“คิดจะโกหกผมหรือไง หือ?” เยี่ยเจิ้นถิงบีบคางของเฟิงเชียนเสวี่ย แล้วเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ “คุณคิดว่าผมนั้นหลอกง่ายมากขนาดนั้นเลย”
“ไม่ใช่...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหน้าด้วยความตื่นตระหนก “ฉันไม่เคยคิดที่จะโกหกคุณเลย จริงๆนะ...”
หากในเวลานี้ยังไม่ยอมรับอีกล่ะก็ คงจะต้องตายอย่างน่าอนาถจริงๆ
ขนาดต่อหน้าผู้ที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายเช่นสองแม่ลูกของตระกูลไป๋นั่น เธอก็ยังสามารถปรับตัวอยู่ด้วยได้เลย
แล้วนับประสาอะไรกับเยี่ยเจิ้นถิงล่ะ?
ต่อหน้าผู้ที่มีพระคุณที่ช่วยชีวิตตัวเองไว้ ต้องอ่อนน้อมถ่อมตัวเล็กน้อย จะได้ไม่ขายหน้าสินะ
“ผมให้เวลาคุณห้านาที!” เยี่ยเจิ้นถิงหมดความอดทน “พูดออกมาตรงๆ แล้วอธิบายให้ผมฟังอย่างละเอียด”
“ก่อนอื่นเลย นางเอกในข่าวฉาวคนนั้นไม่ใช่ฉันจริงๆ นะ” เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายอย่างรีบร้อน “ฉันสาบานด้วยชีวิตของฉันเลย ฉันไม่เคยมีอะไรกับซือเฮ่าเซวียนอย่างแน่นอน...”
เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาหรี่ตาลงและเหลือบมองเธออย่างเย็นชาเท่านั้น
“จริงๆ นะ คุณเชื่อฉันสิ” เฟิงเชียนเสวี่ยจับมือเขาขึ้นมาแล้วอธิบายด้วยความกังวล “ซือเฮ่าเซวียนกับฉันไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันเลยนะ อีกอย่างเขาก็แต่งงานแล้ว ฉันจะไปมีอะไรกับเขาได้ไง...”
“แล้วถ้าเขายังไม่แต่งงาน จะมีอะไรกับเขา?” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้ว “หือ?”
“ไม่สิ...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหัวปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า “ฉันหมายความว่า ฉันกับเขาไม่ได้...”
“คำพูดของคุณมันวกไปวนมา ในห้าสิบนาทีนี้คุณพูดอะไรไม่ชัดเจนสักอย่าง” เยี่ยเจิ้นถิงพูดขัดจังหวะเธอ “ถ้างั้นตอนนี้ผมถามคุณ คุณตอบ”
“อือ” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้าอย่างอ่อนแรง
“เมื่อคืนนี้คุณได้เจอซือเฮ่าเซวียนไหม” เยี่ยเจิ้นถิงจ้องมองเธออย่างเย็นชา
“เจอ...” เฟิงเชียนเสวี่ยตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็พูดเสริมขึ้นมาทันทีว่า “ฉันไปทานอาหารเย็นที่ร้านนั้นจริงๆ แต่ฉันไปกับเพื่อนคนอื่น แล้วดันไปเจอซือเฮ่าเซวียนที่ร้านอาหารนั้น เขาไปกับ...”
ดวงตาของเฟิงเชียนเสวี่ยเบิกกว้างกว่าระฆังทองแดง เขาเป็นเทพเจ้าหรือเปล่านะ ทำไมเขาถึงรู้ได้ล่ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...