สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 802

มันเหมือนกับที่ผู้สอบไปสอบโดยไม่ได้ทบทวน สิ่งที่กลัวมากที่สุดคือช่วงเวลาที่คะแนนออกมา ทันทีที่เครื่องจักรดังขึ้น หนานซ่ง เฮ่อเซินและเฉวียนเยี่ยเชียนหัวใจเต้นแรงในทันที ไม่รู้ว่าตัวเองจะสอบออกมาคะแนนยังไง...ส่วนไป๋ลู่ยวี่ไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลยสักนิด

เขารู้ว่าวันนี้ตัวเองสอบไม่ผ่านแน่นอน!

คะแนนจะเป็นยังไงก็แล้วแต่

คะแนนออกมาจะช้าหรือเร็วก็ต้องได้เห็น ยื่นหัวออกไปก็โดนแทง หดหัวก็โดนแทง

หนานซ่งสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ บอกตัวเองว่าตายก่อนก็ได้ไปผุดไปเกิดก่อน เธอโน้มตัวเข้าไปเหลือบมองผลคะแนนทดสอบ

“นายเค ของฉันกี่คะแนน?”

นายเคเงียบขรึมแล้วเหลือบมองเธอ จากนั้นก็ยื่นผลคะแนนทดสอบให้เธอ

หนานซ่งรับมาดู รู้สึกเหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ

เดิมทีเธอยังแอบดีใจ คิดว่าตัวเองสามารถรักษา 8 คะแนนไว้ได้ แต่คิดไม่ถึงว่าคะแนนจะแค่...7.6 เท่านั้น

จบเห่แล้ว!

ในตอนนี้ความหวังพังทลายหมดแล้ว

เฮ่อเซินกับเฉวียนเยี่ยเชียนก็ได้รับผลคะแนนเช่นเดียวกัน เฮ่อเซินคะแนน 7.6 เหมือนกับหนานซ่ง รักษาคะแนนของเขาก่อนหน้านี้ไว้ได้

เฉวียนเยี่ยเชียนดีกว่าทั้งสองนิดหน่อย 7.8 คะแนน แต่ก็ไม่ถึง 8 คะแนน เขาสีหน้าแย่ในทันที

เชี่ย!

ตอนที่เขาออกจากบ้าน ลั่วโยวยังพนันกับเขา พูดว่าเขาไม่ถึง 8 คะแนนแน่นอน เขาไม่ยอมแพ้ ผลปรากฏว่านี่มันตบหน้าตัวเองชัด ๆ

นี่ถ้ากลับบ้านไปไม่รู้ว่าจะถูกเธอหัวเราะเยาะยังไง

เรื่องที่โดนภรรยาหัวเราะเยาะเรื่องเล็ก ด้านพี่ใหญ่ไม่รู้จะอธิบายยังไง...

ไม่เทียบกับเฮ่อเซินที่ไม่ลุกลี้ลุกลน เฉวียนเยี่ยเชียนกับหนานซ่งมองตากัน รู้สึกหัวอกเดียวกัน ทั้งสองเหลือบมองแม่ที่ยังทรมานไป๋ลู่ยวี่อยู่ แล้วถอนหายใจพร้อมกัน จากนั้นพวกเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ส่งผลคะแนนให้พี่ใหญ่ด้วยตัวเอง

“ฉันส่งก่อนแล้วกัน”

เฮ่อเซินพูด “เห็นคะแนนของฉัน พี่ใหญ่อาจจะยังไม่โมโหเท่าไหร่”

หนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียนเงยหน้ามองเฮ่อเซิน จากนั้นก็พากันพยักหน้า

เฮ่อเซินยิ้มอย่างอ่อนโยน ราวกับแบกรับภาระอันสำคัญยิ่ง ส่งคะแนนสอบเข้าในกลุ่มพี่น้อง

แล้วกล่าวถึงพี่ใหญ่

เป็นไปอย่างที่คิด ลั่วจวินหังเห็นคะแนนของน้องสาม ถือว่าพึงพอใจอยู่ เขาตอบข้อความ: [รักษาคะแนนไว้ได้ไม่เลว]

ถูกพี่ใหญ่ชม เฮ่อเซินดีใจเป็นอย่างมาก

เขายิ้มออกมา จากนั้นก็เห็นสีหน้าหมดอาลัยตายอยากของหนานซ่งกับเฉวียนเยี่ยเชียน

“พวกนายรีบส่งไปเถอะ ถ้าให้พี่ใหญ่เป็นฝ่ายถามก่อน งั้นก็จะยิ่ง...”

เขายังพูดไม่ทันจบ ลั่วจวินหังก็ @น้องสอง @น้องหก ในกลุ่ม [พวกนายล่ะ?]

หนานซ่งกดส่งออกไปอย่างมือสั่น

เฉวียนเยี่ยเชียนก็ไม่กล้าชักช้า รีบส่งคะแนนของตัวเองเข้าในกลุ่ม

จู่ ๆ ในกลุ่มก็เข้าสู่ความเงียบงำ

สิ่งที่น่ากลัวกว่าความตายก็คือ...การรอความตาย

หนานซ่งถือโทรศัพท์ด้วยความประหม่า ขนลุกซู่ เธอรู้ว่าคะแนนการทดสอบนี้ไม่ว่ายังไงก็ไม่ผ่านเกณฑ์ของพี่ใหญ่ เธอยังจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งเพราะว่าพนันเรื่องอะไรสักอย่างกับพี่ใหญ่ ไม่ตั้งใจทำการทดสอบ คะแนนลดลงต่ำกว่า 7 คะแนน ในตอนที่เธอได้รับผลคะแนน พี่ใหญ่หน้าตาบูดบึ้ง ไม่ฟังเธออธิบายใด ๆ ทั้งสิ้น ผลักเธอเข้ามุมแล้วซ้อมเธอไปยกหนึ่ง

เขาตีจริง ๆ! ไม่ได้ออมมือสักนิด!

เธอนอนซมอยู่บนเตียงสามวัน ก้นเพิ่งหายบวม ก็ถูกพี่ใหญ่ลากไปที่สนามฝึกเริ่มการฝึกอันโหดร้าย

การฝึกที่โหดร้ายครั้งนั้นยาวนานถึงเจ็ดวันจนเธอแทบจะอ้วก หลังจากนั้นหนึ่งเดือนเมื่อเธอได้ยินเสียงพี่ใหญ่ก็ใจสั่นไปหมด

ตอนที่พี่ใหญ่กลายเป็นปีศาจ ไม่เห็นใจกันเลยสักนิด

ไม่ตามใจใครทั้งนั้น!

เธอถือว่าดีหน่อย พี่สองแย่ยิ่งกว่า