สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 235

เพราะว่าเรื่องราวการตบตีบานปลายไป พูดได้ว่าตลอดทั้งวันนี้สำหรับกู้ฉางฉิงแล้ว ช่างมืดมนจริงๆ

ลดตำแหน่งก่อน ต่อไปก็ระงับการขายผลงานสินค้าของเธอ

และภายในบริษัท ก็มีคนพูดเย้ยหยันเธอไม่น้อย

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่มูลเหตุที่ทำให้เธอไม่สบายใจ ที่ทำให้เธอเป็นทุกข์ก็คือ ตั้งแต้ที่เฟิงจิ่งเหยาออกมาในตอนเช้า ก็ไม่ถามข่าวคราวกับเธอเลย

เธอกำลังรู้สึกท้อใจ จู่ๆWechatก็ดังขึ้นมา

"ฉางฉิง คุณยังสบายดีไหม?"

เห็นจี้เฟิงหยุนส่งข้อความมาห่วงใยเธอ

พอดีกำลังเตรียมจะตอบกลับ จี้เฟิงหยุนก็ส่งมาเป็นข้อความที่สอง

"คุณอย่าทุกข์ไปเลย ฉันรู้ว่าที่ตบตีกันไม่ใช่คุณ ฉะนั้นอย่าสนใจมากเกินไปว่าคนภายนอกจะพูดอย่างไร"

กู้ฉางฉิงเห็นคำพูดปลอบโยนของเขา ในใจก็อบอุ่น

"อืม ฉันรู้แล้ว"

เธอยิ้มตอบ ไม่นาน ข้อความของจี้เฟิงหยุนก็ส่งเข้ามาอีก

"คืนนี้ ต้อวการออกมาสังสรรค์ไหม อันเฉียวบ่นกับฉันตลอด ว่าไม่เจอคุณเลย บอกว่าคุณไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว"

กู้ฉางฉิงเห็นคำพูดหยอกล้อของเขา รู้ว่าเขาจงใจทำให้ตัวเองมีความสุข รู้สึกซาบซึ้งใจ ก็ตอบรับเลย

กลับกันเธอรู้สึกว่าเลิกงานกลับไป เฟิงจิ่งเหยาก็ไม่เต็มใจที่จะเจอเธอ

เลิกงานในเย็นนั้น กู้ฉางฉิงก็เก็บของ ไม่สนใจคำนินทารอบข้าง เรียกรถออกไปเลย

เธอและจี้เฟิงหยุนพวกเขานัดพบกันที่ร้านอาหารจีนร้านหนึ่งในเมือง

รอเธอมาถึง จี้เฟิงหยุนกับอันเฉียวก็จองห้องวีไอพีไว้แล้ว

"ขอโทษนะ รถติด เลยมาช้า"

เธอวางกระเป๋าถือลง พูดอย่างรู้สึกผิด

จี้เฟิงหยุนหัวเราะ

"ฉางฉิง ยิ่งนานวันยิ่งพูดสุภาพมากขึ้นจริงๆ จำเป็นจะต้องสุภาพกับเราขนาดนี้เลยหรอ?"

เขาพูดจบ อันเฉียวที่อยู่ข้างๆก็พูดคล้อยตามเช่นกัน

"ก็ใช่ ยากมากที่จะให้คุณออกมา ผลคือคุณห่างเหินกับฉัน ไม่ได้สิ ฉันต้องโกรธแล้ว"

เธอพูดจบ ก็ทำหน้ามุ่ยใส่ รอให้กู้ฉางฉิงมาปลอบ

นี่เป็นรูปของเธอกับกู้ฉางฉิงที่อยู่ร่วมกัน

เป็นอย่างที่คิดไว้เธอกำลังทำหน้าตาโกรธบึ้งตึง กู้ฉางฉิงก็ดึงๆเธออย่างออดอ้อนขอความเมตตา

"อันเฉียวคนดี อันเฉียวคนสวย อย่าโกรธเลยนะ ฉันไม่ดีเอง"

อันเฉียวทำเสียงไม่พอใจ คิดบัญชีเก่ากับเธอ

"ฉันจะบอกคุณให้นะ บัญชีของเราวันนี้ไม่ใช่เรื่องความสุภาพนี้ของคุณ ยังมีเรื่องที่คุณหายไป พูด สรุปแล้วคุณไปไหน ฉันโทรไปก็ไม่รับ ทิ้งให้ฉันโดดเดี่ยวอยู่ในเมืองหลวง ไม่มีใครเล่นด้วยเลย"

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำพูดที่บีบบังคับให้เธอตอบ ก็จนปัญญา ไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับอย่างไร

ทำได้เพียงแค่มองไปที่จี้เฟิงหยุนเพื่อขอความช่วยเหลือ

จี้เฟิงหยุนเห็นการกระทำของเธอ ก็ยิ้มอย่างรู้ทัน พูดขัตตาทัพว่า : "อันฉียว คุณก็อย่าบีบบังคับฉางฉิงให้ตอบเลย ตอนก่อนไม่ใช่ว่าบอกคุณแล้วหรอ แม่ของฉางฉิงยังอยู่โรงพยาบาล สถานที่เช่นโรงพยาบาลนั้น คุณก็น่าจะเข้าใจ คลื่นสัญญาณมันไม่ค่อยดี อีกอย่างเธอทั้งทำงาน ทั้งดูแลคุณน้า จะเอาเวลาที่ไหนออกมาเที่ยวเล่น แม้แต่ฉันก็ไม่ได้เจอ"

อันเฉียวได้ฟัง ก็รู้สึกว่ามีเหตุผล จึงสามารถที่จะปล่อยกู้ฉางฉิงได้

"เอาเถอะๆ เห็นว่าคุณยุ่งจริงๆถึงมาไม่ได้ ฉันก็ไม่โต้เถียงคุณแล้ว"

กู้ฉางฉิงมองที่จี้เฟิงหยุนอย่างซาบซึ้งใจ จากนั้นทั้งสามคนก็รับประทานอาหารไปพลางพูดคุยหัวเราะกันไปด้วย

ช่วงเวลาสังสรรค์ อันเฉียวก็นึกถึงข่าวเมื่อเช้านี้ จึงเอ่ยถามว่า : "เอ้อ ฉางฉิง หัวข้อข่าวWechatเมื่อเช้านี้ คุณเห็นแล้วหรือยัง? คนที่อยู่บนนนั้นดูเหมือนคุณเลย"

เพราะว่าก่อนหน้านี้กู้ฉางฉิงพูดว่าออกแบบอยูที่บ้าน ดังนั้นเธอจึงไม่คิดว่าจะเป็นกู้ฉางฉิง เพียงแต่พูดอุทานออกมา

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำพูดนี้ ก็หยุดการรับประทานอาหารไปชั่วขณะ