ำ มือก็ชักกลับมาเหมือนโดนแมวกัด
ฟู่ยวี่รู้สึกตัวทีหลังตอบสนองได้ว่าเขาโดนสาวน้อยตีก้น เลือดลมพุ่งขึ้นหน้าผาก
เกียรติยศนี้ ในอนาคต ยัง ต้อง มี มัน อีก ไหม!
เฮ้อ……เกียรติยศแตกสลายหมดแล้ว
“ฉ-ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ความยิ่งใหญ่ของซูยินหายไปหมดแล้ว กลายเป็นอ่อนหวานน่ารักเหมือนในอดีต
ฟู่ยวี่แอบถอนหายใจ หันหน้าไปสีหน้า พูดให้คำแนะนำเธอ “นี่หนู เธออย่าทะเลาะกับฉันที่นี่เลย ตอนนี้ฉันยุ่งจนหัวหมุนแล้ว ไม่มีอารมณ์มาเล่นกับเธอจริงๆ เธอกลับโรงเรียนไปเถอะ ฉันไม่ต้องการเธอ พ่อฉันก็ไม่ต้องการเธอ เธอแค่อยู่ห่างๆ ฉัน ก็เป็นการช่วยเหลือฉันแล้ว เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเธอใช่ไหม? ”
เขาโบกมือไล่ซูยินออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...
น่าจะตอบโต้ด้วยการขุดประวัติมาประจานนังโจ๋นะ...
เนื้อเรื่องมี3-4ประโยค...เหมือนติดเหรียญ😂😂😂...