สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 89

กู้ฉางฉิงคิดไม่ถึงว่า แม้เธอจะได้อธิบายไปอย่างชัดเจนแล้ว ผู้ชายคนนี้ก็ยังไม่ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นที่สวนอีก

รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ใจแคบมาก

แต่คิดไปก็อาจเป็นเพราะเหตุผลของเธอไม่เพียงพอ เธอจึงอธิบายอีกครั้ง

"อะไรที่ควรพูดฉันก็พูดไปแล้ว ฉันรับประกันว่าเป็นความจริงทุกคำ ถ้าคุณยังไม่เชื่ออีกก็ไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดดู ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่ใหญ่ขนาดนี้ทุกคนล้วนมีอิสระ ฉันก็ไม่สามารถห้ามไม่ให้คนอื่นเดินไปเดินมาได้"

ในตอนท้าย เธอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า "อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าคุณพบว่าฉันโกหกแม้สักครึ่งคำ ฉันยินดีรับการลงโทษจากคุณ"

เฟิงจิ่งเหยามองเธอและเห็นว่าเธอพูดอย่างมั่นใจ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับเชื่อเธอแล้วว่า "คุณจำสิ่งที่ตัวเองพูดในวันนี้ไว้ก็แล้วกัน"

เมื่อพูดจบเขาก็ไม่สนใจกู้ฉางฉิงอีก หันตัวขึ้นไปข้างบนเพื่อจะอาบน้ำ

เขาเป็นคนรักความสะอาดมาก การที่เมื่อกี้นี้ถูกลู่ซือหยี่โอบกอดอยู่พักหนึ่ง ทำให้รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างมีกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นแป้งติดอยู่

อึดอัดแทบตาย

กู้ฉางฉิงเห็นเขาจากไป ก็ไม่ได้คิดอะไรและรีบขึ้นชั้นบนไป

เมื่อเข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงน้ำดังมาจากห้องอาบน้ำ

เธอรู้ว่าเฟิงจิ่งเหยาอาบน้ำอยู่ในนั้น ก็ไม่ได้คิดจะรบกวน เธอจึงตรงไปที่ห้องเสื้อผ้าเพื่อจะเปลี่ยนชุด

ในขณะที่เธอจะถอดชุดให้ตัวเอง ทำยังไงก็เกี่ยวไม่ถึงซิบที่อยู่ด้านหลัง

เธอพยายามจัดการอยู่ตั้งนานแต่ก็ไม่สำเร็จสักที

ในตอนนี้ เฟิงจิ่งเหยาที่อาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังเดินเช็ดผมออกมาจากห้องอาบน้ำ

ได้ยินเสียงจากห้องเสื้อผ้าก็เลยเดินเข้าไปดู

ก็เห็นกู้ฉางฉิงกำลังโน้มตัวพยายามเอื้อมมือไปดึงซิป

เธอกลับไม่ตัวรู้เลยว่าท่าทางของเธอนั้นน่าดึงดูดมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าอกที่สะท้อนกับกระจก

เฟิงจิ่งเหยามองดู อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความอบอุ่นก่อนหน้านี้ของพวกเขา ความร้อนวูบวาบก็พุ่งขึ้นจากท้องน้อยของเขา

"คุณทำอะไรอยู่น่ะ?"

เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

กู้ฉางฉิงไม่อยากจะตอบ "ไม่เห็นเหรอคะ? กำลังถอดเสื้อผ้า"

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ และพยายามจะถอดซิปอยู่อีกหลายครั้ง แต่ก็มือก็พลาดไม่โดนซิปสักที

"เฟิงจิ่งเหยา คุณช่วยฉันดึงซิปลงหน่อยได้ไหมคะ ฉันดึงไม่ถึง"

ในที่สุด เธอก็ขอความช่วยเหลือจากผู้ชายที่อยู่ด้านหลัง

ยังไงเขาก็ยืนอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว

เฟิงจิ่งเหยาตะลึงเล็กน้อย เขาเหล่สายตามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ทำเป็นพูดเล่นว่า "คุณต้องการให้ผมช่วยเหรอ?"

กู้ฉางฉิงไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของเขา กลับรีบเร่งเขาอีก "ใช่ค่ะ คุณเร็วหน่อยเถอะ"

เมื่อเฟิงจิ่งเหยาเห็นดั่งนั้นก็ยิ้มออกมา

เขาไม่ปฏิเสธ เดินไปยืนนิ่งที่ด้านหลังเธอ

กู้ฉางฉิงเห็นว่าเขาเดินมาแล้วจึงปล่อยมือออก เธอเกี่ยวผมไว้รอบคอเพื่อไม่ให้ไปโดนซิป

เธอไม่รู้เลยว่า การกระทำนี้ของเธอทำให้ไหปลาร้าที่ดูเซ็กซี่อยู่แล้วดูน่าสนใจขึ้นไปอีก

เฟิงจิ่งเหยายิ่งมองดู ความมืดในตาของเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้น

กลิ่นกายใต้จมูกเคล้ากลิ่นเหล้าจาง ๆ ทำให้เขาหลงใหลอย่างสุดซึ้ง

โดยเฉพาะเมื่อเขาคิดถึงเรื่องที่เกือบจะถูกลู่ซือหยี่ล่วงเกินเมื่อครู่ รู้สึกราวดวงตาของเขาได้แปดเปื้อน จึงถือโอกาสตอนนี้ล้างตาเสียหน่อย

กู้ฉางฉิงไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไร แต่ก็รู้สึกถึงความผิดปกติได้อย่างรวดเร็ว

เพราะเธอสังเกตว่ามือของใครบางคนเริ่มอยู่ไม่สุข

"เฟิงจิ่งเหยา คุณ......"

เธอหันมาดุเขา แต่ไม่ทันที่จะพูดจบ ริมฝีปากบางอันร้อนผ่าวก็ได้ทับลงมา ทำเธอราวกับตัวหมุน