สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 137

นอนหลับฝันดี กู้ฉางชิงนอนหลับจนตื่นขึ้นมาเอง

เมื่อรอเธอล้างหน้าบ้วนปากเปลี่ยนเสื้อผ้าลงไปชั้นล่าง เฟิงจิงเหยาก็ไม่อยู่นานแล้ว

เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ นั่งอยู่ห้องอาหารรับประทานอาหาร

ผ่านไปสิบนาที รับประทานอาหารเสร็จก็กลับไปที่ห้องเหมือนเดิม

สองวันนี้บริษัทไม่มีอะไร เธอวางแผนจะออกแบบเสื้อผ้าที่บ้าน

เธอกำลังเตรียมจะนำภาพวาดไปทำงานในสวน โทรศัพท์บนหัวเตียงก็ดังขึ้น

"อาจารย์กู้ เกิดเรื่องแล้ว!"

เสียงกังวลของชีเสี่ยวจิ่วดังขึ้นในโทรศัพท์ กู้ฉางชิงคิ้วขมวด

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

"ตอนนี้ไม่สามารถบอกได้ชัดเจน ท่านควรมาที่บริษัทโดยเร็วที่สุด"

กู้ฉางชิงจนปัญญา ทำได้เพียงวางสายแล้วรีบไปที่บริษัท

"เสี่ยวจิ่ว เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

รอเธอมาถึงบริษัท มองเห็นชีเสี่ยวจิ่ว เรียกมาสอบถาม

"โห นี่ไม่ใช่นักออกแบบกู้ของพวกเรานี่ วันนี้ทำไมถึงรีบร้อนมาบริษัทได้?"

ชั่วพริบตาที่เธอพูดออกไป ชวี่ชิงหยุนจากยืนอยู่ข้างๆก็กลับพูดออกมา

กู้ฉางชิงรู้ว่าเธอกับลู่ซือหยี่เป็นพวกเดียวกัน แต่ไม่ได้สนใจ

เธอมองชีเสี่ยวจิ่ว รอคำตอบของเธอ

ชีเสี่ยวจิ่วเห็นเช่นนั้น กำลังจะตอบกลับ ทว่าถูกชวี่ชิงหยุนชิงตัดหน้า

"ไม่ต้องถามผู้ช่วยของคุณ ทั้งบริษัทรู้เรื่องนี้ เสื้อผ้าที่คุณออกแบบเมื่อเช้าถูกคนฟ้องร้อง

เธอพูดจบ ทั้งยังแสดงอาการเห็นใจ : "เฮ้อ สงสารผู้จัดการใหญ่ของเราจริงๆ ยากที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งที่นี่ ยังต้องถูกคุณลดตำแหน่งอีก"

กู้ฉางชิงได้ฟังคำนี้ สีหน้าเปลี่ยนไป ขมวดคิ้วแน่น

"ทำไมถึงเกิดเรื่องได้? เสื้อผ้าก็ดีๆอยู่ทำไมถึงถูกฟ้องร้องได้?"

เธอเอ่ยถามชีเสี่ยวจิ่ว

ชีเสี่ยวจิ่วได้ยิน จึงรีบอธิบายต้นสายปลายเหตุออกมา

"การกล่าวกันว่าหลังจากลูกค้าสวมชุดที่คุณออกแบบ ผิวหนังก็เกิดภูมิแพ้"

"ภูมิแพ้?"

กู้ฉางชิงสีหน้าเปลี่ยนไปมาก ในสายตาสงบไม่เหมือนเมื่อกี้นี้

"เป็นไปได้อย่างไร? อาการร้ายแรงไหม?"

"ได้ยินมาว่าร้ายแรงมาก เข้าโรงพยาบาลแล้ว"

ชีเสี่ยวจิ่วพูดว่า : "ผู้จัดการแผนกกับผู้จัดการใหญ่รีบไปจัดการแล้ว อาจารย์กู้ พวกเราก็ต้องไปดูหน่อยไหม?"

"เป็นธรรมดาที่ต้องไป"

กู้ฉางชิงพยักหน้าโดยไม่ต้องคิด ถึงแม้เธอจะคิดมากยิ่งขึ้น

"เสี่ยวจิ่ว สั่งต่อไป ให้เอาแบบที่เกิดเรื่องเอากลับมาปรับใหม่ ไม่แน่ใจว่าปัญหาอยู่ที่ไหน ระงับขายสินค้าชั่วคราว!"

ใครจะรู้ว่าเธอเพิ่งจะพูดไป เรื่องก็มาหาเลย

"นักออกแบบกู้ นี่คุณควรจะขอคำสั่งนี้จากหัวหน้าหรือเปล่า ระงับตามอำเภอใจ นี่ไม่ใช่การเสียผลประโยชน์ของบริษัทหรอ? ก็รู้ว่าการออกแบบของคุณขายดีมากในบริษัท นำยอดขายทางการค้ามาให้บริษัทไม่น้อย"

คำพูดที่ประชดประชันออกมาจากปากของชวี่ชิงหยุน พอได้ยินกู้ฉางชิงก็ขมวดคิ้วแน่น

"ขอบคุณนักออกแบบชวี่ที่เป็นห่วง ฉันคิดว่าวิธีที่ฉันจัดการนี้ ผู้จัดใหญ่จะสามารถเห็นด้วย"

ไม่ว่าจะเบาหรือนักเธอโต้ตอบแบบไม่ถอย ไม่นานก็ไม่ใส่ใจเธอ หันกลับไปสั่งชีเสี่ยวจิ่งอีกครั้ง

"เอาเสื้อผ้ากลับคืนมา นำไปที่ฝ่ายจัดซื้อเพื่อให้พวกเขาตรวจสอบ ดูว่าผ้ามีปัญหาหรือไม่ ถ้าผ้ามีปัญหา ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด"

"ค่ะ!"