สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 382

“คุณเคยถามมาหลายรอบแล้ว”เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วแน่น

“ตอบคำถาม” เยี่ยเจิ้นถิงบีบบังคับให้ตอบคำถามอีกครั้ง

“ไม่ใช่” เฟิงเชียนเสวี่ยชำเลืองมองอย่างเย็นชา เธอไม่สามารถให้เขาแย่งลูกไปได้ ไม่สามารถให้ลูกใช้ชีวิตด้วยกันกับปีศาจที่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เอาแน่เอานอนไม่ได้คนนี้…

“ดี ดีมาก！”

ครั้งนี้ เหมือนว่าเยี่ยเจิ้นถิงสงบนิ่งมาก เขาพยักหน้าอย่างยิ้มเยาะ ดื่มเหล้าในแก้วจนหมดเกลี้ยง พูดสั่งทันที “คุณออกไปได้แล้ว”

เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นยืนเดินจากไป ไม่มีความอาลัยอาวรณ์เลยสักนิด

จนกระทั่งประตูใหญ่สีเขียวเข้ม ปิดลง เยี่ยเจิ้นถิงถึงได้เงยหน้าขึ้น มองไปยังประตูที่ปิดสนิทนั่น ริมฝีปากยิ้มยกอย่างเย้ยหยัน

นึกไม่ถึงเลยว่า หลังจากที่เขาทำเรื่องผิดพลาดยังคงมีความหวังเล็กๆ ที่จะไม่ถูกพบเข้า…

ข้างนอกว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย นอกจาก เชี่ยนเชี่ยนที่อยู่หน้าฟร้อน เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆต่างก็ไม่อยู่ทั้งนั้น

ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง งานแถลงข่าวก็จะเริ่มขึ้น พวกเขาน่าจะไปเตรียมงานแล้วนะ

เฟิงเชียนเสวี่ย ไม่มีความอยากอาหาร มาที่ห้องน้ำชา อุ่นนมแก้วหนึ่ง เธอคิดจะยกนมขึ้นมาอย่างเหม่อลอย กลับไประวังโดนบาดแผลที่ฝ่ามือแล้ว ดึงมือกลับทันที…

เสียงดัง“เปรี้ยง” แก้วนมตกลงพื้น แตกละเอียด

เธอมองเศษแก้วที่แตก ก็ยิ่งรู้สึกดาวน์…

“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม” เสียงที่นุ่มนวลแผ่ซ่านเข้ามา

เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้ามองไป เป็นเชี่ยนเชี่ยน คนๆ นี้เป็นเลขาระดับล่างที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเธอ

“ตอนที่ฉันทานข้าวอยู่เมื่อสักครู่เอาขนมปังสับปะรดมาทานเป็นขนมยามบ่าย จู่ๆ คิดขึ้นได้ว่าต้องลดความอ้วน กินไม่ลงแล้ว ทิ้งไปก็ค่อนข้างเสียดาย เธอเอาไหม”

เชี่ยนเชี่ยนยื่นขนมปังสับปะรดให้เฟิงเชียนเสวี่ย

“ขอบคุณนะ” เฟิงเชียนเสวี่ยรับของมา ยิ้มให้เธอ

“อุ่นนมใหม่อีกแก้วเถอะ ตู้ข้างล่างมีแก้วมัคใบใหม่ ” เชี่ยนเชี่ยนชี้ไปยังตู้ด้านล่างเตาอบไมโครเวฟ พูดอย่างยิ้มระรื่น “สู้ๆ นะ！”

“ขอบคุณ！” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดขอบคุณ ลากเชี่ยนเชี่ยนเข้าไปในลิฟท์

ไม่นาน ทั้งสองคนก็มาถึงชั้น 66 งานแถลงข่าวเริ่มแล้ว บุคคลต้อยต่ำอย่างพวกเธอเช่นนี้เบียดเข้าไปไม่ได้ด้วยซ้ำ ทำได้เพียงช่วยเหลืออยู่นอกงาน

แต่เสียงภายในงานกลับว่ากระจายออกมาอย่างได้ยินชัดเจน เยี่ยเจิ้นถิงน่าจะปรากฏตัวต่อสาธารณะแล้ว สื่อในงานเปล่งเสียงร้องด้วยความดีอกดีใจ เสียงปรบมือที่ดังกึกก้องอย่างกับฟ้าร้องแผ่ซ่านออกมาทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เยี่ยเจิ้นถิงเปิดเผยตัวต่อสื่อในประเทศ และเป็นก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้าสู่ตลาดในประเทศอย่างเป็นทางการ

เฟิงเชียนเสวี่ย เขย่งปลายเท้า ยื่นคอยาวออกไปมองดู

เกิดความฮือฮาที่ล่างเวที สปอตไลท์ส่องไปที่เขาทั้งหมด พวกช่างภาพถ่ายภาพบันทึกภาพไม่หยุด พวกนักข่าวแย่งถามคำถามกันเป็นคนแรก

เยี่ยเจิ้นถิงนั่งบนเวที โบกไม้โบกมือให้ทุกคนอย่างมีมารยาท ริมฝีปากยิ้มยกเบาๆ

และหลิงลงที่อยู่ข้างกายเขา ก็ยิ้มสวยเหมือนดอกไม้ ทักทายพวกสื่อต่างๆ อย่างสนิมสนม ถึงขั้นเรียกชื่อของนักข่าวของสื่อใหญ่ที่มีชื่อเสียงกว่าหลายแห่งได้ ทำให้คนเขาตกใจมาก ในขณะเดียวกันก็หลงแสดงคำชมเชยชื่นชมอย่างนับไม่ถ้วน

จริงๆไม่ว่ามองจากด้านไหน พวกเขาก็เป็นคู่ที่เหมาะสมที่สุด…