สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 375

“เป็นคนโง่หรือว่าเป็นคนไม่ดี?” เฉินเฉินขมวคิ้วน้อยด้วยความโกรธ “นกแก้วน้อยดื่มเหล้าไม่ได้ แม้แต่ผมที่เป็นเด็กสามขวบยังรู้เลย เขาไม่รู้งั้นเหรอ? ผมว่าเขาไม่ได้โง่ แต่เลวต่างหาก”

“ไม่ขนาดนั้น...”เฟิงเชียนเสวี่ยๆไม่อยากให้ลูกเกลียดพ่อแท้ ๆของตัวเอง จึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “จริงสิ วันนี้ไปเล่นมาสนุกไหม?”

“สนุกดีครับ ที่ปราสาทเทพนิยายมีเครื่องอำนวยความสะดวกระดับไฮเอนท์มากมาย เล่นที่บ้านไม่ได้ ผมยังเจอเพื่อนอนุบาลอีกด้วย” เฉินเฉินรายงาน “คือซือมู่เฟิง!”

“แล้วพวกหนูยังทะเลาะกันอยู่ไหม?” เฟิงเชียนเสวี่ยวางพิซซ่าลง ถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

“ไม่ครับ” เฉินเฉินส่ายหัว ใบหน้าน้อย ๆเห็นใจ “เขาไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ ไม่ได้ท่าทางอวดดีเหมือนแต่ก่อน กลับกลายเป็นคนเก็บตัว นอกจากซานเป่าเขาก็เล่นกับเด็กคนอื่น ๆเลย”

เมื่อได้ยินแบบนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยเงียบลง ตั้งแต่หลังจากที่แม่ลูกตระกูลไป่รู้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงคือผู้ชายเมื่อสี่ปีก่อน ก็ไม่ได้มาวุ่นวายกับเธออีกเลย

แต่เฟิงเชียนเสวี่ยก็รู้ด้วย่วา ตอนนี้สถานะตระกูลซือนั้นไม่สู้ดี ตระกูลไป่ก็พลอยติดร่างแหไปด้วย นักลงทุนต่างพากันถอนหุ้นหมด บริษัทแทบจะต้านทานไว้ไม่ไหวแล้ว...

และตอนนี้ซือเฮ่าเซวียนก็ตัดสินใจที่จะหย่ากับไป๋ลู่ ปัญหาเหล่านี้ เกรงว่าจะเกิดผลกระทบกับซือมู่เฟิง...”

จริง ๆแล้วเรื่องของผู้ใหญ่ ไม่ควรจะเอาเด็กไปติดร่างแหด้วยเลย

ถึงแม้ว่าซือมู่เฟิงจะขัดแย้งกับสามเป่ามาก่อน แต่เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกมาโดยตลอดว่า เนื้อแท้ของเด็กคนนั้นไม่ได้เป็นเด็กไม่ดี

ตอนนี้เป็นเพราะปัจจัยครอบครัวเป็นแบบนี้ น่าเสียดายจริง ๆ

“หม่ามี้ ทำไมต้องปลอมตัวเป็นพนักงานทำความสะอาดไปที่ปราสาทเทพนิยายด้วย?” เฉินเฉินคงคิดมานานแล้ว ในที่สุดก็ถามคำถามนี้ออกมา “เพื่อปกป้องพวกเราใช่ไหมครับ?”

“อืม” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้า พูดเสียงเบา “หม่ามี้ไม่สบายใจ ก็เลยไปดูสักหน่อย แต่หม่ามี้ไม่อยากไปกวนพวกนี้ตอนเล่น ดังนั้นก็เลย...”