กู้ฉางฉิงมองจี้อี้โดยไม่พูดอะไร เม้มปากพูดว่า : "หัวหน้า ฉันอยู่บริษัทมา แน่นอนว่าฉันมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ดังนั้น ถ้าผู้จัดการไม่พอใจกับแผนการที่กำหนดของบริษัท ก็ต้องไปหาเบื้องบนแล้ว"
จี้อี้ได้ยินคำพูดที่พูดอย่างเต็มปากเต็มคำนี้ของกู้ฉางฉิง
"ความสามารถที่ไม่ธรรมดาหรอ?"
เธอพูดจบ สายตาก็มองกู้ฉางฉิงอย่างถากถาง
"จริงๆ ได้แต่งงานกับเฟิงจิ่งเหยาเป็นความสามารถที่ไม่ธรรมดาจริงๆ เพียงแต่ฉันไม่ได้คิดว่าคุณกู้จะพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำเช่นนี้ คนอื่นๆอาจจะไม่เข้าใจ แต่ว่าฉันเข้าใจ คุณกู้อยู่บริษัทนี้ได้ ไม่ได้อาศัยความสามารถอะไร แต่เป็นจิ่งเหยา"
พร้อมกับคำพูดนี้ สีหน้ากู้ฉางฉิงก็เย็นชาลง
เธอจ้องมองจี้อี้ ในแววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ รวมถึงไม่เข้าใจ
เห็นได้ชัดว่าตอนที่เจอกันตอนแรก ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นเช่นนี้
เธอกดความสงสัยในใจไว้ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : "ผู้จัดการจี้พูดถูก ฉันจะบอกคำพูดเหล่านี้กับจิ่งเหยา ให้เขาเอาไปปรับปรุงแก้ไขในอนาคต"
พูดจบ เธอก็ไม่สนใจจี้อี้อีกเลย หันกลับออกไป
จี้อี้มองดูเธอออกไป ก็โกรธอย่างมาก ในเวลาเดียวกันก็ตื่นกลัวเล็กน้อย
กลัวว่ากู้ฉางฉิงจะบอกการสนทนาเมื่อกี้นี้กับเฟิงจิ่งเหยาจริงๆ
……
หลังจากที่กู้ฉางฉิงออกมา ก็ไม่ได้กลับตระกูลเฟิงในทันที แต่ไปที่ร้านกาแฟในระแวกนั้น หาสถานที่เงียบๆในการวาดแบบร่าง
มั่วหลีขับรถมาจับตาดูอยู่ด้านนอก
กู้ฉางฉิงสังเกตเห็นว่าเธอจับตาดูอยู่ ก็ไม่ได้สนใจ เริ่มทำงานต่อไป
ก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหน เธอวาดจนล้าแล้ว กำลังจะบิดขี้เกียจ คาดไม่ถึงว่าฟู่หยุนชวนจะออกมาจากห้องวีไอพี ดูเหมือนว่าจะเพิ่งคุยธุระเสร็จ
แต่เวลานี้ฟู่หยุนชวนก็เห็นเธอ สีหน้าทั้งดีใจทั้งแปลกใจ
เห็นเขาพูดกับคนข้างๆสองสามประโยค แล้วก็เดินมาทางกู้ฉางฉิง
"คุณกู้ บังเอิญจัง มาเจอกันที่นี่ รังเกียจไหมถ้าฉันจะนั่งด้วย?"
เขาทักทายอย่างสุภาพบุรุษ ผสมผสานกับรูปลักษณ์ภายนอกของเขา ทำให้คนรู้สึกสุขกายสบายใจ
เป็นธรรมดาที่กู้ฉางฉิงจะไม่ปฏิเสธ แล้วก็ตอนนี้ทั้งสองบริษัทกำลังร่วมมือกันด้วย
"ประธานฟู่เชิญนั่งค่ะ"
เธอเรียนเชิญ ในขณะเดียวกันก็ให้พนักงานเสิร์ฟกาแฟให้ฟู่หยุนชวนอีกแก้ว
ฟู่หยุนชวนไม่ได้ปฏิเสธ สายตาก็กวาดไปที่กระดานวาดภาพข้างๆมือกู้ฉางฉิง ยิ้มพูดว่า : "นี่เป็นการออกแบบล่าสุดของกู้ฉางฉิงหรอ? ฉันว่าดูมีสไตล์สร้างสรรค์มาก"
กู้ฉางฉิงยิ้มพูดว่า : "นี่คือฉบับร่างของชุดป้องกัน ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ จะทำให้คุณตลกเอาได้"
ฟู่หยุนชวนส่ายหัว เขาชื่นชมกับการออกแบบของกู้ฉางฉิงพักหนึ่ง ทำให้กู้ฉางฉิงเกรงใจอย่างมาก
"จะว่าไป ครั้งนี้ทั้งสองบริษัทร่วมมือกัน ยังรู้สึกขอบคุณในการติดต่อของคุณกู้ ทำให้ฟู่ซื่อเราได้รับส่วนแบ่ง"
กู้ฉางฉิงรับคำชื่นชมของเขาไม่ไหว ก็เลยเจตนาพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า : "ฉันไม่เห็นด้วยกับคำพูดนี้ของประธานฟู่ ทั้งสองบริษัทสามารถร่วมมือกันได้ แต่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน ทุกๆคนได้รับผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน"
ฟู่หยุนชวนหัวเราะ ก็ไม่ได้คุยเกี่ยวกับประเด็นนี้อีก เลยพูดถึงเรื่องการออกแบบ
ทั้งสองพูดคุยกันอย่างถูกคอ ทำให้มั่วหลีที่อยู่ด้านนอกเห็นเข้าก็ขมวดคิ้ว
ผู้หญิงคนนี้ ทำงานได้ไม่ดีก็พอแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะวิ่งมาร้านกาแฟเพื่อนัดพบผู้ชายคนอื่นอีก ยังหัวเราะร่าอย่างมีความสุขขนาดนี้ ประพฤติตัวออกนอกลู่นอกทางอย่างที่คาดไว้จริงๆ!
ไม่ได้การ เธอต้องรายงานให้คุณผู้ชายทราบ
มิเช่นนั้นผู้หญิงคนนี้จะทำให้ก่อปัญหาให้ จะสามารถทำให้คุณผู้ชายของเธอเสื่อมเสียได้!
พูดจบ เธอก็ถ่ายรูปกู้ฉางฉิง จากนั้นก็ส่งไปให้เฟิงจิ่งเหยา
สิ่งนี้กู้ฉางฉิงไม่รู้ เธอได้พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์มากมายกับฟู่หยุนชวน ได้รับประโยชน์ค่อนข้างมาก รู้สึกดีจนไม่อยากให้สิ้นสุดลง
พูดได้ว่าเธอไม่ได้พูดสิ่งที่อยากจะพูดมานานแล้ว
"คาดไม่ถึงว่าคุณฟู่จะค้นคว้าวิจัยการออกแบบมากมายขนาดนี้ ทำให้ฉันอายไปเลย"
เธอมองฟู่หยุนชวนอย่างชื่นชม ในสายตาเต็มไปด้วยความเลื่อมใส
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา