สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 367

“อือ อือ ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณปู่” พวกเด็ก ๆพูดขอบคุณพร้อมกัน

ตอนนั้นเอง เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นมาจากพื้น ผู้จัดการร้านอาหารตำหนิเธอด้วยเสียงต่ำ เธอถือไม้ถูพื้น ก้มหน้าลงและออกไปอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเยี่ยเจิ้นถิงก็ลุกขึ้น หยิบเสื้อโค้ทไปผูกไว้ที่เอว เดินตามออกไปอย่างรวดเร็ว...

เฉินเฉินมองตามหลังของพวกเขา คิ้วน้อย ๆขมวดขึ้น เขากังวลว่าผู้ชายไม่ดีคนนั้นจะรังแกหม่ามี้ จึงลงจากเก้าอี้ : “คุณปู่ครับ ผมไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ”

“นายน้อย เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อนครับ” เยี่ยเซินเดินมาจูงเขา

...

เฟิงเชียนเสวี่ยเดินมาถึงห้องน้ำ ก็วางของลงเตรียมตัวที่จะไป

วันนี้ที่เธอมาที่นี่ ก็เพื่อดูแลความปลอดภัยของพวกเด็ก ๆ ตอนนี้เมื่อเห็นว่าคุณท่านเยี่ยเอ็นดูพวกเด็ก ๆมากขนาดนั้นก็สบายใจ

อีกอย่างพวกเขาก็กำลังจะกลับกันแล้ว เธอก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นี่ต่อ

ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้สึกว่าเยี่ยเจิ้นถิงกำลังสงสัยเธอ ถ้าหากยังไม่รีบไปจากที่นี่ เกรงว่าจะถูกเขาจับได้เสียก่อน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดวางไว้ในห้องเก็บของในห้องน้ำ ถอดถุงมือ เตรียมพร้อมที่จะออกไป

เมื่อหันไป จู่ ๆก็มีร่างสูงที่ดูคุ้นตาโผล่มาที่ประตู...

“เห้ย!” เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจสะดุ้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เจอเขา หลังจากที่ครั้งก่อนหนีออกมาจากโรงพยาบาล เป้นครั้งแรกที่เผชิญหน้ากับเขาอย่างใกล้ชิด...

หลายวันที่แยกจากกัน มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย อารมณ์ของเธอแปรปรวน บ่อยครั้งจนเกือบจะหมดอาลัยตายอยากชะตากรรมชีวิตนั้นตกอยู่ในกำมือเขา

แม้ว่าเธอจะหนีเขา ทว่าไม่มีทางหนีการควบคุมของเขาได้

หลังจากผ่านไปหลายวัน เมื่อเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง ในใจเธอยังคงหวาดกลัว

เฟิงเชียนเสวี่ยสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก้มหน้าลง แสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขา : “ที่นี่เป็นห้องน้ำผู้หญิงนะคะ คุณผู้ชายเข้าผิดห้องแล้วค่ะ”