สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 389

“ผมก็จะไปเยี่ยมด้วย”

ขณะที่เยี่ยเจิ้นถิงพูด เขาขยิบตาให้เยี่ยฮุย เพื่อส่งสัญญาณให้เขาพาเฟิงเชียนเสวี่ยไป

“ปล่อยผู้หญิงคนนี้ไม่ได้” คุณท่านเยี่ยยังไม่ใช่คนแก่ที่เลอะเลือน ลุกขึ้นยืน สั่งเยี่ยเซินว่า “ทำตามที่ฉันสั่ง”

“คือ...” เยี่ยเซินมองเยี่ยเจิ้นถิงอย่างลำบากใจ

“ไม่ต้องไปสนใจเขา” คุณท่านเยี่ยเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ “ฉันยังไม่ตาย ในตระกูลเยี่ยฉันถือเป็นใหญ่!”

“แก่ปูนนี้แล้ว อารมณ์ร้อนขนาดนี้อีก” เยี่ยเจิ้นถิงสีหน้าจำใจ “คุณลุงหลิง ท่านว่าไหมล่ะ”

เยี่ยเจิ้นถิงยโสโอหังมองไม่เห็นหัวผู้อื่นมาตลอด แม้ว่าจะให้ความเคารพหลิงเฟิ่งเซียวอยู่บ้าง แต่ยังไม่ถือว่าสนิทสนม

จู่ๆ พูดเช่นนี้ นั่นก็เพื่อให้หลิงเฟิ่งเซียวช่วยโน้มน้าวคุณท่าน

หลิงเฟิ่งเซียวรีบไกล่เกลี่ย “คุณท่าน ท่านใจเย็นๆ ก่อน ให้เวลาเจิ้นถิงอีกหน่อย ให้เขามาจัดการเถอะ”

“เฟิ่งเซียว นายไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น” คุณท่านเยี่ยขมวดคิ้วกล่าว “ฉันไม่เคยปรักปรำคนดี หลังจากที่เรื่องเกิดขึ้น ฉันให้เยี่ยเซินไปตรวจสอบสถานการณ์มาแล้ว

หลักฐานต่างก็ชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้น ฉันจึงให้คนพาตัวเธอมา เธอโต้แย้งอะไรไม่ได้ ฉันก็ต้องส่งมอบให้ตำรวจจัดการน่ะสิ”

“ท่านทำถูกต้องแล้ว” หลิงเฟิ่งเซียวพยักหน้าซ้ำๆ หันไปมองเฟิงเชียนเสวี่ย “หลิงหลงไปล่วงเกินอะไรคุณไว้กัน ทำไมต้องทำกับเธอร้ายกาจอย่างนั้น...”

หลิงเฟิ่งเซียวยังไม่ทันพูดจบก็นิ่งไป เขาเห็นท่าทางของเฟิงเซียนเสวี่ย อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง และมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ยด้วยความเหลือเชื่อ

เหมือนกับมองสัตว์ประหลาดตนหนึ่ง!

“ฉันไม่ได้วางยาจริงๆ นะ” เฟิงเชียนเสวี่ยอธิบายอีกครั้ง “ถ้าหากพวกคุณไม่เชื่อ ฉันจะไปยืนยันกับประธานหลิง”

“โอเค งั้นก็ไปกัน” คุณท่านเยี่ยทำท่าทาง “พาเธอมา!”

จากนั้น คุณท่านเยี่ยก็ค้ำไม้เท้าแล้วเดินไปที่ห้องรับรองห้องถัดไป

หลิงเฟิ่งเซียวยังอึ้งอยู่ที่เดิม มองดูเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างตกตะลึง ไม่ตอบสนองอยู่ชั่วขณะ

“คุณหลิง คุณหลิง” เยี่ยซินตบหลิงเฟิ่งเซียว

หลิงเฟิ่งเซียวเพิ่งจะมีสติกลับมา แล้วถามอย่างตื่นตระหนกว่า “ผู้หญิงคนนี้คือใคร”