สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 351

กู้หงเซินได้ยินแบบนั้น สายตาดีอกดีใจ

"ตอนนี้กู้ฉางซินอยู่ไหน?"

เขาถามอย่างอดรนทนไม่ไหว ไม่แปลกที่เขาจะดีใจแบบนี้ ถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้รับข่าวใดๆจากคนที่เขาจัดไป

"อยู่เฉิงตง คนของพวกฉันกำลังจับตาดูอยู่"

ผู้ชายคนนั้นตอบกลับไป ได้บินแบบนั้นกู้หงเซินรู้สึกทะแม่งๆ

ใบหน้าตึงเครียด ขมวดคิ้วถาม "ในเมื่อคุณเจอเธอแล้ว ทำไมไม่ช่วยเธอล่ะ?"

ผู้ชายคนนั้นไม่ได้สนใจ พูดสิ่งที่พวกเขากังวล

"เจ้านายของพวกเราไม่ต้องให้คุณฉางซินได้รับบาดเจ็บใดๆ ดังนั้นพวกเราจะต้องวางแผนให้รอบคอบถึงจะลงมือได้"

กู้หงเซินได้ยินแบบนั้นเกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นในใจ

เขาเป็นใครกันถึงได้แคร์กู้ฉางซินแบบนี้

ถึงแม้ว่าเขาจะอยากรู้แต่ก็ไม่ได้ถามออกไป

และต่อให้เขาถามออกไป คนพวกนี้ก็คงไม่มีทางบอกเขา

ตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่คุยกันด้วย ดังนั้นเขาทำได้เพียงแค่สติล่องลอยไปชั่วขณะ ทันใดนั้นก็ดึงสติกลับมา

"พวกคุณมีแผนกันแล้วใช่ไหม ต้องการความช่วยเหลือของฉันใช่ไหม?"

ไม่ใช่ประโยคคำถามแต่เป็นประโยคบอกเล่า และประโยคนี้กู้หงเซินพูดอกมา

หัวหน้าของคนกลุ่มนั้นไม่ปฏิเสธ

"ใช่แล้วล่ะ พวกเราวางแผนกันเรียบร้อยแล้ว"

กู้หงเซินได้ยินแบบนั้น ตาเป็นประกาย "แผนอะไร?"

"เพราะว่ามีคนตามล่าคุณฉางซินเยอะ ดังนั้นเจ้านายของพวกเราต้องการให้คุณฉางซินกลับไป รู้มาว่าคุณฉางซินมีแฝดพี่อยู่ ต้องการให้คุณพามา ตอนนั้นเราจะใช้ผู้หญิงคนนั้นมาตายแทนคุณฉางซิน!"

กู้หงเซินได้ยินแบบนั้น สายตาตกใจ

เพราะเขาไม่รู้ว่าตอนนี้กู้ฉางซินตกอยู่ในอันตรายขนาดนี้

"โอเค ฉันจะช่วยพวกนายหลอกล่อกู้ฉางฉิงมา แต่ว่าพวกนายจะต้องรับประกันว่าฉางซินจะไม่เป็นไร!"

เขาตอบตกลงผู้ชายคนนั้นอย่างไม่คิด

ในเมื่อในใจของเขา ชีวิตของกู้ฉางฉิงไม่สำคัญเท่ากู้ฉางซิน

"ดี นี่เป็นนามบัตรของฉัน รอนายจัดการแผนเสร็จ ก็บอกฉัน ฉันจะได้เริ่มจัดการ"

ผู้ชายคนนั้นส่งนามบัตรสีดำทองที่มีเบอร์ให้กู้หงเซิน หลังจากกู้หงเซินรับมา หมุนตัวเดินออกไป

กู้หงเซินมองนามบัตรในมือ แล้วก็มองไปที่แผ่นหลังของผู้ชายคนนั้น สายตามีนัยยะ

เขานั่งลงบนเก้าอี้ทำงานอีกครั้ง สีหน้าไม่อาจคาดเดาได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ผ่านไปนานพอสมควรถึงจะหยิบโทรศัพท์ออกมา กดเบอร์นึงออกไป

ที่เหล่าเฉิง กู้ฉางฉิงอยู่ในห้องเช่าอย่างไม่มีอารมณ์

ในใจเธอห่วงหาเฟิงจิงเหย่า แล้วก็กู้ฉางซินด้วย

เดิมทีเธอวางแผนจะไปแอบดูแลเฟิงจิ่งเหยาแต่ในตอนเช้าเธอเจอข่าวในเวยป๋อ บอกว่าในเมืองมีผู้ก่อการร้าย ทั้งเมืองเข้าสู่โหมดระแวดระวัง เธอจึงสลัดความคิดนั้นทิ้ง

เธอไม่ได้กลัวผู้ก่อการร้ายอะไร แต่เพราะเธอเดาพวกผู้ก่อการร้ายนี้ออกแต่กลัวว่าเฟิงจิ่งเหยาจะมีข้ออ้างในการหาคน

เนื่องจากเธอเห็นชวี่ยี่ในรูปบนข่าว

คิดไป ทั้งปักกิ่งมีแต่คนของเฟิงจิ่งเหยา

ถ้าหากเธอไม่ระวังแล้วถูกคนจับได้ แบบนั้นก็จบเห่กันพอดี

ในขณะที่เธอกำลังกลัดกลุ้มใจอยู่นั้น กู้หงเซินก็โทรมา ทำให้เธอตื่นเต้นอย่างมาก

"กู้ฉางซินกลับมาแล้วใช่ไหม?"

เธอกำโทรสัพท์แน่นแล้วถามออกไป ในใจอยากจะถามว่าเธอจะกลับไปได้ไหม?

แยกจากกันหนึ่งวัน เธอค้นพบว่าตัวเธอคิดถึงเฟิงจิ่งเหยามาก เธอขาดเขาไม่ได้จริงๆ

แต่เธอไม่อยากคิดถึงอนาคต เธอกลัวว่าตัวเองจะรับความเจ็บปวดเอาไว้ใจไม่ได้

เวลานี้เธอจำใจยอมรับได้แล้ว เธอยอมแพ้แล้ว ยอมแพ้ต่อเฟิงจิ่งเหยา ตกหลุมรักในความเย็นชาภายนอกของผู้ชายคนนั้น