สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 104

กู้ฉางฉิงไม่รู้ว่าเฟิงจิ่งออกมาตามหา

เธอถูกขังอยู่ในห้องน้ำออกไปไม่ได้

ด้วยอาการเมา ทำให้มึนหัวมากๆ จนแทบทนไหว

เธอฟุบอยู่หลังประตู ไม่มีแม้แต่แรงจะเคาะประตู คิดจะล้างหน้าแล้วพักสักหน่อย แล้วค่อยคิดหาทางต่อไป

ขณะเดียวกัน ทางด้านลู่ซือหยี่ เมื่อเห็นเฟิงจิ่งเหยาเดินออกไปแล้ว เธอก็ไม่ได้กลับเข้าไปในห้องอาหาร แต่ลงไปที่ลานจอดรถ

เพียงแค่เห็นเธอเดินออกมา ก็มีผู้ชายท่าทางลับๆล่อๆคนนึงโผล่มาจากด้านหลัง

"คุณหนูลู่หรอครับ"

ผู้ชายคนนั้นลองถามหยั่งเชิงดู

ลู่ซือหยี่ได้ยิน ก็หันกลับมา

"คุณคือคนที่พี่กุ้ยแนะนำมาหรอคะ"

ผู้ชายคนนั้นถูมือ พยักหน้า แล้วโค้งตัวเพื่อยืนยัน

"ใช่ครับ ไม่ทราบว่าคุณหนูลู่มีอะไรให้รับใช้หรอครับ"

ลู่ซื่อหยี่มองอีกฝ่าย แววตาเย็นชา พูดด้วยเสียงเยือกเย็น"ฉันอยากให้นายทำบางอย่างแทนฉันหน่อย"

เธอให้เขาขยับเขามาใกล้ แล้วบอกแผนที่เธอเตรียมไว้ให้อีกฝ่ายรู้

"จำไว้นะ จัดการให้เรียบร้อย แล้วมันจะดีกับตัวนายเอง"

"คุณหนูลู่วางใจได้ครับ เรื่องแค่นี้ ผมจัดการให้เรียบร้อยแน่นอนครับ"

ผู้ชายคนนั้นรับปาก เมื่อรับคำสั่งแล้ว ก็แยกตัวออกไป

ลู่ซือหยี่มองตามหลังเขาไป ยิ้มเยาะ แล้วแยกออกไปอีกทาง

คราวนี้ต้องกำจัดกู้ฉางซินไปให้พ้นทางให้ได้

ที่ห้องน้ำ กู้ฉางฉิงไม่รู้ว่ามีอันตรายใกล้เข้ามา

เธอพักสักครู่ ก็รู้สึกมีแรงขึ้นมานิดนห่อย จึงหันไปเคาะประตูอีกครั้ง

เพราะเธอรู้ดีว่าถ้าเธอไม่ร้องขอความช่วยเหลือ ด้วยความอำมหิตของลู่ซือหยี่ คงจะปล่อยให้เธอติดอยู่ในนี้ทั้งคืนแน่

ขณะที่เธอเตรียมจะเคาประตู ก็ได้เสียงหยุดอยู่ที่ด้านนอกประตู

เธอคิดว่ามีคนเห็นความผิดปกติของห้องน้ำนี้ จึงมาหยุดอยู่หน้าประตู

ใครจะรู้ ว่าเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก ก็มีผู้ชายคนนึงก้าวเข้ามา

ท่าทางดูมีพิรุจ มองกู้ฉางฉิงด้วยจุดประสงค์ที่ไม่ค่อยดี กู้ฉางฉิงจึงมีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดี

กู้ฉางโดนเขามองสำรวจเท่าทั้งร่างกาย ลางสังหรณ์ไม่ดี รู้สึกว่าควรจะป้องกันตัว

"คุณเป็นใคร นี่มันห้องน้ำหญิงนะ ออกไป"

เธอตะโกนออกมา แต่ผู้ชายคนนั้นไม่สนใจ

แล้วก็หันไปปิดประตู และก็ล็อค

กู้ฉางฉิงเห็นแล้วก็ใจเต้นรัว

ไม่รอให้เธอได้ส่งเสียงร้อง เขาก็ก้าวเข้ามาใกล้แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"ฉันรู้ ว่านี่คือห้องน้ำหญิง แต่ดูเหมือนคืนนี้ฉันจะโชคดีนะ ที่จะได้นอนกับคนสวยๆแบบนี้ ไม่นึกไม่ฝันจริงๆ"

เขาพูดจบ ก็เอื้อมมือไปหวังจะกระชากแขนของเธอเข้ามา "มาเถอะคนสวย มาหาอะไรเล่นกันดีกว่า"

"ออกไปนะ"

กู้ฉางฉิงถอยหนี หลุดออกมาได้ แต่ก็เซล้มซะก่อน

เธอรีบจะลุกขึ้น แต่ผู้ชายคนนั้นก็เข้ามาจับไว้ก่อน เธอขัดขืน จนล้มลงไปที่พื้นอีก

"คนสวย รีบขนาดนี้เลยหรอ รีบลงไปนอนรอเลยนะ"

ผู้ชายคนนั้นมองการเคลื่อนไหวของเธอแล้วเอ่ยออกมาเล็กน้อย แต่ก็ทำให้กู้ฉางฉิงกลัวจนตัวสั่น

เธอกัดฟันแน่นจ้องไปที่อีกฝ่าย ในหัวก็คิดหาทางเอาตัวรอด

แต่ไม่ทันที่เธอจะคิดหาทางออก ผู้ชาายคนนั้นก็ขึ้นคร่อมอยู่บนร่างของเธอ จับเธอไว้

"ปล่อยฉันนะ"

กู้ฉางฉิงยิ่งตกใจกลัว พยายามขัดขืน และสะบัดเขาออกไป

แต่เธอก็สู้แรงเขาไม่ไหว