สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 84

มีเสียงชกต่อยในห้องอาหาร สาวๆที่ถูกไล่ออกไปยืนอยู่หน้าห้อง ฟังการเคลื่อนไหวข้างใน

กล้าทำหน้าทำตาใส่คุณชายเยี่ย รนหาที่ตายหรือไง?

สักพักหนึ่ง ฟังดูเสียงเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ

“ยัยบ้า เธอกล้าตีพี่ชายตัวเองเพราะผู้ชายคนเดียวเหรอ! ยัยเด็กดื้อ!”

สาวๆเบิกตากว้างและมองหน้ากันแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน: ใครถูกทุบตี? คุณชายเหรอ?

ผู้หญิงคนนั้นกล้าลงมือกับคุณชายเยี่ย?

อยากตายหรือไง?

ผู้คนข้างนอกพากันตะลึง แต่ไป๋ลู่ยวี๋ยืนนิ่งอยู่ที่ประตูและถ่ายวิดีโอ มองดูน้องเล็กตีพี่สอง กัดริมฝีปากและรู้สึกเจ็บปวดแทนเขา

ส่งวิดีโอในกลุ่ม พี่ๆอ่านข้อความอย่างรวดเร็ว และกล่าวต่ออีกคำว่า:【ไอ้สอง โดนแล้ว! 】

หลังจากมองดูสักพัก ไป๋ลู่ยวี๋ก็ก้าวไปข้างหน้าและดึงหนานซ่งออกมา "พอแล้ว ถ้ายังไม่หยุดตีเดี๋ยวมันก็ตายหรอก วันเช็งเม้งเราต้องไปจุดธูปให้มันอีก”

ห้านาทีต่อมา ห้องอาหารกลับสู่ความสงบ

หนานซ่งนั่งเงียบๆบนโซฟา ในขณะที่เฉวียนเยี่ยเชียนประคบถุงน้ำแข็งไว้ที่มุมปากของเขา คุณชายผู้ยิ่งใหญ่ไม่สามารถพูดได้อีก ทำได้เพียงเหลือบมองไปที่น้องสาวเป็นระยะๆ

ไป๋ลู่ยวี๋ยืนอยู่ตรงกลาง ทำตัวเป็นผู้สร้างสันติ "เอาล่ะ ไม่ว่าเรื่องจะเป็นยังไง ตีก็ตีแล้ว ด่าก็ด่าแล้ว ตอนนี้พอใจหรือยัง?”

หนานซ่งถอนหายใจออกมา

ท่าทางของเธอในสายตาของไป๋ลู่ยวี๋และเฉวียนเยี่ยเชียน มันน่ารักมากจนอธิบายไม่ถูก และทั้งคู่มองหน้ากัน: น้องเล็กที่เข้มแข็งของพวกเขากลับมาแล้ว

“เรื่องที่พี่สองไปทำร้ายคน พวกพี่มีส่วนร่วมด้วยไหม?” ดวงตาที่เฉียบคมของหนานซ่งกวาดไปทางไป๋ลู่ยวี๋

ไป๋ชีรู้สึกถึงวิกฤตในทันใด "ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ” เขาโบกมืออย่างรวดเร็ว "ไม่ได้มีส่วมร่วมจริงๆ ถึงแม้พวกเราจะอยากระบายกับยวี่จิ้นเหวิน แต่ถูกศิษย์น้องแย่งไปก่อนแล้ว”

เฉวียนเยี่ยเชียนเตะไป๋ชีอย่างโกรธเคือง "เแกสิเป็น ตือโป๊ยก่าย!"

หนานซ่งไม่ยอมแพ้ "ถ้าอย่างนั้นแปลว่าพี่รู้เรื่องก่อนแล้ว ทำไมไม่บอกฉัน? ปล่อยให้พี่ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้!"

ไป๋ชีหัวเราะ “ทรยศพี่ชาย ฉันจะยังเหลือความเป็นคนเหรอ?”

หนานซ่งพูดอย่างเย็นชา “ปิดบังน้องสาว เป็นคนงั้นเหรอ?”

ไป๋ชี: "..."

ใช่ เขากลายเป็นตือโป๊ยก่ายจริงๆ ไม่ใช่คนอีกต่อไป

"แบบนี้เขาเรียกว่า ช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญ!”

หนานซ่งยังคงโกรธจัด และยังคงด่าเฉวียนเยี่ยเชียน "ไม่ต้องพูดถึงว่าพฤติกรรมของพี่ปัญญาอ่อนแค่ไหน! ยวี่จิ้นเหวินเป็นใคร คือประธานของบริษัทยวี่กรุ๊ป เขาเกิดเรื่องที่เมืองหนาน ถ้าตำรวจสืบสวนขึ้นมา คนแรกที่จะพบคือใคร?”

เฉวียนเยี่ยเชียนขดริมฝีปากอย่างดูถูก "เธอคิดว่าพี่กลัวเหรอ?”

“ฉันรู้ว่าพี่ไม่กลัว แต่พี่สอง ในยามทุกข์ มีปัญหาน้อยย่อมดีกว่ามีปัญหาเยอะ”

น้ำเสียงของหนานซ่งสงบลง “เหตุผลที่ฉันโกรธ ไม่ใช่เพราะพี่ทำร้ายเขา สิ่งที่เขาเคยทำกับฉัน ตีแค่นี้มันยังน้อยไป ที่ฉันโกรธเพราะว่า พี่ตีเขาโดยไม่บอกฉัน "

เฉวียนเยี่ยเชียนขมวดคิ้ว "พี่ไม่เข้าใจ มันแตกต่างกันยังไง?"

หนานซ่งกัดริมฝีปากของเธอ ความแตกต่างคือ ตอนที่เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันทีที่เธอรู้ว่ายวี่จิ้นเหวินถูกทำร้าย เธอรู้สึกกระวนกระวาย หวาดกลัว เมื่อเห็นเขาได้รับบาดเจ็บ เธอก็อยากฆ่าคนที่ทำร้ายเขา

แต่ท้ายที่สุด คนที่ทำร้ายเขากลับเป็นพี่สองของเธอ

ความรู้สึกที่เป็นกลางระหว่างสองฝ่ายที่สำคัญมันรู้สึกอึดอัดมาก!