สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 73

กู้ฉางชิงฟังคำพูดของเธอจบ ก็ยิ้มเยาะไม่หยุด

เธอไม่อยากเสียเวลาทะเลาะกับหล่อนอีก เกรงว่าพูดมากไป ผู้หญิงคนนี้จะคิดว่านี่คือเธอปกป้องคนผิดอยู่

เห็นเธอหันหลังกลับ กวักมือเรียกคนที่รับผิดชอบ

“ถึงแม้วัตถุดิบเนื้อผ้าส่วนใหญ่จะดี แต่มีหลายชนิด ที่ไม่ได้มาตรฐานสูงสุด"

พูดจบ เธอพาผู้รับชอบมาที่ผ้าหลายชนิดทางด้านหน้านั้น

"คุณดูผ้าชนิดนี้ สีไม่สม่ำเสมออย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งยังมีปัญหาการตกสี แล้วก็ผ้าลินินอันนี้ วัตถุดิบหนา หลังจากแช่น้ำ ซักสองสามครั้งก็เปื่อยแล้ว"

เธอPassวัตถุดิบเนื้อผ้านี้ไปหลายชนิดแล้ว อดไม่ได้ที่อยากจะตบหน้าลู่ซือหยี่ ยังทำให้ผู้รับผิดชอบของโรงงานเหงื่อตก

"คุณหนูบอกได้เลย ฉันจะให้คนทำใหม่"

เขาพูดจบ กวักมือเรียกพนักงานมา มาจัดการวัตถุดิบเนื้อผ้าที่กู้ฉางชิงคัดออก

กู้ฉางชิงยังนับว่าพึงพอใจ แต่ก็กล่าวเตือนว่า : "หลังจากนี้คนต่อไปให้ตั้งใจทำงานหน่อย พวกเราทำธุรกิจ การให้ความสำคัญและความซื่อสัตย์ แค่มีอย่างนี้ก็สามารถอยู่ได้นานแล้ว การทำงานมั่วๆไปสามารถทำลายอนาคตได้"

คนรับผิดชอบรีบกล่าวซ้ำๆว่า "ได้ ต่อไปนี้จะปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างแน่นอน"

กู้ฉางชิงเห็น ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตรวจสอบต่อไป

และความยุ่งยากนี้ ก็เป็นไปตลอดทั้งเช้า

กู้ฉางชิงตรวจสองวัตถุดิบเนื้อผ้าทั้งหมด เลือกผ้าที่มีตำหนิออกจำนวนมาก

ผู้รับผิดชอบยอมรับผิดไม่หยุด

กู้ฉางชิงเห็นว่าเขามีทัศนคติที่ดี ก็ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยมากเกินไป

กลับกันเห็นหลี่ม่านยืนอยู่ข้างๆ เธอทำตามหน้าที่และเอาใจใส่อย่างมาก

ถึงอย่างไรก็อยู่ฝ่ายการทำงาน โดยไม่คำนึงถึงเหตุผลส่วนตัว มิเช่นนั้นจะยากมากที่จะประสบความสำเร็จ

ลู่ซือหยี่รับรู้ได้ว่าหลี่ม่านชื่นชมกู้ฉางชิง ความเกลียดชังและความโกรธก็ปรากฏขึ้นในแววตา

หญิงแก่คนนี้ เสียแรงที่ในตอนเช้าเธอพูดกับเธอมาตลอดทาง คาดไม่ถึงจะทรยศไปเห็ความสำคัญของหญิงชั่วกู้ฉางชิงนั่น!

เธอมีอะไรดี!

เห็นดวงตาสีแดงทั้งคู่ของเธอจ้องมองไปที่กู้ฉางชิง แววตานั่นปรารถนาอยากจะฉีกกู้ฉางชิงเป็นชิ้นๆ

กู้ฉางชิงงานยุ่งเพิ่งจะเสร็จ ก็ปะทะเข้ากับแววตาที่โกรธเดือดดาลของลู่ซือหยี่

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นประสาทอะไร

"หัวหน้าแผนกลู่มองฉันอย่างนี้ มีอะไรจะแนะนำหรอ? หรือว่า หัวหน้าแผนกลู่ไม่พอใจในวัตถุดิบ?"

ลู่ซือหยี่ไม่คาดคิดว่ากู้ฉางซินจะโจมตีเธอในทันที เลยพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง

แม้ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับ แต่ไม่พูดไม่ได้ จึงเปิดทางให้กู้ฉางซินทำธุรกิจอย่างตรงไปตรงมา

เธอก็เหมือนกับหากระดูกในไข่ไก่ อย่างไรก็หาไม่เจอ

เกรงว่าเรื่องนี้หลังจากสิ้นสุดลง หลี่ม่านจะให้ความสำคัญกับหญิงชั่วคนนี้เป็นพิเศษ และการจับผิดครั้งก่อนของเธอจะกลายเป็นบันไดสู่ความก้าวหน้าของเธอ

ก็เช่นนี้ เธอโกรธจนปอดแทบระเบิด ก็ไม่มีทางแก้ไข

กู้ฉางชิงจึงพูดอีกครั้ง โดยไม่สามารถรอความคิดเห็ของลู่ซือหยี่ได้นาน ก็รู้ว่าเธอไม่มีอะไรจะพูด น้ำเสียงเย็นชา เปลี่ยนเป็นแสดงท่าทีอ่อนโยน หันกลับมาพูดว่า : "ผู้จัดการใหญ่ วุตถุดิบผ้าตรวจสอบเสร็จแล้ว มีปัญหาฉันก็ให้พวกเขาทำใหม่ ตอนนี้เรากลับได้แล้ว"

หลี่ม่านได้ยิน ก็กวาดสายตาไปที่ลู่ซือหยี่ พยักหน้าแล้วพูดว่า : "งั้นก็กลับไปเถอะ"

ผู้รับผิดชอบเห็นเข้า ก็รีบเดินไปส่ง

รอเขาส่งกู้ฉางชิงและคนอื่นๆไปแล้ว จึงกลับไปที่ห้องทำงานและโทรรายงานกู้หงเซินทันที

"ท่านประธาน คุณหนูไปแล้ว"

กู้หงเซินทำเสียงอืมเบาๆ แล้วถามว่า : "พวกเขาต้องการวัตถุดิบผ้าใช่ไหม?"

"นอกจากที่มีปัญหา วัตถุดิบผ้าที่เหลือก็จองไว้แล้ว"