สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 370

เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย

เฟิงเชียนเสวี่ยยังคงยืนเลือกเสื้อผ้าให้เขาอยู่ทางโน้น ไม่ทันได้สังเกตเขา

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกว่าตัวเองถูกละเลย พูดเสียงต่ำอย่างไม่พอใจ : “เฟิงเชียนเสวี่ย!”

เฟิงเชียนเสวี่ยสะดุ้ง รีบเดินมาทันที : “มีอะไร?”

“ช่วยผมเปลี่ยนชุด” เยี่ยเจิ้นถิงเดินตรงเข้าไปที่ห้องลองชุด

เฟิงเชียนเสวี่ยหยิบชุดจากมือพนักงาน เดินตามเข้าไป

แต่เมื่อเธอเดินเข้าไป เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเลือกเสื้อยืดสีขาวไว้แต่ไม่ได้หยิบเข้ามาด้วย จึงเดินออกไปเอาเสื้อยืดอีกครั้ง ประจวบกับไปได้ยินพนักงานคนเมื่อสักครู่ยืนคุยกับพนักงานแคชเชียร์...

“ผู้ชายคนเมื่อกี้หล่อมากเลย บุคลิกก็ดี แต่ผู้หญิงดูจนมาเลยล่ะ ก็ไม่รู้ว่าพ่อรูปหล่อคนนั้นมองเธอมีดีตรงไหน”

“ชู่ว์” พนักงานแคชเชียร์เห็นเฟิงเชียนเสวี่ย ก็รีบบอกให้เพื่อนหยุดพูดทันที

พนักงานหญิงหันมามองเฟิงเชียนเสวี่ย ตัวแข็งทื่อสีหน้ากระอักกระอ่วนใจ

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดอะไร หยิบเสื้อยืดตัวนั้นเตรียมเดินกลับเข้าไปในห้องลองชุด

ทว่าเยี่ยเจิ้นถิงกลับเดินออกมาจากห้องลองชุด หยิบเสื้อที่อยู่ในมือเฟิงเชียนเสวี่ยโยนไว้ข้าง ๆ แล้วลากเธอออกไป

“พ่อรูปหล่อ ไม่เอาเสื้อแล้วเหรอคะ?” พนักงานหญิงคนนั้นตามมาถาม

“เห็นสภาพเธอยากจนแบบนี้ ฉันก็ไม่อยากได้” เยี่ยเจิ้นถิงตอบกลับอย่างเย็นชา

พนักงานหญิงคนนั้นยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ หน้าเขียวปั๊ดดูไม่ค่อยได้...

เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้น มองเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง ถึงอย่างไรชายหนุ่มเข้าข้างอย่างนี้ดูน่ารักมาก!

“เธอไม่มีสมองหรือยังไง?” เยี่ยเจิ้นถิงบีบแก้มของเธออย่างแรง พูดด้วยความโมโห “คนอื่นเขาดูถูกคุณ คุณไม่รู้จักการตอบโต้กลับหรือไง?”