สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 335

มู่เฉาเกอได้ยิน ก็โกรธจนพูดอะไรไม่ออก

แผนการล้มเหลวยังจะมาโทษเธออีก?

ไม่รอให้เธอได้พูดประชดประชันกลับไป เย่าซือก็พูดอีกว่า : "แม้ว่าแผนการในครั้งนี้จะล้มเหลว แต่ก็ไม่เป็นไร โอกาสที่ลงมือยังมี……”

มู่เฉาเกอขมวดคิ้ว กลืนคำที่คิดจะตำหนิเมื่อกี้ ถามว่า : "โอกาสอะไร?"

เย่าซือหัวเราะ : "โอกาส? ก็อยู่ที่ว่าคุณมู่เต็มใจอยากจะร่วมมือกับฉันอีกครั้งไหม?"

มู่เฉาเกอคิดว่าเดิมทีเขายังมีแผนการอะไรดีๆ คาดไม่ถึงว่าจะพูดเช่นนี้ ก็ปฏิเสธอย่างอารมณ์เสีย : "ไม่อยาก!"

ครั้งแรกไม่สำเร็จ เธอก็เสี่ยงมากแล้ว จะร่วมมือกันอีกครั้ง ถ้าถูกเฟิงจิ่งเหยาตรวจสอบเจอ ชั่วชีวิตนี้เธอก็อย่าคิดจะได้แต่งงานกับเขาอีกเลย

เย่าซือได้ฟังคำพูดปฏิเสธนี้ ก็ไม่ได้เกินความคาดหมาย

เขาเลิกคิ้ว ยิ้มขึ้นมาอย่างชั่วร้าย : "คุณมู่แน่ใจหรอว่าต้องการปฏิเสธฉัน?"

มู่เฉาเกอกัดฟัน กำลังจะตอบกลับ ก็ถูกคำพูดของเขาทำให้ทั้งตกใจที่งโกรธ

"คุณว่า ถ้าให้เฟิงจิ่งเหยารู้ว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องครั้งนี้ เขาจะคิดว่ายังไง?"

มู่เฉาเกอได้ยินทก็บีบโทรศัพท์แน่น จนปลายนิ้วเป็นสีขาวซีด สีหน้าย่ำแย่ขั้นสุด ในแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

……

และในเวลาเดียวนี้ ในห้องผู้ป่วย

คุณนายเฟิงและเฟิงซู่อยู่กับเฟิงจิ่งเหยาสักพัก ก็ออกไป

พร้อมกับพวกเขาออกไป เฟิงจิ่งเหยาก็เรียกชวี่ยี่กับมั่วหลีเข้ามา

"มั่วหลี คุณติดต่อทางด้านมั่วจุย ให้พวกเขาร่วมมือในการตรวจสอบกับทางด้านชวี่ยี่นี้ สืบหาตัวตนที่แท้จริงของคนเหล่านั้นเมื่อคืนนี้

มั่วหลีไม่อยากออกไป แต่ไม่กล้าขัดคำสั่งของเฟิงจิ่งเหยา ได้แต่ตามชวี่ยี่ไป

คืนวันนั้น เมื่อกู้ฉางฉิงออกไปซื้อข้าว ชวี่ยี่ก็มีเบาะแสมารายงานเฟิงจิ่งเหยา

"ท่านประธาน ตรวจสอบเจอข่าวคราวบ้างแล้ว"

"พูด"

"เป็นเย่าซือลูกชายคนที่สองของJKกรุ๊ปที่จับคุณนายรองไปเมื่อคืนนี้"

เฟิงจิ่งเหยาขมวดคิ้ว ในแววตาเต็มไปด้วยความสงสัย : "JK？”

ชวี่ยี่พยักหน้าตอบกลับว่า : "ครับ เปลี่ยนจากรุ่นก่อนหน้านี้ที่เป็นพวกผิดกฏหมาย เบื้องหลังซับซ้อนอย่างมาก โดยเฉพาะลูกชายคนที่สองคนนี้ ได้ยินมาว่าตัวตนโหดเหี้ยมอำมหิต ทายาทของบริษัทในตอนแรกน่าจะเป็นพี่ชายต่างมารดาของเขา แต่ก่อนหน้าที่พี่ชายจะเข้ารับตำแหน่งวันเดียว ก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์

เฟิงจิ่งเหยาหรี่ตา ไม่พูดอะไร

ชวี่ยี่เห็นเช่นนั้นจึงพูดต่อว่า : "ถึงแม้เรื่องนี้จะไม่มีหลักฐานทิ้งไว้ แต่เขาตกเป็นผู้ต้องสงสัยที่สุด หลังจากพี่ชายของเขาเสียไป เขาก็มีอำนาจมากมายในบริษัท"

เขาพูดถึงตรงนี้ ก็หยุดชั่วขณะ เห็นสีหน้าของเฟิงจิ่งเหยา พบว่าเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเหมือนเดิม แล้วพูดต่อว่า : "ตามที่เราตรวจสอบจนทราบ ครั้งนี้ที่พวกเขาเคลื่อนไหวเช่นนี้ ก็เพื่อแย่งชิงแฟลชไดร์ฟนั่น เพราะมันเกี่ยวข้องกับตำแหน่งของเขาในบริษัท"

เฟิงจิ่งเหยาได้ฟังคำนี้ ก็พูดเบาๆว่า

"ไปตรวจสอบบริษัทนี้ มีอุตสาหกรรมอะไรในประเทศ?"

เขาพูดจบ หรี่ตามองอย่างอันตราย : "มายั่วใครไม่ยั่ว ยังกล้าคิดเพ้อเจ้อนั่งตำแหน่งที่มั่นคง ก็ต้องมีความสามารถนั้นด้วย"

ชวี่ยี่ได้ฟังคำพูดที่เคร่งขรึมนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะหนาวสั่น

เขารู้ว่าครั้งนี้ท่านประธานของตนถูกยั่วโมโหจนถึงขีดสุด เลยไม่กล้าเสียเวลาจึงรับคำสั่ง : "ครับ ฉันจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้"

พูดจบ เขาก็กลับออกไป บังเอิญเจอเข้ากับกู้ฉางฉิงที่ไปซื้ออาหารเย็นกลับมา

"คุณนายรอง"

เขาเรียกด้วยความเคารพ หลังจากกู้ฉางฉิงพยักหน้าตอบรับ จึงออกไป

กู้ฉางฉิงกลับมาห้องผู้ป่วย เห็นใบหน้าของเฟิงจิ่งเหยาที่เหนื่อยล้า ก็สงสารอย่างมาก

"อ่อนเพลียหรอ?"

เธอเดินไปข้างหน้าและวางอาหารเย็นไว้บนโต๊ะข้างเตียง ประคองเฟิงจิ่งเหยาพิงหัวเตียง : "กินข้าวแล้ว ฉันจะเช็ดตัวให้คุณ แล้วก็พักผ่อนได้"

เฟิงจิงเหยาไม่ปฏิเสธ

กู้ฉางฉิงนำอาหารเย็นออกมาจัดวางเรียบร้อย วางแผนจะป้อนอาหารให้เหมือนเมื่อเช้า สุดท้ายถูกเฟิงจิ่งเหยายับยั้งไว้

"หืม?"