สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 295

ชีเสี่ยวจิ่งเข้าไปที่ร้านกาแฟ กาแฟและเดินไปยังตำแหน่งที่นัดไว้ล่วงหน้าภายใต้การนำของบริกร

มีผู้หญิงสวมชุดเครื่องแบบนั่งอยู่ในนั้นแล้ว เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่ชวี่ยี่ตรวจสอบก่อนหน้านี้

"เสี่ยวจิ่ว คุณรีบร้อนเรียกฉันมาขนาดนี้มีอะไร?"

หลังจากชีเสี่ยวจิ่วนั่งลง ดื่มน้ำหนึ่งอึก อารมณ์สงบลงจึงพูดว่า : "ทางบริษัทของฉันนี้พบบุคคลที่รั่วไหลความลับแล้ว"

เพื่อนร่วมชั้นขมวดคิ้ว

"ดังนั้น คุณก็เลยสงสัยว่าคุณถูกตรวจสอบแล้ว?"

ชีเสี่ยวจิ่วพยักหน้าทั้งส่ายหัว

"ฉันไม่แน่ใจว่าคนที่บริษัทตรวจสอบเจอคือฉันหรือเปล่า แต่ในกรณีที่ใช่ ทั้งชีวิตนี้ของฉันจบลงแล้ว คุณสามารถให้คนเบื้องบนของคุณช่วยตรวจสอบให้หน่อยได้ไหม?"

เพื่อนร่วมชั้นหลุบตาลง : "ฉันจะช่วยลองถามดูนะ"

อันที่จริงที่เธอพูดเช่นนี้ก็มีความกังวลของตนเอง

ถึงอย่างไรถ้าชีเสี่ยวจิ่วถูกตรวจเจอ เช่นนั้นเธอก็จะถูกเชื่อมโยงเข้าไปด้วย

พูดจบ เธอให้ชีเสี่ยวจิ่วรออยู่ที่นั่น ตนเองเดินไปข้างๆแล้วติดต่อคนเบื้องบน

ลู่ซือหยี่ฟังคำพูดของเพื่อนร่วมชั้นตนเองจบ แสงเยือกเย็นก็ฉายในแววตา แล้วพาด้วยความกระวนกระวายเบาๆ

"คุณยืดเวลาเธอออกไปก่อน เรื่องนี้เราไม่สามารถแทรกแซงได้"

ถแป็นอย่างที่ผู้ช่วยบอกจริงๆ เฟิงซื่อกรุ๊ปพบตัวคนร้ายจริงๆแล้ว ออกแรงช่วยเหลือพวกเธอ ก็จะเกี่ยวพันกับตนเองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เพื่อนร่วมชั้นนึกถึงตรงนี้ ก็พยักหน้าเข้าใจคำสั่งแล้ววางสายไป

เธอกลับมานั่งที่เดิมทันที ชีเสี่ยวจิ่วมองเธออย่างตึงเครียด

"เป็นยังไงบ้าง คนเบื้องบนของคุณยอมช่วยฉันไหม?"

เพื่อนร่วมชั้นมองเธอ ความหงุดหงิดก็ฉายในแววตา

"เสี่ยวจิ่ว คุณอย่าหวาดกลัวไปก่อนเลย ตอนนี้คุณยังไม่แน่ใจ ถ้าพวกเราช่วยคุณ จะบอกว่าเฟิงซื่อกรุ๊ปตบตาอยู่ ว่าเป็นคุณที่หักหลังพวกเขา คุณเพียงแค่รออย่างเงียบๆ ถึงเวลาถ้าเป็นคุณจริงๆ เราจะช่วยคุณอย่างแน่นอน อย่างไรเสียถ้าคุณถูกจับได้ ทางด้านเรานี้ก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย"

เธอพูดโน้มน้าวเกลี้ยกล่อมอย่างอดทน

ชีเสี่ยวจิ่วก็ตกใจกลัว

ยังไม่รอให้เธอสติกลับมา เพื่อนร่วมชั้นมองดูเวลาบนข้อมือของเขา ยิ้มพูดว่า : "เสี่ยวจิ่ว เวลาดึกแล้ว ฉันมีนัดไปทานข้าวกับแฟน ไปก่อนนะ"

ชีเสี่ยวจิ่วมองเธอจากไปอย่างตกตะลึง สีหน้าก็หม่นหมองลงมาทันที

จะพูดอะไรรอพรุ่งนี้ยืนยันแล้วค่อยว่ากัน อันที่จริงก็ไม่อยากจะสนใจเธอ

เธอคิดถึงตรงนี้ มือที่วางอยู่บนขาก็กำแน่นขึ้นมา

ดูเหมือนว่าทางด้านนี้เธอก็หมดหวัง เธอแค่ต้องอาศัยตนเอง

เธอไม่สามารถรอจนกว่าบริษัทจะประกาศในวันพรุ่งนี้ได้

ดังนั้นตอนนี้เธอเหลือทางเดียวคือหนี

คิดเสร็จ เธอก็ถือกระเป๋าแล้วรีบออกไปจากร้านกาแฟ

เธอรีบกลับไปที่บ้านเช่า หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาและเริ่มเก็บข้าวของ

หลังจากหนึ่งชั่วโมง เห็นเธอออกจากบ้านเช่าพร้อมกระเป๋าเดินทาง

เธอกำลังจะเรียกแท็กซี่แล้วออกไป ชวี่ยี่ก็สั่งคนขับรถให้ขับเข้าไป

ชีเสี่ยวจิ่วเห็นรถเก๋งสีดำมาจอดอยู่ตรงหน้าอย่างกะทันหัน ใจก็สั่น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกระจกรถลดลง เผยให้เห็นใบหน้าของชวี่ยี่ เธอก็ตื่นตระหนก

"ผู้ช่วยพิเศษชวี่……”

เธอถอยหลังอย่างโซซัดโซเซ คิดจะหันหลังกลับแล้ววิ่งหนี แต่ด้านหลังมีบอดี้การ์ดอยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่

"ชีเสี่ยวจิ่ว คุณหนีไม่พ้นหรอก"

ชวี่ยี่เห็นการกระทำของเธอ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นก็สั่งบอดี้การ์ดที่อยู่ด้านนอก

"พาเธอขึ้นรถ"

ชีเสี่ยวจิ่วเห็นเช่นนี้ ก็ต่อสู้ดิ้นรนขึ้นมา

"พวกคุณคิดจะทำอะไร? ปล่อยฉันนะ ฉันต้องการฟ้องคุณในข้อหาลักพาตัวโดยผิดกฎหมาย"