สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 1

ร้อนจนหายใจไม่ออก จมูกเหมือนสูดไม่เจออากาศแม้แต่น้อยเฟิงเชียนเสวี่ยเหมือนคนหลงทางอยู่กลางทะเลทรายคอแห้งผากกระกระสนมองหาแหล่งน้ำ

ริมฝีปากของชายที่แลดูเปลี่ยวเหงาประทับลงมา นำพาความชุ่มชื้นมาด้วย

ภายใต้แสงไฟสลัว เฟิงเชียนเสวี่ยมองเห็นชายคนนั้นไม่ชัดเจนนัก แต่รู้สึกว่าเขากำลังกอดเธอไว้แน่นมาก จนเธอไม่สามารถหลบหนีได้

จนกระทั่งรุ่งเช้า ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นและจากไป

เฟิงเชียนเสวี่ยสะลึมสะลือลืมตาของเธอขึ้นมาอย่างงุนงง ภายใต้สายตาที่พร่ามัวของเธอนั้น เธอเห็นเพียงด้านหลังที่เรียวยาวของเขาเท่านั้น ที่เอวของเขายังมีรอยสักรูปหัวหมาป่าที่ดูดุร้ายอยู่

รอยสักนี้ดูสมจริงมาก หมาป่าดุร้ายแสยะอ้าปากกว้าง ท่าทางเหมือนจะกินคนยังไงอย่างงั้น！

มันทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมา

…

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกเหมือนฝันไป พอตื่นขึ้นมาทั้งก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวราวกับร่างจะฉีก

เฟิงเชียนเสวี่ยกุมศีรษะที่หนักอึ้งของเธอลุกขึ้นนั่ง เมื่อเห็นสภาพเตียงที่ยับเยิน เสื้อเชิ๊ดผู้ชายที่ฉีกขาดกองอยู่บนพรมเธอภาพส่วนหนึ่งของเหตุการณ์เมื่อวานก็สว่างวาบเข้ามาในหัว

ในพิธีหมั้น เธอถูกคู่หมั้นหักหลัง ขณะกำลังผิดหวังเศร้าโศกถึงขีดสุด ลูกพี่ลูกน้องของเธอชื่อไป๋ลู่ก็พาเธอไปดื่มในคืนนั้น

เธอเมามากจนพูดขึ้นมาว่าต้องการแก้แค้นคู่หมั้นของเธอ ตอนนั้นเอง ไป๋ลู่ก็ได้เตรียมนายแบบคนหนึ่งไว้ให้เธอ...

เธอหายใจเอาลมเย็นออกจากปากหนึ่งครั้ง และตื่นตระหนกสับสนจนทำอะไรไม่ถูก

บ้าจริง! คิดไม่ถึงว่าครั้งแรกของเธอจะเสียให้กับชายแปลกหน้าแบบนี้

เฟิงเชียนเสวี่ยทึ้งผมของเธออย่างหงุดหงิด

เป็นเวลาสักพักใหญ่ๆ กว่าที่เฟิงเชียนเสวี่ยจะได้สติกลับมา เธอรีบลุกขึ้นจากเตียง แต่งตัวและรีบออกไป แต่ที่ประตูโรงแรมกลับมีนักข่าวกลุ่มหนึ่งขวางเธอเอาไว้

แสงแฟลชสว่างอย่างต่อเนื่องกันเพื่อที่จะถ่ายภาพของเฟิงเชียนเสวี่ย จนเธอลืมตาไม่ขึ้น ในเวลาเดียวกันนั้น คำพูดหยาบคายมากมายก็เข้ามาทิ่มแทงเธอดั่งพายุโหมกระหน่ำ

“คุณเฟิง ได้ยินมาว่าโดนกระกูลซือถอนหมั้น ตกกลางคืนเลยไปหานายแบบมาดามใจเหรอครับ”

“คุณเฟิง ได้ยินมาว่านายแบบคนนั้นเป็นกะเทย คุณรู้เรื่องนี้ไหม”

“คุณเฟิง คุณรู้เรื่องที่พ่อของคุณล้มละลายไหม”