สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 153

เฟิงเชียนเสวี่ยมาที่บาร์ สวมหน้ากากขึ้นแสดงบนเวที และชนะรางวัลผู้ชมในคืนนี้

แขกที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างส่งเสียงเชียร์และปรบมือ แขกหลายคนให้รางวัลกับเธอ

หลังจากการแสดง เฟิงเชียนเสวี่ยได้รับรางวัลมากมาย เธอเพิ่งมาที่นี่เพียงสามวันและเธอได้เพิ่มยอดกิจการการขายของบาร์เป็นสองเท่าแล้ว

พี่ตงตัดสินใจเพิ่มค่าตัวที่ขึ้นแสดงสำหรับเธอจาก 2,800 เป็น 3,000 เริ่มตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป

เฟิงเชียนเสวี่ยมีความสุขมาก แต่เงินพวกนี้ถ้าเทียบกับร้อยล้านยังถือว่าน้อยเกินไป

ระหว่งพัก 10 นาที เฟิงเชียนเสวี่ยก็ลงจากเวทีเพื่อไปดื่มน้ำ เมื่อมองไปที่มุม เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ผู้ชายคนนั้นยังไม่มา...

“เดี๋ยวอีกสักพักเสี่ยวต้วนก็มาแล้ว” พี่ตงอ่านความของเธอออก “จะปรากฏขึ้นในครึ่งหลังการแสดงอย่างแน่นอน”

“ฉันไม่ได้รอเขา” เฟิงเชียนเสวี่ยปฏิเสธอย่างรุนแรง

“ฮ่าฮ่าฮ่า อยู่ต่อหน้าฉันก็อย่าปิดบังเลย ” พี่ตงยิ้ม อีกอย่างเมื่อวานหลังเลิกงานเธอลืมเอากระเป๋ากลับ ฉันเอาไปใส่ไว้ที่ตู้แคชเชียร์ให้ ตอนกลับอย่าลืมเอากลับไปด้วยนะ”

“ถ้าคุณไม่พูดฉันก็ลืมไปแล้วเบลอมากเลย ขอบคุณ”

เฟิงเชียนเสวี่ยขอบคุณ แล้วกลับขึ้นไปบนเวทีเพื่อดำเนินการแสดงต่อไป

ในเวลานี้ มีคนนำดอกกุหลาบสีแดง 999 ดอกมาที่เวทีและมอบให้เฟิงเชียนเสวี่ย

ทันใดนั้น ด้านล่างเวทีมีคนกดกริ่ง พี่ตงประกาศด้วยไมโครโฟนว่า : "คืนนี้ต้วนเส้าเหมาที่นั่ง ที่นั่งทั้งหมดถูกซื้อโดยเขาทั้งหมดเชิญทุกท่านเต็มที่ ดื่มกันตามสบายเถอะ！”

“ต้วนเส้าผู้ยิ่งใหญ่!”

แขกยืนขึ้นเชียร์และปรบมือให้ บรรยากาศของที่เกิดเหตุถูกจุดขึ้นอีกครั้ง

เฟิงเชียนเสวี่ยมองย้อนกลับไป ต้วนเทียนหยาเดินเข้ามาจากด้านนอก แต่งตัวทันสมัย​​หนุ่มหล่อและไม่มีสิ่งกีดขวาง

เขาส่งจูบให้เธอยิ้มอย่างใกล้ชิดและมีเลศนัย

เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งหน้าเปียโนเพื่อแสดง ความรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย...

เขาเป็นคนที่หล่อเหลา อ่อนเยาว์มีแสงสว่าง มีอารมณ์ขันและมีไหวพริบ นอกจากนี้ยังมีเรื่องสบาย ๆ ง่ายๆ ที่คนชั้นสูงหลายคนไม่มี

เขาจะเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง แต่พยายามดิ้นรนเพื่อทำหน้าที่ของครอบครัว