สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 50

กู้ฉางชิงตกตะลึงไปชั่วขณะ

สถานที่ที่เธออยู่กับเป้ยเป้ยห่างจากผู้คน เฟิงจิ้งซูกับคนอื่นๆก็อยู่ข้างหลังพวกเขา

เสียงเด็กตกน้ำและเสียงร้องแงๆดังขึ้น

ราวกับว่าแหย่โดนรังแตน

ในสายตาคนอื่น เหมือนว่ากู้ฉางชิงเป็นคนผลักเป้ยเป้ย

เรื่องเกิดในชั่วพริบตาเดียว กู้ฉางชิงตกตะลึงมาก

ทุกอย่างกำลังดี แต่กลับเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น

ไม่รอช้าเธอลงไปช่วยเป้ยเป้ย ก็ถูกเฟิงจิ้งซูที่มาจากข้างหลังกระชากออก “กู้ฉางซิน แกทำอะไรของแก! “

คนที่อยู่รอบๆทั้งหมดก็มารวมกันตรงนี้หมด

“เป้ยเป้ย อดทนไว้หน่อย แม่กำลังไปช่วยแล้ว”

เฟิงจิ้งซูกรีดร้องในขณะที่กำลังถอดรองเท้าส้นสูง

ตัวของเธอโยกๆสั่นไปมา ตัวเองยังทรงตัวไม่อยู่

เด็กน้อยที่ตกไปในน้ำตกใจมาก พยายามดิ้นรนทำให้สำลักน้ำไปหลายครั้ง

“โอ้ย ทำยังไงดี! “ คุณนางเฟิงกังวลจนเหงื่อท่วมหัว

ลู่ซือยวี่ที่อยู่ข้างหลังประคองเธอไว้ ตะโกน”มีใครอยู่แถวนี้ไหม! “

เฟิงจิ้งหยวนก็อยากที่จะช่วย แต่เด็กน้อยลอยออกไปไกลแล้ว

พวกเขาทำอะไรไม่ได้

ยืนเฝ้าดูเด็กน้อยที่กำลังดิ้นรนอยู่ในบ่อน้ำ

เรื่องราวทั้งหมดก็เกิดขึ้นแบบนี้ กู้ฉางชิงไม่รู้ว่ามีผลกระทบต่อเธอ

จากนั้นผู้ชายที่อยู่ในบ้านก็ตามออกมากันหมด

เฟิงจิงเหยากระโดดลงในบ่อน้ำทันที หยิบมือเดียวก็จับตัวเด็กที่กำลังร้องไห้อยู่อุ้มขึ้นมาได้

ทุกคนโล่งและถอนหายใจออกมา

โชคดีที่เฟิงจิงเหยาตัวใหญ่แข็งแรง บ่อน้ำนี้เทียบกับเขาแล้วเป็นเรื่องเล็กน้อย

เขาพาเด็กว่ายน้ำกลับมา

เป้ยเป้ยในอ้อมกอด เด็กน้อยน่าสงสารกอดคอเขาไว้ร้องไห้ไม่หยุด มือจั่มม่ำน้อยๆของเธอชี้ไปทางลูกหมาไม่ไกลจากพวกเขา สะอึกสะอึนพูดว่า “ ลูกหมา......ช่วย......”

เสียงเด็กน้อยไม่ต่อเนื่อง เฟิงจิงเหยามองไปข้างๆ ปรากฏว่ายังมีลูกหมาสีขาวอีกตัวหนึ่ง

ลูกหมาที่กำลังลอยอยู่บนผิวน้ำ ทั้งขนเปียกน้ำไปหมด เหลือแต่จมูกและตาที่ลอยโผล่อยู่บนน้ำ รูปร่างตลก

เฟิงจิงเหยาขมวดคิ้ว ยื่นมือไปจับลูกหมาและอุ้มขึ้นมาด้วย

หยดน้ำในตัวคนสองคนกับหมาหนึ่งตัว ไหลติ่งๆลงกับพื้น

ดูแล้วน่าสงสารมาก

เฟิงจิ้งซูที่กำลังโมโหไม่ยอมฟังอะไร พุ่งตัวเข้าไปตบที่หน้ากู้ฉางชิง “แกมันสารเลว จิตใจชั่วร้าย เป้ยเป้ยตัวแค่นี้ แกกลับผลักเด็กน้อยและลูกหมาลงน้ำ อยากทำให้พวกเราตกใจตายหรือไง? “

ออกแรงทั้งหมดตบไปหน้า ทั้งตัวเธอสั่นไปหมด

คนอื่นๆก็มองดูกู้ฉางชิงขณะโดนตบด้วยสายตาโกรธเคือง

กู้ฉางชิงโดนตบจนเดินเซถอยหลังหนึ่งก้าว สมองก็มึนๆไปหมด

เธอกำลังจะอธิบาย ก็โดนเฟิงจิ้งซูพุ่งเข้ามาผลักแรงๆทีนึง

เฟิงจิ้งซูตะโกนสุดเสียง ไม่สนใจเหตุผลของกู้ฉางชิง “กู้ฉางซิน แกยังไม่พอใจกับเรื่องคราวก่อนใช่ไหม แกก็ถือว่าเป็นพี่สะใภ้ของเป้ยเป้ย ทำไมถึงโหดร้ายขนาดนี้ “

กู้ฉางชิงที่ยืนอยู่ข้างบ่อน้ำจะช่วยเป้ยเป้ย ถูกเธอผลักไปหนึ่งทีจึงตกลงไปในบ่อน้ำ

น้ำเย็นเยือกในบ่อเข้าท่วมไปทั้งหูของเธอ สมองรู้สึกว่างเปล่าไปหมด