ลั่วอินก็ไปมาส์กหน้าสงบจิตใจ
ตอนที่กลับมาหนานซ่งนั่งอยู่ตรงที่ที่เธอนั่งเมื่อครู่ เธอนั่งขัดสมาธิอุ้มโน้ตบุ๊กดูข้อมูลบนเว็บเพจต่อ เธอเห็นรูปรูปหนึ่ง เป็นฉากที่ประธานซ่ง ซ่งตงเซิงและกลุ่มนักธุรกิจผู้ร่ำรวยจากเมืองกั่ง เข้าตรวจสอบบริเวณสำนักชี เพราะว่าจะพัฒนาท้องที่จึงเคยออกข่าวด้วย
“เมื่อกี้ลูกโทรหาใคร?” ลั่วอินได้ยินเสียงคุยกันตอนที่อยู่ในห้องน้ำ
หนานซ่งพูด “หนูโทรหาหลินลู่ ถามเธอถึงเรื่องบางอย่าง”
เธอสีหน้าเคร่งขรึม หันโน้ตบุ๊กไปทางลั่วอิน หนูให้เธอดูรายงานข่าวในตอนนั้น
รายงานทางการว่ากันว่านักธุรกิจผู้ร่ำรวยนำโดยซ่งตงเซิงมีเมตตาจิตช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ และต้องการทำประโยชน์ให้ทุกคน
“โกหก!”
เมื่อลั่วอินเห็นรายงานก็ให้ความคิดเห็นคำเดียว แล้วพูดพึมพำเสียงเบา “พูดว่านักธุรกิจบอกหาได้กำไรจะดีกว่า ทำเป็นแสวงหาลาภยศอะไร”
“ประเด็นคือพวกเขาพูดโอ้อวดว่าจะพัฒนาที่ตรงนั้น ผ่านไปหลายปี ที่ตรงนั้นไม่มีการขยับขยายเลยสักนิด”
หนานซ่งกดแป้นพิมพ์สองสามครั้ง แล้วนำรูปเปรียบเทียบพื้นที่รอบสำนักแม่ชีเมื่อสิบปีก่อนและสิบปีหลังออกมา “แม่ดูสิ ตอนนี้กับเมื่อสิบปีก่อนไม่ต่างกันเลย เห็นได้ชัดว่าไม่มีการพัฒนา หลินลู่บอกว่าเธอรู้จักที่ตรงนั้น เธอเคบยได้รับรายงานคร่าว ๆ เพียงแต่สิบปีมานี้กำลังอยู่ในการตรวจสอบ ว่ากันว่าเนื่องจากปัญหาฮวงจุ้ยจึงไม่สามารถพัฒนาได้โดยไม่ได้รับอนุญาต สำนักแม่ชีก็เลยถูกตั้งไว้แบบนี้ แทบจะกลายเป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้ว”
ลั่วอินเงียบไม่พูดจา เธอมองดูรูปบนโน้ตบุ๊ก จากนั้นก็รีบหาข้อมูลพื้นที่ตรงนั้น สีหน้าของเธอเย็นชา น้ำเสียงก็เย็นชา “เกรงว่าจะไม่ง่ายขนาดนั้น ที่ดินผืนนี้มีภูเขาและแม่น้ำที่สวยงาม ทิวทัศน์ที่น่ารื่นรมย์ และเป็นที่พักผ่อนยามฤดูร้อนที่ดี เมืองกั่งคือพื้นที่ทองคำ คนในท้องถิ่นให้ความสนใจกับความเพลิดเพลิน
ถึงบนเขาจะยังไม่ได้รับการพัฒนา แต่พื้นที่แห่งนี้กลับได้รับการรักษาไว้อย่างดี เพียงเพราะฮวงจุ้ย?”
“ไม่มีทาง” หนานซ่งส่ายหน้า “นักธุรกิจให้ความสำคัญกับกำไร แค่เพียงเป็นสถานที่ที่สามารถทำกำไรได้ ต่อให้ฮวงจุ้ยไม่ดี ก็จะคิดหาวิธีทำให้มันดีขึ้น สุสานของเมืองกั่งเมื่อก่อนยังได้รับการพัฒนาแล้ว กับแค่สำนักแม่ชี? พวกนักธุรกิจไม่มีทางปล่อยไป”
“นี่เป็นที่ที่แปลกประหลาดจริง ๆ”
ลั่วอินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมองดูซูต๋าเหม่ยที่สวมใส่ชุดแม่ชี เธอไม่คิดว่าซูต๋าเหม่ยจะมีจิตใจแบบนั้นที่จะเปลี่ยนมานับถือศาสนาพุทธ
“ลูกถามหลินลู่แล้วไม่ใช่เหรอ หลินลู่ว่ายังไง?”
“หลินลู่ก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ทุกครั้งที่ผู้ใหญ่ในตระกูลพูดถึงสำนักแม่ชี สีหน้าจะเปลี่ยนไปไม่เป็นธรรมชาติ และก็ไม่ให้คนรุ่นหลังไปที่นั่น พวกเขาขู่ว่าผีเฮี้ยน อาของหลินลู่เคยไปที่นั่นครั้งหนึ่ง เธอบอกว่าอาสะใภ้ของเธอโมโหมาก ทั้งสองคนเกือบจะหย่าร้างกัน” หนานซ่งพูด: “ฟังจากคำพูดของหลินลู่ คนท้องถิ่นเมืองกั่งพูดถึงสำนักแม่ชีสีหน้าจะเปลี่ยนไป โดยเฉพาะผู้หญิง เกลียดเข้ากระดูกดำ”
ลั่วอินยิ้มเยาะ “สถานที่ที่สามารถทำให้ผู้หญิงสามารถเกลียดเข้ากระดูกดำได้มีเพียงที่เดียว”
เธอเงยหน้ามองหนานซ่ง แล้วพูดอย่างมั่นใจ “ซ่องโสเภณี”
หนานซ่ง: “…”
มองดูสีหน้าของเธอ ลั่วอินพูด: “ทำไม ไม่เชื่อเหรอ? ถ้าอาจิ้นไปที่แบบนั้น เธอจะโมโหไหม?”
“เขาไม่มีทางไปหรอก” หนานซ่งถลึงตาโต “นอกจากเขาอยากจะตาย”
ลั่วอินหัวเราะคิกคัก “เห็นไหมล่ะ”
หนานซ่งถลึงตาโต “แม่ แม่หมายความว่าสำนักแม่ชีที่ซูต๋าเหม่ยอยู่ ไม่ใช่สำนักแม่ชีจริง ๆ?”
แต่เป็น…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...